ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 4 Ιουλίου 1944, σκότωσαν τον Μαρτάκη Βαγγέλη

 Συμπληρώνονται σήμερα 77 χρόνια από την δολοφονία του αγωνιστή της εθνικής αντίστασης και στελέχους του ΕΛΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στο Βύρωνα,Μαρτάκη Βαγγέλη από τους Γερμανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους (Γερμανοτσολιάδες).

Είχε προηγηθεί συμπλοκή ομάδας ανταρτών με τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους, στο Παγκράτι, σε μια προσπάθεια των ανταρτών να εμποδίσουν τους Γερμανούς να συγκεντρώσουν Έλληνες πατριώτες και να τους μεταφέρουν σε στρατόπεδα.

Ο Δήμος Βύρωνα με δήμαρχο τον κομουνιστή Δημήτρη Νικολαΐδη, με απόφαση του δημοτικού συμβούλιου, θέλοντας   για να τιμήσει τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους, έδωσε το όνομα ορισμένων αγωνιστών, σε δρόμους και πλατείες της πόλης.

Μεταξύ αυτών  και του Βαγγέλη Μαρτάκη, που πήρε το όνομα του η πλατεία στην περιοχή της Γέφυρας (γνωστή ως πλ. Δεληολάνη).

Σήμερα Κυριακή πρωί, μια ομάδα  συμπολιτών μας κόντρα στην λήθη, θέλοντας να τιμήσει το Μαρτάκη  Βαγγέλη και όλους και όλες, αγωνιστές και αγωνίστριες που έδωσαν την ζωή τους εναντία στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους,  προχώρησε σε συμβολική πράξη τιμής. Για το Βαγγέλη Μαρτάκη μίλησε ο Παναγιωτόπουλος Χρήστος. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν και οι δημοτικοί σύμβουλοι   και επικεφαλής των παρατάξεων Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα( Αναστούλης Παύλος), Ριζοσπαστική Ενωτική  Κίνηση( Μαυρόπουλος Τάσος). 

Στη συνέχεια κατατέθηκαν  λίγα λουλούδια στην μαρμάρινη πλάκα της πλατείας και μοιράστηκε ανακοίνωση σε όσους και όσες βρισκόντουσαν στην πλατεία και τα γύρω καφέ.

Διαβάστε την ανακοίνωση

Αγαπητέ φίλε-φίλη

Διαβάτη, που διασχίζεις ή επισκέπτεσαι καθημερινά αυτή την πλατεία με το όνομα: Μαρτάκη Βαγγέλη.

 

Πιθανά να μην γνωρίζεις την ιστορία και ποιος είναι αυτός που φέρει το όνομα του. Όχι πως ευθύνεσαι εσύ, αφού κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για να μάθεις, να ενημερωθείς για την πόλη που ζεις  ή φιλοξενείσαι, τους δρόμους, τις πλατείες, την ιστορία τους.

Η πλατεία αυτή- που είναι περικυκλωμένη από τα τραπεζοκαθίσματα και παραμελημένη οι παλιότεροι την γνώρισαν ως πλατεία Γέφυρα και Δεληολάνη, από το γνωστό ζαχαροπλαστείο.

Τα νεότερα χρόνια με δήμαρχο τον αείμνηστο Δημήτρη Νικολαΐδη, το δημοτικό συμβούλιο του Βύρωνα θέλοντας να  τιμήσει  βυρωνιώτες αγωνιστές της εθνικής αντίστασης, που έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους (Γερμανοτσολιάδες) έδωσε το όνομα τους σε ορισμένους δρόμους και πλατείες της πόλης μας. Μεταξύ αυτών έδωσε και το όνομα του Μαρτάκη Βαγγέλη στην πλατεία αυτή.

Τοποθετήθηκε μια πλάκα με το όνομα  πλατεία Μαρτάκη Βαγγέλη  και από τότε τίποτα. Καμία  προσπάθεια, να ενημερωθούν οι κάτοικοι, να  αναδειχτεί η πλατεία και η ιστορία του Βαγγέλη Μαρτάκη, έτσι ώστε να γνωρίζουν οι διαβάτες αυτής της πόλης. Να θυμούνται οι μεγαλύτεροι αλλά και να γνωρίζουμε οι νεότεροι την ιστορία του τόπου μας.                                                     

  Μαρτάκης Βαγγέλης (1922 - 4.7.1944). Ένας συμπατριώτης μας που πρέπει να γνωρίσουμε!

 «Ο Βαγγέλης Μαρτάκης ή Μαύρος, από το μελαψό χρώμα του προσώπου του, υπήρξε ένας από τους πιο θαρραλέους και πραγματικούς αγωνιστές του Βύρωνα και γενικά των ανατολικών συνοικιών. Ο Μαρτάκης γεννήθηκε το 1922 στη Χίο, τον πρώτο σταθμό στο ταξίδι της προσφυγιάς από τα παράλια της Μ. Ασίας στην Ελλάδα. Γιός μιας καθαρίστριας των δημοτικών σχολείων της Αγίας Τριάδας. Ορφανός από πατέρα, ζούσε με τη μητέρα του, στο ισόγειο ενός διώροφου προσφυγικού, στην οδό Κυδωνιών, στη διασταύρωσή της με τη Χρ. Σμύρνης. Παρά τις μεγάλες στερήσεις κατάφερε να σπουδάσει στη Νομική Σχολή, - κάτι σπάνιο για τα δεδομένα της εποχής-κάνοντας διάφορες δουλειές.

Πολύ νωρίς εντάχθηκε στις ΕΑΜικές οργανώσεις και ήταν από τους πρώτους ένοπλους του ΕΛΑΣ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας.

Από  διμοιρίτης του ΕΛΑΣ, τομεάρχης στην ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα). Ήταν ο σύνδεσμος της αντίστασης με τους σαλταδόρους του Βύρωνα.

Δεν έπεσε ποτέ στα χέρια των ανδρών της Ειδικής Ασφάλειας της Ελληνικής Χωροφυλακής, οι οποίοι τον κυνηγούσαν με μανία.

«Ο Μαρτάκης τραυματίστηκε σε συμπλοκή με ταγματασφαλίτες, Παπαγιώργηδες και ασφαλίτες Μπουραντάδες (από το όνομα του αρχηγού τους Μπουραντά), στο κέντρο του Παγκρατίου στην οδό Υμηττού, στις 4 Ιουλίου του ΄44.  Μην μπορώντας να ακολουθήσει τους συντρόφους του, έμεινε πεσμένος στο δρόμο μέχρι που έριξε και την τελευταία σφαίρα του. Τον συνέλαβαν και όταν είδαν ποιόν είχαν μπροστά τους, τον αποτελείωσαν , όπως  διηγήθηκε ο σύντροφός του στη συμπλοκή αυτή, ο Αριστοτέλης Τσιφλάκος  (Καμπούρης) …»

Οι σωροί των Βαγγέλη Μαρτάκη και Παναγιώτη Καρλάφτη μεταφέρθηκαν στο Νεκροτομείο Αθηνών, με το συνοδευτικό έγγραφο του αστυνομικού τμήματος Παγκρατίου να αναφέρει ότι σκοτώθηκαν μετά από συμπλοκή με άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας στη συμβολή των οδών Δαμάρεως και Φορμίωνος.

Δεν ξεχνάμε όσους και όσες αγωνιστήκαν, ένάντια στους φασίστες κατακτητές  και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Τιμώντας την μνήμη των αγωνιστών-στριων της αντίστασης του Βύρωνα καταθέτουμε λίγα λουλούδια στην πλατεία Μαρτάκη Βαγγέλη, που σαν σήμερα στις 4 Ιουλίου 1944, δολοφονήθηκε από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Τιμή και δόξα σε όλους-όλες, τους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για μια Ελλάδα ελεύθερη και ωραία.

 

Ποτέ πια Φασισμός-Ναζισμός                  

                                Ο αγώνας συνεχίζεται.

 Διαβάστε: Βύρωνας η πόλη μας(https://vironasipolimas.blogspot.com/2016/10/1922-471944.html,   Το βιβλίο Οι σαλταδόροι του Βύρωνα.

Ρωγμή στην ενημέρωση