ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: 47 χρόνια από την τουρκική εισβολή

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Κύπρος: 20 Ιουλίου 1974 - 47 χρόνια από την τουρκική εισβολή

 

 Ώρα 05:30 το πρωί. Οι σειρήνες πολέμου ηχούν σε ολόκληρο το νησί.

Ήταν μόλις πέντε ημέρες μετά το πραξικόπημα που έγινε στην μεγαλόνησο και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εισβάλουν για να φέρουν…την ειρήνη όπως είπαν! Βρήκαν δηλαδή την αφορμή που έψαχναν για χρόνια για να καταλάβουν την Κύπρο. Το ημερολόγιο έδειχνε 20 Ιουλίου του 1974.

Ώρα 05:30 το πρωί. Οι σειρήνες ηχούν και πάλι σε ολόκληρη την Κύπρο. Για να μας θυμίσουν ότι χιλιάδες Κύπριοι εξαναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους και χιλιάδες σκοτώθηκαν! Ενώ αρκετοί παραμένουν ακόμη αγνοούμενοι μέχρι σήμερα με την Τουρκία να κωφεύει στις εκκλήσεις για τον εντοπισμό τους.

Πέρασαν κιόλας 47 χρόνια! Για αυτούς που το έζησαν μοιάζει σαν χτες. Μοιάζει σαν ένας εφιάλτης.

Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν δεκάδες συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Συνομιλίες, δημοψηφίσματα, εκθέσεις ιδεών και ένα πρόβλημα που παραμένει άλυτο και με τους περισσότερους να αμφιβάλλουν αν θα υπάρξει ποτέ λύση. Και τώρα Ερντογάν και Τατάρ επιμένουν σε μια λύση δύο κρατών ενώ προχωρούν σε προκλητικές κινήσεις στα Βαρώσια αλλά και σε άλλες κατεχόμενες περιοχές.

Turkish invasion of Cyprus.AP Photo, File

Το χρονικό της εισβολής

Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν. Η ελληνική πλευρά πιάστηκε στον ύπνο και η αντίδρασή της εκδηλώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση. Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν επρόκειτο για εισβολή, αλλά για «ειρηνική επέμβαση», με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο, που είχε καταλυθεί από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974).

Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, λίγο μετά τις 5 το πρωί της 20ης Ιουλίου. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν.

Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ανεξήγητα αργοπορημένη. Παρ’ ότι το ελληνικό Πεντάγωνο (χούντα) γνώριζε τις κινήσεις των Τούρκων, θεωρούσε ότι μπλοφάρουν. Μόλις στις 8:40 το πρωί δόθηκε επισήμως από την Αθήνα η εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων, ενώ το ελληνικό ραδιόφωνο (το ΕΙΡΤ εν προκειμένω), μετέδωσε την είδηση γύρω στις 11 το πρωί. Η καθυστερημένη κινητοποίηση έδωσε τη δυνατότητα στους Τούρκους εισβολείς να παγιώσουν τις θέσεις τους και να δημιουργήσουν προγεφύρωμα από το Πέντε Μίλι της Κερύνειας προς τον Άγιο Ιλαρίωνα, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο τη σύνδεσή του με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας.

Turkish Invasion of Cyprus 1974Paul Roque/AP

Οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ, όταν κινητοποιήθηκαν άρχισαν να πολεμούν με ηρωική αυτοθυσία, χωρίς μάλιστα να διαθέτουν αεροπορική κάλυψη και σύγχρονο οπλισμό. Αριθμούσαν γύρω στους 12.000 άνδρες (ελληνοκύπριους και ελλαδίτες), υπό τη διοίκηση του ταξιάρχου Μιχαήλ Γεωργίτση, που είχε το γενικό πρόσταγμα στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου.

Στο μεταξύ, άρχισε να κινητοποιείται και ο ελληνοκυπριακός ανδρικός πληθυσμός και να μετέχει στον άνισο αγώνα με ό,τι διέθετε ο καθένας, πυροβολώντας από τις στέγες των σπιτιών του κατά των εισβολέων αλεξιπτωτιστών.

Στην Αθήνα, η δικτατορική κυβέρνηση της χούντας, αιφνιδιασμένη από την εξέλιξη των γεγονότων αρχίζει να παρουσιάζει εικόνα διάλυσης. Κηρύσσει γενική επιστράτευση, η οποία εξελίσσεται σε φιάσκο.

Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Τζόζεφ Σίσκο, που βρίσκεται και πάλι στην Αθήνα ως εντολοδόχος του Κίσινγκερ, συναντάται στο Πεντάγωνο με το αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Μπονάνο. Ο παριστάμενος Δημήτριος Ιωαννίδης σε οργίλος ύφος απευθύνεται προς τον Σίσκο «Μας εξαπατήσατε… Ημείς θα κηρύξωμεν πόλεμον!» και αποχωρεί από τη σύσκεψη. Έκτοτε, τα ίχνη του αόρατου δικτάτορα χάνονται. Ο Σίσκο στη διάρκεια της ημέρας μάταια αναζητεί αρμόδιο για συνομιλίες.

Αργά το βράδυ, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εκδίδει το υπ’ αριθμόν 353 ψήφισμα, με το οποίο καλεί σε κατάπαυση του πυρός και σε αποχώρηση από την Κύπρο του «ξένου στρατιωτικού δυναμικού». Παρά την ομόφωνη έγκρισή του, αγνοείται από την Τουρκία, η οποία έχοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων επείγεται να εφαρμόσει πλήρως τα σχέδια της. Γενικά, η διεθνής αντίδραση κατά του «Αττίλα» είναι χλιαρή.

Την επομένη, 21 Ιουλίου, οι μάχες στην Κύπρο συνεχίζονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Στόχος των ελληνικών δυνάμεων στην Κύπρο είναι να αποκόψουν τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας από το προγεφύρωμα της Κερύνειας. Οι Έλληνες στρατηγοί απορρίπτουν εισήγηση για επέμβαση στην Κύπρο, προβλέποντας αποτυχία του σχετικού εγχειρήματος. Δύο ελληνικά υποβρύχια που πλέουν προς την Κερύνεια διατάσσονται να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την αριθμητική τους υπεροχή και την ποιοτική υπεροχή του οπλισμούς τους, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα. Μάλιστα, από ασυνεννοησία η τουρκική αεροπορία βυθίζει το αντιτορπιλικό Κοτσατεπέ (D-354), το οποίο εξέλαβε για ελληνικό πλοίο και προκαλεί ζημιές σε άλλα δύο τουρκικά αντιτορπιλικά.

Λήδρα Παλάς: Ανταλλαγή αιχμαλώτων – 1974  Press and informations Office, via AP

Την ίδια μέρα, σημειώνεται δραστηριοποίηση του αμερικανικού παράγοντα για την επίτευξη ανακωχής. Ο Σίσκο, που πηγαινοέρχεται μεταξύ Αθηνών και Άγκυρας, δεν βρίσκει κάποιον αρμόδιο στην Αθήνα να διαπραγματευτεί, καθώς όλοι οι αρμόδιοι έχουν εξαφανιστεί. Την ευθύνη αναλαμβάνει τελικά ο αρχηγός του Ναυτικού, ναύαρχος Πέτρος Αραπάκης, ο οποίος σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κίσινγκερ συμφωνεί η ανακωχή να ισχύσει από τις 4 το απόγευμα της 22ης Ιουλίου.

Στις 2 το πρωί της 22ας Ιουλίου, 12 ελληνικά μεταγωγικά τύπου Νοράτλας, που μετέφεραν καταδρομείς στο νησί, βάλλονται, κατά λάθος, από φίλια πυρά πλησίον του αεροδρομίου της Λευκωσίας, με αποτέλεσμα το ένα από αυτά να καταρριφθεί (4 μέλη του πληρώματος και 27 καταδρομείς έχασαν τη ζωή τους), ενώ άλλα δύο να πάθουν σοβαρές ζημιές. Την ίδια ημέρα, οι Τούρκοι εισβολείς εντείνουν τις επιχειρήσεις τους. Αποβιβάζουν άρματα μάχης και το μεσημέρι καταλαμβάνουν την πόλη της Κερύνειας.

Στις 4 το απόγευμα αρχίζει να τηρείται η ανακωχή κατά τα συμφωνηθέντα, η οποία όμως θα παραβιασθεί αρκετές φορές από τους εισβολείς. Σ’ αυτό το χρονικό σημείο, οι Τούρκοι ελέγχουν το 3% του Κυπριακού εδάφους, έχοντας δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα, που συνδέει την Κερύνεια με τον τουρκοκυπριακό θύλακα της Λευκωσίας.

Turkish barges bring supplies to Cyprus, about 3 miles west of Kyrenia, July 27, 1974.Paul Roque/AP1974

Λίγο μετά τις 4 το απόγευμα τα διεθνή πρακτορεία μετέδιδαν την καθεστωτική αλλαγή στην Αθήνα. Η πτώση του στρατιωτικού καθεστώς και η μεταβίβαση της εξουσίας στους εξόριστους πολιτικούς ήταν γεγονός.

Την 24η Ιουλίου, κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ορκίστηκε στην Αθήνα, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Παράλληλα στην Κύπρο τα γεγονότα υποχρέωσαν τον Νίκο Σαμψών να παραιτηθεί. Πρόεδρος ανάλαβε ο Γλαύκος Κληρίδης.

Στις 25 Ιουλίου 1974, άρχισαν στην Γενεύη οι ειρηνευτικές συνομιλίες για την Κύπρο, μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών των τριών εγγυητριών χωρών της Κυπριακής Ανεξαρτησίας (Μαύρος, Γκιουνές, Κάλαχαν).

Στο τέλος των συνομιλιών, στις 30 Ιουλίου, υπέγραψαν διακήρυξη, τα κύρια σημεία της οποίας ήταν:

Η μη επέκταση των περιοχών που είχαν κάτω από τον έλεγχό τους οι αντίπαλες δυνάμεις.

Η εγκαθίδρυση ζωνών ασφαλείας μεταξύ των αντιμαχομένων

Η εκκένωση των Τουρκικών θυλάκων από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ

Το δικαίωμα να διαθέτουν οι δύο πλευρές δική τους αστυνομία και δυνάμεις ασφαλείας

Η διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για οριστική διευθέτηση του Κυπριακού.

Εάν σκοπός της Τουρκίας μέσω της εισβολής ήταν ό,τι είχε ανακοινώσει και ισχυρίζεται μέχρι σήμερα, δηλαδή ότι δεν πρόκειται περί εισβολής αλλά για «ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την επαναφορά του συνταγματικού σκηνικού στη πριν του πραξικοπήματος κατάσταση, η εισβολή έπρεπε να σταματήσει εδώ. Τα σχέδια των Τούρκων όμως ήταν άλλα.

Η Κύπρος παραμένει μέχρι σήμερα διασπασμένη. Το 1983 ο ηγέτης των Τουρκοκύπριων ανακηρύττει  την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου. Οι διπλωματικές και πολιτικές προσπάθειες μέχρι σήμερα δεν οδήγησαν στην επανένωση του νησιού.

 Περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο

  Για την συμπλήρωση 47 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο,

το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σε ανακοινωση του, μεταξύ άλλων αναφέρει:  

«Σαράντα επτά χρόνια μετά το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, που εξυφαίνονται με τις έντονες παρεμβάσεις του ευρωατλαντικού παράγοντα και τα οποία προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο.

Πριν 47 χρόνια η τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου πραγματοποιήθηκε με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, και αφού πρώτα άνοιξε τον δρόμο το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β' σε βάρος της κυβέρνησης Μακάριου. Σήμερα, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενθαρρύνουν την τουρκική επιθετικότητα, ενώ σε συνεργασία με την αστική τάξη της Ελλάδας μεθοδεύουν τη συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.

τόσο οι εξελίξεις στο Κυπριακό όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι αναπόσπαστα δεμένες με τους σφοδρούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και με τη διασφάλιση της ενότητας του ΝΑΤΟ, το οποίο κλιμακώνει τα επιθετικά του σχέδια σε βάρος της Ρωσίας και της Κίνας, με την ενεργή εμπλοκή και της Ελλάδας.

Αδιάψευστος μάρτυρας των παραπάνω αποτελούν οι παρακάτω εξελίξεις:

-- Η προκλητική επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν στα Κατεχόμενα, ανήμερα της επετείου της τουρκικής εισβολής.

-- Η προώθηση νέων διχοτομικών σχεδίων και ενός συμβιβασμού ανάμεσα από τη μία στη συνομοσπονδιακή "λύση" των δύο συνιστώντων κρατών και από την άλλη στην κάθετη διχοτόμηση που προτείνει η τουρκική πλευρά.

-- Το γεγονός ότι συστηματικά υποχωρεί η αναφορά στην εισβολή - κατοχή που χαρακτηρίζει το κυπριακό πρόβλημα.

Το ΚΚΕ αντιτάσσεται σε "λύσεις" - ανοιχτής ή συγκαλυμμένης - διχοτόμησης στην Κύπρο, που στο δημοψήφισμα του 2004 απέρριψε ο ίδιος ο κυπριακός λαός. Παραμένει σταθερά αλληλέγγυο στον αγώνα του κυπριακού λαού ενάντια στην κατοχή και προβάλλει το δίκαιο αίτημα για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, ένα και όχι δύο κράτη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, ελεύθερη από ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, με τον κυπριακό λαό πραγματικά κυρίαρχο στον τόπο του. Αυτός είναι ο δρόμος που απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα και δίνει προοπτική στην πάλη του κυπριακού λαού.

Ο αγώνας αυτός συμβαδίζει με τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για το ξήλωμα των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και την ενίσχυση της κοινής πάλης των λαών της περιοχής».

Πηγή: https://gr.euronews.com/2021/07/20

Ρωγμή στην ενημέρωση