Εκδρομή στις φυλακές της Αίγινας
Η Επιτροπή Ειρήνης της 2ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας (Γούβα, Ν. Κόσμος, Παγκράτι) καλεί σε συμμετοχή στην εκδρομή που οργανώνει στις 11 Ιούλη στις φυλακές της Αίγινας, όπου βασάνιζαν για χρόνια τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Θα γίνει επίσκεψη και σε άλλους ιστορικούς χώρους όπως: Κυβερνείο Καποδίστρια, Πύργος Μαρκέλλου, Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας.
ΑΙΓΙΝΑ Το νησί του Αργοσαρωνικού, έγραψε τη
δική του Ιστορία με τη φυλακή χτισμένη πάνω του.
Στις
ηρωικές σελίδες των φυλακών της Αίγινας ξεχωρίζει η απόδραση των οχτώ κομμουνιστών, η
εκτέλεση των 17 στις απαρχές του Εμφυλίου, αλλά και η καθημερινή οργάνωση της
ζωής των πολιτικών κρατουμένων μέσα στα κελιά που δείχνουντη δύναμη της
οργανωμένης πάλης, στην αντοχή που δίνει η πίστη αυτών των αγωνιστών στο δίκιο
της εργατικής τάξης και τα ιδανικά της κομμουνιστικής κοινωνικής απελευθέρωσης.
Φυλακές Αίγινας
Ήταν το
"Καποδιστριακό ορφανοτροφείο", το οποίο χτίστηκε το 1829 από
σημαντικούς αρχιτέκτονες και μηχανικούς, τα δε περισσότερα χρήματα προσφέρθηκαν
από Έλληνες αλλά και φιλέλληνες του εξωτερικού. (Ιερός ο σκοπός για τα
ορφανά...). Με τα εγκαίνια, άρχισαν να λειτουργούν διάφορες σχολές: ραπτικής,
σιδηρουργικής, υποδηματοποιίας κ.ά. (Ο Καποδίστρας και το πρόγραμμά του! Μόνον
αυτός. Οι λοιποί -απαξάπαντες- από "ολίγοι" έως
"επικίνδυνοι" και τον ...έφαγαν). Προσέξτε τώρα την ...εξέλιξη του
"Ορφανοτροφείου": Το 1834 έκλεισε, μετά για τρία χρόνια λειτούργησε
ως Σχολή των Ευελπίδων, το 1841 μετατράπηκε σε λοιμοκαθαρτήριο, το
1860 έγινε φρενοκομείο, από το 1866 έως το 1869 στέγασε πρόσφυγες από την
Κρήτη και το (απ)αίσιον έτος 1880 ...προήχθη σε φυλακή μέχρι το 1985! Ένας
τόπος-κόλαση βασανιστηρίων και εκτελέσεων πολιτικών κρατουμένων. Αυτή είναι η
πατρίς...
Γράφει στο
προσωπικό του ιστολόγιο ο Πάνος Σαββόπουλος
http://www.panossavopoulos.gr/p/blog-page_65.html
Oι φυλακές της Αίγινας λειτούργησαν από το 1880 έως και το 1985
Τη δεκαετία του ‘30 εκεί φυλακίστηκαν αρκετοί πολιτικοί κρατούμενοι για παραβάσεις διαφόρων νόμων της κυβέρνησης .
Τη χρονιά του 1934 ο συνολικός αριθμός των κρατουμένων
έφτανε τους 600, εκ των οποίων οι 81
κομμουνιστές οι οποίοι κρατούνταν στη Γ’ Πτέρυγα των
Φυλακών ώστε να είναι απομονωμένοι από τους υπόλοιπους ποινικούς
φυλακισμένους.
Oι φυλακές της Αίγινας λειτούργησαν από το 1880 έως και το 1985...
Το 1934 πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη απόδραση κρατουμένων στην Ελλάδα και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη μετέπειτα εντυπωσιακή απόδραση των 27 πολιτικών κρατουμένων από τις φυλακές των Βούρλων του Πειραιά.
Οι δραπέτες ονομάστηκαν από τον Τύπο της εποχής «Κόκκινοι Φαντομάδες» και η αστυνομία δεν κατάφερε
ποτέ να τους εντοπίσει. Η ιστορία τους θυμίζει κινηματογραφικό σενάριο,
αλλά ήταν πραγματική και συνέβη στις φυλακές της Αίγινας.
Η οργάνωση της
απόδρασης
Η απόδραση οργανώθηκε από μια ομάδα πολιτικών κρατουμένων, οι οποίοι
αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη «μέθοδο του λαγουμιού». Το κτίριο των φυλακών
βρισκόταν κοντά σε χωράφια και τα παράθυρα ήταν σε ύψος ένα μέτρο από το
έδαφος. Αποφάσισαν να σκάψουν κάτω από το περβάζι του κελιού 7, όπου ήταν
φυλακισμένοι οι Κλειδωνάρης, Βαβούδης, Θωμάζης, Βέργος, και Μαρμαρέλης. Ο
τοίχος του δωματίου ήταν παχύς και θα μπορούσαν να ελέγχουν από το παράθυρο τις
κινήσεις των φυλάκων. «Η σήραγγα της ελευθερίας» Για να σκάψουν χρησιμοποίησαν
ένα σιδερένιο πόδι κρεβατιού και κάλυπταν την τρύπα με το περβάζι του
παραθύρου.
Στη συνέχεια μετέφεραν τα χώματα μέσα σε σακούλες, τις οποίες
τοποθετούσαν σε μια τρύπα που είχαν ανοίξει στο ταβάνι. Έσκαψαν με
κατηφορική κατεύθυνση τον τοίχο του κτιρίου και μόλις συνάντησαν χώμα
άρχισαν να σκάβουν οριζόντια προς τα χωράφια τα οποία βρίσκονταν μπροστά από τη
φυλακή. Κάθε φορά ένας φυλακισμένος έπαιρνε ένα τενεκεδάκι με λάδι και
φυτίλι, έμπαινε στη τρύπα για να σκάψει και οι υπόλοιποι
κρατούσαν τσίλιες.
Ο κάθε κρατούμενος παρέμενε στην τρύπα 10 λεπτά, λόγω έλλειψης
οξυγόνου. Ύστερα επέστρεφε στο κελί και έπαιρνε τη θέση του ο επόμενος.
Συνολικά χρειάστηκαν τρεις μήνες για να σκάψουν μια σήραγγα μήκους 27 μέτρων
και πλάτους ενός μέτρου, η οποία κατέληγε πίσω από τη μάντρα ενός χωραφιού.
Η απόδραση
Στις 7 Μαΐου 1934 όλα ήταν
έτοιμα για την μεγάλη απόδραση. Οι φυλακισμένοι που θα δραπέτευαν ήταν
οι κρατούμενοι: Δημ. Σακαρέλλος, Ζαννής Φλωράκος, Κ. Σαρίκας, Αβαάμ
Δερβίσογλου, Ευάγγελος Θωμάζης, Απόστολος Κλειδωνάρης, Μόσχος Δουλγέρης και Ν.
Βαβούδης. Οι τρεις έμεναν στο κελί 7 και θα περίμεναν τους υπόλοιπους πέντε, οι
οποίοι θα έφταναν στο κελί από μια τρύπα στο ταβάνι. Πράγματι, λίγο
πριν τα μεσάνυχτα οι 8 κρατούμενοι συναντήθηκαν στο κελί 7, μετακίνησαν το
περβάζι του παραθύρου και μπήκαν ένας ένας στην τρύπα. Οι συγκρατούμενοι
που έμειναν πίσω κάλυψαν με χώμα το κενό του τοίχου και φούσκωσαν τα
σκεπάσματα με ρούχα.
Ήταν η πρώτη μεγάλη απόδραση
κρατουμένων στην Ελλάδα Λίγα λεπτά αργότερα οι δραπέτες βρίσκονταν έξω από
τη φυλακή. Αφού έκαναν ένα τσιγάρο όλοι μαζί, άφησαν ένα σημείωμα που έγραφε: “Είμαστε ασύλληπτα πουλιά, και όπως εφύγαμε εμείς, έτσι
θα φύγουν και οι άλλοι”!
Στη θάλασσα τους περίμενε μια βενζινάκατος με τους συντρόφους
τους, οι οποίοι τους φυγάδευσαν στο εξωτερικό.
Την επόμενη ημέρα η πρωινή αναφορά των φυλακών έγραφε: “Επιθεωρήσαντες τας κλινοστρωμνάς, τους
τοίχους και τα δάπεδα εύρομεν έχοντα αυτά εν τάξει τους δε κρατούμενους άπαντας
καλώς έχοντας και παρόντας”. Λίγη
ώρα αργότερα οι φύλακες κατάλαβαν ότι οχτώ κρατούμενοι έλειπαν και άρχισαν να
κάνουν επίμονες ερωτήσεις στους υπόλοιπους φυλακισμένους. Κανένας από τους συγκρατούμενους τους δεν τους κατέδωσε.
Τελικά οι αστυνομικοί βρήκαν το υπόγειο πέρασμα που τους
οδήγησε εκτός της φυλακής, αλλά ήταν αργά. Παρόλο που εξαπέλυσαν μεγάλο
ανθρωποκυνηγητό δεν κατάφεραν να τους εντοπίσουν.
Αντλήθηκαν πληροφορίες από info@mixanitouxronou.gr,
και το
a-politiko.espivblogs.net
Ρωγμή στην ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια