Εναλλακτικές προτάσεις κόντρα στα ιδιωτικά συμφέροντα
Υπόδειγμα συνεργασίας δημόσιων φορέων η ανακατασκευή του μεταξωτού Γεφυριού της Πλάκας στην Ήπειρο
Το αστικό Κράτος είναι εχθρικό στον λαό και στις ανάγκες του
Δεν είναι μονόδρομος οι εταιρείες
Υπάρχουν εναλλακτικές
Για μια χρονιά ακόμα
μεγάλο μέρος του φυσικού πλούτου της χώρας μας, μαζί με τις περιουσίες των
ανθρώπων, κατακάηκαν -αφού μέχρι αυτή την στιγμή έχουν καεί περίπου 1,2 εκατομμύρια
στρέμματα δάσους και καλλιεργειών.
Η εμπειρία είναι πλούσια
και τα συμπεράσματα θα έπρεπε ήδη να έχουν αξιοποιηθεί εδώ και χρόνια, ώστε να
μη ζήσει η χώρα αυτό που έζησε (και) φέτος.
Οι
αιτίες για το ξέσπασμα των πυρκαγιών είναι γνωστές, οι διαχρονικές ευθύνες όλων
των αστικών κυβερνήσεων δεδομένες, αφού δεν έχουν την πολιτική βούληση να επενδύσουν
ακόμη περισσότερα σε ενέργεια και χρήμα στην πρόληψη και όχι στην κατάσβεση. Οι δασοκτόνοι νόμοι διαδέχονται εδώ και χρόνια ο ένας τον άλλο κάνοντας
όλο και πιο εύκολο τον αποχαρακτηρισμό μίας δασικής έκτασης και δημιουργώντας
τη διάχυτη πεποίθηση πως «ότι καίγεται, τσιμέντο γίνεται». Γι' αυτό όλες οι
κυβερνήσεις πετσόκοψαν εδώ και χρόνια τα σχετικά κονδύλια, φτάνοντας να δίνουν
για την προστασία των δασών το 0,04% του κρατικού προϋπολογισμού.
……… …………………. …………………..
……………….. …………………..
Είναι προφανές ότι τα
μέσα για την κατάσβεση μιας πυρκαγιάς κοστίζουν πολύ περισσότερο από τις
προληπτικές δράσεις. Όσα μέσα πυρόσβεσης κι αν διαθέτουμε, δεν θα είναι αρκετά
για να αντιμετωπίσουν πυρκαγιές που τυχαία ή όχι ξεκινούν συντονισμένες.
………………….
………………………. ……………………… ………………
Οι αστικές κυβερνήσεις –και η σημερινή- επιστρατεύουν πάνω στα καμένα, στις φυσικές
καταστροφές, στα θύματα της ίδιας κοπής επιχειρήματα: «πρωτόγνωρη απειλή»,
η «κλιματική αλλαγή μας υπερβαίνει»,
δήθεν ότι πρόκειται για «αόρατο εχθρό». Κρύβουν πίσω από αυτά τα
επιχειρήματα τις δικές τους πολιτικές ευθύνες για την καταστροφή του
περιβάλλοντος, της φύσης και των ανθρώπων που προκαλεί η αστική πολιτική τους αφού
όλα τα μετρούν με όρους αγοράς, με τη λογική κέρδος και ζημία. Ανάπτυξη για
αυτούς είναι ότι φέρνει κέρδος, για τις επιχειρήσεις και τους ομίλους.
Αξιοποιούν την όποια
καταστροφή ή πανδημία για να επιβάλουν τα ήδη ειλημμένα σχέδια τους και τους πολιτικούς
σχεδιασμούς. Για όλα έχουν την μονότονη
λύση «ο ιδιωτικός τομέας» ή «η σύμπραξη με τον ιδιώτη θα μας σώσει», «αποτελεί
μονόδρομο» αναφέρουν. Από κοντά και τα διάφορα ΜΜΕ -μπουκωμένα από το
δημόσιο χρήμα- καθώς και οι εταιρείες που καραδοκούν σαν τους γύπες, να
επενδύσουν και να κερδοσκοπήσουν πάνω στην καταστροφή.
Η λογική αυτή στην
περίοδο διακυβέρνησης Μητσοτάκη του νεότερου βρίσκεται στο απόγειο της. Το
όραμά τους είναι απλό: ότι μπορεί να επιφέρει κέρδος δεν πρέπει να ανήκει στο
δημόσιο. Παντού αναθέσεις σε ιδιώτες, παντού ΣΔΙΤ, το δημόσιο -λένε- είναι
ανίκανο, αναποτελεσματικό. Ωστόσο το δημόσιο χρήμα είναι αυτό που μπορεί όμως
να πληρώνει τους μισθούς των διαφόρων συμβούλων τους. Όποιος καταθέσει κάποιον αντίλογο στον μονόλογο τους, είναι
εξωπραγματικός, αναποτελεσματικός, κρατιστής και άλλα πολλά.
……………... ……………. …………………. ………………. ……………………..
Και όμως παρά τα όσα
λέει και επιδιώκει να επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη -που κάθε
καταστροφή την βλέπει ως ευκαιρία για αντιδραστικές ανατροπές, καταπάτηση
κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και για δημιουργία όρων για περαιτέρω
κερδοφορία των εταιρειών- υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις από επιστημονικούς, κοινωνικούς,
συνδικαλιστικούς και πολιτικούς φορείς, που εάν υιοθετηθούν μπορούν να
αποτελέσουν τις λύσεις προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του δημοσίου συμφέροντος.
Ανάλογες λύσεις κατατίθενται αυτές τις ημέρες από φορείς, συνδικαλιστικούς και
άλλους, π.χ. της Εύβοιας, της Πελοποννήσου, από τα πανεπιστήμια, την αυτοδιοίκηση,
σε αντίθεση με τις προτάσεις που προωθεί η κυβέρνηση συνεργαζόμενη με τα
ποικίλα ιδιωτικά συμφέροντα.
…………….. ……………………
………………….. …………………………
Οι ίδιοι οι κυβερνώντες όταν δεν έχουν σχηματίσει τους μηχανισμούς και τις
διαδρομές εκμετάλλευσης του δημοσίου χρήματος αλλά και όταν χρειάζονται
αποτελέσματα άμεσα, απτά και επιδιώκουν να εξοικονομήσουν χρήματα στρέφονται
στο «αναποτελεσματικό» και υποχρηματοδοτούμενο από τους ίδιους δημόσιο τομέα
και στις δομές του για να σωθούν και να επιδείξουν έργο. Το είδαμε την περίοδο
της πανδημίας, όπου με την πρωτοφανή προσφορά του υγειονομικού προσωπικού, η
κυβέρνηση Μητσοτάκη κρεμάστηκε στο δημόσιο σύστημα υγείας -το οποίο έχει
κατασυκοφαντήσει και υποβαθμίσει- για να καταφέρει να επιπλεύσει η ίδια. Ένα
άλλο τρανό πρόσφατο παράδειγμα είναι στον τομέα της άμυνας, όπου μέσω του
προγράμματος «Αρχύτας» επιστρατεύθηκε η ΕΑΒ και 3 πανεπιστημιακές σχολές
(Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) για να παραχθεί το πρώτο ελληνικό drone. Πρόκειται για πρόγραμμα
που ανοίγει δρόμους για την οικονομία και την άμυνα της χώρας με την απουσία
ωστόσο του περιβόητου ιδιωτικού τομέα (ευτυχώς καθώς η εμπειρία στα προγράμματα
άμυνας με τις ιδιωτικές εταιρείες έχει κοστίσει ακριβά με αμφίβολα αποτελέσματα
-π.χ. αγορές του αιώνα, υποβρύχια που… γέρνουν κ.ά). Πιο πολλά για το
συγκεκριμένο πρόγραμμα μπορείτε να δείτε και εδώ:
…………….. ……………………
………………….. …………………………
Ένα ακόμη θετικό παράδειγμα αγαστής
συνεργασίας δημόσιων και τοπικών φορέων με την Πολυτεχνική κοινότητα είναι η ανακατασκευή στο πανέμορφο μονότοξο Γεφύρι της
Πλάκας στον Άραχθο ποταμό στην Ήπειρο που κατέρρευσε το Φεβρουάριο του 2015.
Η συνεργασία Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Περιφέρειας Ηπείρου, τοπικών φορέων και
άλλων κρατικών οργανισμών έφερε ένα πρωτόγνωρο θετικό αποτέλεσμα: την
ανακατασκευή του γεφυριού που κατέρρευσε από φυσική καταστροφή σε συνδυασμό με
την έλλειψη συντήρησης, το οποίο σήμερα καμαρώνουμε όλοι και απέσπασε το
ένα από τα ευρωπαϊκά βραβεία
European Heritage Awards / Europa Nostra Awards, το έπαθλο της ΕΝ για την
πολιτιστική κληρονομιά, το οποίο χρηματοδοτεί το πρόγραμμα Creative Europe. Το ένα από τα εννιά ευρωπαϊκά βραβεία στην
Κατηγορία Συντήρησης απονέμεται στην Ελλάδα για την αποκατάσταση του ιστορικού Γεφυριού της Πλάκας στην Ήπειρο.
Φωτό Γιώργος Τζανίνης
ΦΦΦωτό Ε.Μ. Πολυτεχνείου
Φ
Το ιστορικό Γεφύρι της Πλάκας στέκει και πάλι
αγέρωχο πάνω από τα νερά του Άραχθου. Το εμβληματικό μνημείο των Τζουμέρκων που
είχε καταστραφεί από έντονες βροχοπτώσεις την 1η Φεβρουαρίου του 2015, χτίστηκε
ξανά κατά το δυνατόν πιστή αναστήλωση του, με την ίδια παλιά τεχνική των
μαστόρων της πέτρας.
Φωτό Γιώργος Τζανίνης
Διαβάστε ΕΔΩ:
·
Ανακοίνωση του Ε.Μ. Πολυτεχνείου για το γεφύρι της
Πλάκας στον Άραχθο ποταμό στην Ήπειρο,
https://www.ntua.gr/el/news/ntua-at-world/item/70-ksanazontaneyei-to-gefyri-tis-plakas
·
Βραβείο Europa Nostra για την Αναστήλωση της Γέφυρας
Πλάκας,
http://gefyri-plakas.ntua.gr/node/598
·
ΠΡΟΤΑΣΗ του
Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του Γεωπονικού
Πανεπιστημίου Αθηνών,
https://rogmistinenimerosi2.blogspot.com
·
Αναδάσωση:
αλήθειες και μύθοι για τα «κακά» πεύκα,
https://rogmistinenimerosi2.blogspot.com/2021/08/blog-post_830.html
Ρωγμή στην ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια