"Μια κληρονομιά επί τουλάχιστον 15 χρόνια σε σχόλη"

Το παρακάτω άρθρο του κ. Ν. Βούρτση, ενεργού πολίτη της πόλης μας και μέλους της συλλογικότητας ΕΝΑΡΓΕΙΑ, είναι πάρα πολύ κατατοπιστικό για να ενημερωθεί ο κάθε συμπολίτης-σα, για την υπόθεση της σχολάζουσας κληρονομίας στην οδό Νικηφορίδη.

Μια υπόθεση που έφερε στο Φως για πρώτη φορά και στο δημοτικό συμβούλιο το 2006, ο τότε δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΣΤΑΣΗ ΒΥΡΩΝΑ κ. Σταθόπουλος Κώστας. 

Ο τότε Δήμαρχος της πόλης κ. Χαρδαλιάς Νίκος με απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου επέβαλε στους κατοίκους δυνητικό τέλος και εισέπραξε χρήματα για να περάσει  μεταξύ άλλων και ο χώρος αυτός στο Δήμο Βύρωνα. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ ούτε επι δημαρχίας Χαρδαλιά, ούτε μέχρι σήμερα από την δημοτικη αρχή Κατωπόδη.

Πρόκειται για αδράνεια, αδιαφορία, ή κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε,  από την μεριά της δημοτικής αρχής; Και η αντιπολίτευση για ένα τόσο σοβαρό θέμα τι κάνει; Δεν πρέπει να ενημερωθούν οι πολίτες;

Το άρθρο του κ. Βουρτση που αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο Βύρωνας η πόλη μας,  είναι κατατοπιστικό και αποκαλυπτικό, αξίζει να διαβαστεί.

Ρωγμή στην ενημέρωση  

"Μια κληρονομιά επί τουλάχιστον 15 χρόνια σε σχόλη" 

- Η σχολάζουσα κληρονομιά της οδού Ν. Νικηφορίδη

.Του Νίκου Βούρτση

Αναδημοσίευση

"Μια κληρονομιά επί τουλάχιστον 15 χρόνια σε σχόλη" 

Στο βορειοδυτικό άκρο της πόλης του Βύρωνα, στα όρια σχεδόν με τον Δήμο Αθηναίων, σε μια περιοχή που ο ίδιος ο δήμαρχος κ. Κατωπόδης, σε συνάντησή μας τον Μάιο του 2015, είχε χαρακτηρίσει  ως υποβαθμισμένη, δεσπόζει η λεγόμενη "σχολάζουσα κληρονομία Μανούσου", έκτασης περίπου 2.000 τ.μ.,  η οποία βρίσκεται επί των οδών Νίκου Νικηφορίδη, Ν. Αρώνη και Τιμοθέου και η οποία περιλαμβάνει το παλαιό Συμβολαιογραφείο, τον θερινό Κινηματογράφο «Λάουρα» και το πρώην βενζινάδικο.

 Η υπόθεση αποτελεί μια ακόμα περίπτωση μακροχρόνιου εμπαιγμού και εξαπάτησης του Βυρωνιώτικου λαού, γιατί, η υπερδεκαπενταετής "σχολάζουσα κληρονομιά", ήταν ένας από τους υποτιθέμενους τρεις (3) χώρους απαλλοτρίωσης του δυνητικού τέλους των 9 εκατομμυρίων ευρώ της περιόδου 2007-2009, που με τον αριθμό Ν.20 υπήρχε και ως δέσμευση, για τη δημιουργία χώρου πρασίνου και  υπογείου χώρου στάθμευσης, στο προεκλογικό έντυπο της "Εποχής δημιουργίας Συνεργασία Πολιτών” 2011-2014, «Το σχέδιο και οι προτεραιότητές μας, 62 ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ»: «Για εμάς, οι δεσμεύσεις δεν είναι μόνο λόγια και προεκλογικές δεσμεύσεις. Είναι πραγματικότητα» ήταν τα λόγια του πρώην δημάρχου Ν. Χαρδαλιά. Τελικά αποδείχθηκε ότι όντως υπάρχουν δύο γλώσσες, εκείνη των λόγων και εκείνη των έργων. Απαλλοτριώσεις δεν έγιναν και τα χρήματα κατέληξαν "στον κορβανά", με την εθελοτυφλία και ευλογία των δημοτικών παρατάξεων!

Τι σημαίνει όμως "σχολάζουσα κληρονομία"; Αν ο κληρονόμος είναι άγνωστος ή δεν είναι βέβαιο αν αποδέχτηκε την κληρονομία, το δικαστήριο της κληρονομίας ύστερα από αίτηση εκείνου που έχει έννομο συμφέρον ή και αυτεπαγγέλτως διορίζει κηδεμόνα της κληρονομίας. Σε κατεπείγουσες περιστάσεις, ο εισαγγελέας πρωτοδικών διορίζει προσωρινό κηδεμόνα. Αυτός οφείλει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση να προκαλέσει το διορισμό οριστικού κηδεμόνα από το δικαστήριο. Επομένως, σχολάζουσα κληρονομία είναι αυτή που βρίσκεται σε αναμονή (σε σχόλη) μέχρις ότου βρεθεί ο κληρονόμος. 

Ο κηδεμόνας διορίζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο του τόπου της τελευταίας κατοικίας ή διαμονής του αποβιώσαντος. Ποιες είναι οι αρμοδιότητες του κηδεμόνα; Ο κηδεμόνας αντιπροσωπεύει τον κληρονόμο και διαχειρίζεται την κληρονομία, έχοντας την υποχρέωση να ενεργήσει τη σφράγιση και την απογραφή της και να λάβει κάθε συντηρητικό μέτρο καθώς και να εισπράξει τις απαιτήσεις και να καταθέσει έντοκα τα χρήματα σε ασφαλή τράπεζα. Χωρίς άδεια του δικαστηρίου της κληρονομίας δεν μπορεί να εκποιεί αντικείμενα της, να συνάπτει δάνεια και συμβιβασμούς ούτε να εκμισθώσει κινητά ή ακίνητα της κληρονομίας, πέρα από μια διετία.

Μια "σχολάζουσα κληρονομιά" λοιπόν δεν μπορεί επί 15 και πλέον χρόνια να είναι "σχολάζουσα κληρονομιά", γιατί σύμφωνα με το απόσπασμα του Νόμου 4182/2013: «Ο διορισμός κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομιάς και το κληρονομικό δικαίωμα του Δημοσίου» ισχύουν τα εξής: "Αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα ενεργειών του κηδεμόνα και του τυχόν αντικαταστάτη του μετά την παρέλευση διετίας από του αρχικού διορισμού ούτε σχετική εκκρεμοδικία και πιθανολογείται με γνώμη του Συμβουλίου ότι δεν υπάρχει άλλος κληρονόμος εκτός από το Δημόσιο, το έργο του θεωρείται ως περαιωθέν και ζητείται η αναγνώριση του κληρονομικού δικαιώματος του Δημοσίου κατά το άρθρο 1868 του Αστικού Κώδικα”.

Τον Ιούνιο του 2015 κατόπιν αιτήματος των πολιτών το θέμα συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, ενώ, τον Μάρτιο του 2017, μετά από ερώτησή των, ο Αντιδήμαρχος Τ/Υ κ. Μ. Καραγιάννης ανέφερε μεταξύ άλλων σε γραπτή του δήλωση - Ενημέρωση: «… Σε συνάντηση που είχαμε με την δικηγόρο –(κηδεμόνα)– μάς ενημέρωσε, ότι γίνονται ενέργειες ώστε η περιουσία να περιέλθει στο Υπουργείο Οικονομικών στη Διεύθυνση Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να το διεκδικήσουμε από το Υπουργείο, ώστε να περιέλθει στο Δήμο. Η μεταβίβαση έπρεπε να έχει γίνει ήδη τέλος του 2016 αλλά η διαδικασία έχει καθυστερήσει. Η Δημοτική Αρχή παρακολουθεί το θέμα και πιέζει για τη λύση του».

Στο δε Δημοτικό Συμβούλιο της 9ης Δεκεμβρίου 2019 που οι πολίτες/κάτοικοι έφεραν ξανά το θέμα για συζήτηση, ελήφθη η υπ’ αριθμ. 279/2019 Απόφαση (Ψ6ΤΙΩ9Ε-ΜΜΠ) που όριζε τη δημιουργία ενός γνωμοδοτικού οργάνου, μιας πενταμελούς Επιτροπής Ειδικού σκοπού, για να τρέξει ΜΟΝΟΝ την υπόθεση της σχολάζουσας κληρονομιάς, προς όφελος του Δήμου αλλά και των Κατοίκων της περιοχής, και η οποία αποτελείτο από τους: 

1.    Καραγιάννη Μιχαήλ, Αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών, ως Πρόεδρο

2.    Δεμπόνο Βασίλειο, Δημοτικό Σύμβουλο από την μειοψηφία, ως μέλος

3.    Σάρολα Βασιλική, Δημοτική Σύμβουλο από την μειοψηφία, ως μέλος

4.    Σωτηρόπουλο Αλέξιο, Δημοτικό Σύμβουλο από την μειοψηφία, ως μέλος

5.    Βούρτση Νικόλαο (Εκπρόσωπο της συλλογικότητας “ΕΝΑΡΓΕΙΑ”), ως μέλος

Παρόλα αυτά η Επιτροπή με τη σύνθεσή της αυτή δεν συνεδρίασε ποτέ, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων των μελών της στις ημέρες και ώρες που πρότεινε ο Αντιδήμαρχος, με αποτέλεσμα τον Απρίλιο του 2020 το μέλος της Επιτροπής που εκπροσωπούσε τους πολίτες να παραιτηθεί.

Η Επιτροπή συνεδρίασε (κατόπιν υπενθύμισης του υπογράφοντος το άρθρο και πιέσεως του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου κ. Βασίλη Δεμπόνου), με νέα διευρυμένη σύνθεση, για πρώτη και τελευταία φορά, την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2021, δηλαδή, δεκατρείς (13) ολόκληρους μήνες μετά τη σύστασή της! Ένα ακόμα χαρακτηριστικό δείγμα της Δημοτικής Αρχής που παρακολουθεί ένα θέμα και πιέζει ή τρέχει για τη επίλυση του. 

Και που κατέληξε η συνεδρίαση; Έμαθε κάτι κάποιος πολίτης του Βύρωνα;

Έντεκα (11) μήνες μετά από εκείνη την “μυστικοπαθή” συνεδρίαση ένα πέπλο σιωπής εξακολουθεί να σκεπάζει την υπόθεση. Άραγε για ποιους έγινε η εν λόγω συνεδρίαση; Μόνο για τους συμμετέχοντες σε αυτήν; Πως προέκυψε η Επιτροπή; Δεν προήλθε μετά την απαίτηση των πολιτών για συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο και ως αποτέλεσμα για μια διαρκή ενημέρωσή τους (και κατά συνέπεια του λαού του Βύρωνα) περί της εξέλιξης της υπόθεσης;

Τα όσα ειπώθηκαν σε εκείνη τη συνεδρίαση μήπως είναι Δημοτικά απόρρητα; Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου;

Και γιατί μέχρι σήμερα κάποιος δημοτικός σύμβουλος ή κάποια δημοτική παράταξη δεν κίνησε ξανά τη διαδικασία εισδοχής του θέματος στην ημερήσια διάταξη;

Γιατί έπρεπε πάλι εμείς, οι πολίτες, να ζητήσουμε τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο; Το αίτημά μας είχε θέμα: "ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ Δ.Σ. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΊΑΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ Ν. ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ" και έλαβε Αρ. Πρωτ.: 21425/25-11-21... Προσφάτως απαντήθηκε (αντιδημοκρατικά και αντικαταστατικά) από τον Αντιδήμαρχο Τ/Υ κ. Καραγιάννη... αλλά το θέμα δεν τελείωσε εδώ! Τώρα ξεκινά!!!

Τους υπενθυμίζουμε τα παρακάτω αποσπάσματα από το άρθρο του Βασίλη Μαγκλάρα (αναπληρωτή επιστημονικού διευθυντή ΙΣΤΑΜΕ και προϊσταμένου Επιχειρηματικής Ανάπτυξης ΚΕΔ το 2011) με τίτλο «Αιμορραγία εκατομμυρίων από τις σχολάζουσες κληρονομίες» που είχε δημοσιευθεί τον Οκτώβριο του 2011 στην Καθημερινή.

• «Ένα πρόβλημα που όσο υφίσταται, λόγω της αναβλητικότητας και της αδιαφορίας της ελληνικής πολιτείας, δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους να πλουτίζουν εις βάρος της».
• «Από εμπειρία χρόνων των εκκαθαρισμένων σχολαζουσών κληρονομιών που διαχειρίζεται η ΚΕΔ, η πλειονότητα των ακινήτων ήταν υποθέσεις που η εκκαθάρισή τους από τον κηδεμόνα είχε κρατήσει από 10 έως 30 χρόνια και σε κάποιες απ' αυτές υπήρχαν παραλείψεις εκ μέρους των κηδεμόνων που χρειάστηκε να αντιμετωπιστούν εκ των υστέρων από τους δικηγόρους της ΚΕΔ».
• «Η ζημία του ελληνικού Δημοσίου είναι επιβεβαιωμένη και αφορά τόσο τις τραγικές καθυστερήσεις εκκαθάρισης των σχολαζουσών κληρονομιών, όσο και το γεγονός ότι πιθανολογείται σφόδρα πως οι περισσότερες σχολάζουσες που θα έπρεπε να καταλήξουν στα χαρτοφυλάκια του ελληνικού Δημοσίου οικειοποιούνται από τρίτους με παράνομους και προκλητικούς τρόπους».

Εν τω μεταξύ καθώς τα χρόνια περνούν το κτίσμα του Συμβολαιογραφείου γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο. Είναι γνωστή η κατάρρευση του εσωτερικού ορόφου και γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι το οίκημα είναι επικίνδυνο από άποψη δομική και δημόσιας ασφάλειας, δηλαδή, επικίνδυνο για την σωματική ακεραιότητα των πεζών. Για το λόγο αυτό έχει αιτηθεί προς την ΥΔΟΜ του Δήμου Αθηναίων η διενέργεια αυτοψίας. Το δε αίτημά μας έλαβε τον εξής ΑΡ.ΠΡΩΤ.263817/10422/13-10-2021

Αναδημοσίευση από https://vironasipolimas.blogspot.com

.Ο Νίκος Βούρτσης είναι μέλος της συλλογικότητας "ΕΝΑΡΓΕΙΑ"

Ρωγμή στην ενημέρωση