Έφυγε από τη ζωή ο επαναστάτης αγωνιστής Στέργιος Κατσαρός

Ολοκλήρωσε τον κύκλο της ζωής του, ένας από τους πιο γνήσιους σεμνούς προλετάριους διεθνιστές, ο αγωνιστής Στέργιος Κατσαρός. 

«Έφυγε» για το μεγάλο ταξίδι σε ηλικία 83 ετών, ένας άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την επαναστατική αριστερά, αφήνοντας παρακαταθήκη το ανήσυχο πνεύμα του και τους αγώνες του για το εργατικό κίνημα.

Ο πιο γνωστός «τρομοκράτης - προβοκάτορας» της νεότερης ελληνικής ιστορίας δεν είναι πια ανάμεσά μας.

Λίγα λόγια για το Στέργιο Κατσαρό:

Γεννήθηκε στο Βαθύκοιλο Φθιώτιδας.

Ως παιδί εμπνεύστηκε από την πάλη για ζωή των ανταρτών και ανταρτισσών που φιλοξενούνταν στο πατρικό του και του έμαθαν τα πρώτα γράμματα· Ε Α Μ. Από μικρός τράβηξε την κόκκινη κλωστή και ακροβάτησε πάνω της. Πολιτικοί και αντιδικτατορικοί αγώνες, βασανιστήρια, φυλάκιση... και κάθε φορά έβρισκε τρόπους και λόγους για δράση. Συνέδεσε το όνομά του με την παράνομη δράση στη δικτατορία και με όλους τους αγώνες του εργατικού κινήματος τις τελευταίες έξι σχεδόν δεκαετίες.

Γέννημα θρέμμα λαϊκής οικογένειας, βγαίνει από μικρός στο μεροκάματο και στο σκληρό κόσμο της βιοπάλης. Τη δεκαετία του 60, η οικοδομή -και ειδικά στη μεταβατική μετεμφυλιακή Αθήνα- αποτελεί τον φυσικό χώρο της ΕΔΑ και της αριστεράς συνολικότερα. Ο Στέργιος Κατσαρός οργανώνεται στη νεολαία της ΕΔΑ, και καθ' όλη τη διάρκεια των Ιουλιανών και της δολοφονίας του Σωτήρη Πέτρουλα βρίσκεται στους δρόμους, στα θορυβώδη ποτάμια του λαού που διψούν για λευτεριά, που μισούν το μετακατοχικό παρακράτος. Ο Στέργιος με όλη του τη δύναμη και την πίστη στα επαναστατικά ιδανικά βρίσκεται εκεί, παρά τους συμβιβασμούς των ηγεσιών της αριστεράς, που αντί  να απελευθερώσει λαϊκές εργατικές μάζες, τις σφίγγει σε ένα στενό πλαίσιο ταξικής ανακωχής.

Ο Στέργιος Κατσαρός αρχίζει να συνειδητοποιεί την γραμμή ήττας και προσπαθεί μέσα σε ένα δύσβατο πολιτικό μωσαϊκό να συνθέσει την δική του άποψη και θέση.

Οι επαναστάσεις στην Κούβα, η συντριβή των αμερικανών ιμπεριαλιστών στο Βιετνάμ, τα κινήματα σε όλο τον πλανήτη τον εμπνέουν.

Φεύγει για την Κούβα με σκοπό να εκπαιδευτεί στην ένοπλη δράση.

Φτάνει λίγο μετά από το θάνατο του Τσε Γκεβάρα.

Γυρνάει στην Ελλάδα, όπου σχεδιάζει την ένοπλη πάλη κατά της δικτατορίας, κάτι όμως που δεν επιτυγχάνεται. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ισόβια. Με την πτώση της χούντας κι έπειτα συμμετέχει σε κάθε ταξικό αγώνα, από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης έως εργασιακές επιτροπές.

Μάχεται αδιάκοπα βγάζοντας τα συμπεράσματα του μέσα από τη δράση μέσα από την ίδια την ταξική του θέση και σχέση με τους ανθρώπους του μόχθου, τους αποκλεισμένους και τους διωκόμενους από το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του.

Στις απεργίες, τα συνδικάτα, το ΑΡΜΕ στους οικοδόμους, το δημοτικό σχήμα "ΕΚΤΟΣ των ΤΟΙΧΩΝ" στο Μαρούσι έως τις δίκες κοινωνικών και πολιτικών αγωνιστών ο Στέργιος είναι πάντα παρών.

Πάνω από πενήντα χρόνια αγωνιστικής παρουσίας και τεράστιας προσφοράς, φωτίζουν τη ζωή του Στέργιου αλλά και παραδειγματίζουν τους νέους αγωνιστές και τις νέες αγωνίστριες. Ακόμα και αυτοί που διαφωνούσαν σε ορισμένα ζητήματα μαζί του, τον εκτιμούσαν για τους αγώνες του.

Η ζωή του ήταν η ζωή ενός εργάτη -επαναστάτη που δεν κιότεψε και δεν ιδιώτευσε ποτέ. Ενός εργάτη που λάτρεψε τον Τσε, την Κούβα, την επανάσταση. Ενός εργάτη που μίσησε την εκμετάλλευση και τη φτώχεια και έκανε ότι μπορούσε για να προχωρά η ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση των λαών.

Πολλά λόγια δεν χρειάζονται,  όταν έχει μιλήσει η πράξη.

Ο πιο γνωστός «τρομοκράτης - προβοκάτορας»

Στο γνωστό του βιβλίο «Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης», που κυκλοφόρησε το 1999 από τις εκδόσεις «Μαύρη Λίστα», καταθέτει την προσωπική του μαρτυρία σχετικά με το μεγάλο και "απαγορευμένο" ζήτημα της ένοπλης δράσης.

Αφηγήθηκε σε πρώτο πρόσωπο τις εμπειρίες του με τη νεολαία Λαμπράκη και τα οδοφράγματα των Ιουλιανών το 1965 στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου το 1967 και την παρανομία, και από την Κούβα, στην οποία ο Κατσαρός βρέθηκε ως... ναυαγός λίγο μετά το θάνατο του Τσε Γκεβάρα, στην Τήνο και στις παράνομες επαφές στο σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά... Η δεύτερη αυτή περίοδος της παρανομίας θα τον οδηγήσει στις φυλακές του Κορυδαλλού και της Αίγινας, ύστερα από την καταδίκη του σε ισόβια κάθειρξη από τη Χούντα. Η μεταπολίτευση και η επιστράτευση κλείνουν έναν κύκλο και σηματοδοτούν έναν ιδιότυπο "αποχαιρετισμό στα όπλα".

Τα τελευταία χρόνια επισκεπτόταν ολοένα και πιο συχνά το χωριό του, Βαθύκοιλο Φθιώτιδας  και αρκετοί ήταν αυτοί που είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ιστορικά γεγονότα από έναν άνθρωπο που τα γνώρισε από κοντά.

Το τελευταίο αντίο θα αποδοθεί χωρίς θλίψη, χωρίς λύπη και με σεβασμό τη Δευτέρα 13/12/2021 στις 15:00 στην εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μαρούσι και κατόπιν η κηδεία του θα λάβει χώρα την Τρίτη στις 14/12/2021, στις 12:00 στη γενέτειρα του, Βαθύκοιλο Φθιώτιδας.

Η οικογένεια του.
(Αντί στεφάνων τα χρήματα θα δοθούν στο σύλλογο για την ψυχική υγεία ΣΟΨΥ).

Καλό ταξίδι Στέργιε Κατσαρέ

Ρωγμή στην Ενημέρωση