ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : 16 Φλεβάρη 1942 ιδρύεται ο ΕΛΑΣ
«Έλληνες αξιωματικοί - υπαξιωματικοί, έφεδροι πολεμιστές, Ανάπηροι!!! Προσφέρετε τις γνώσεις σας, την πείρα σας, τη δοκιμασμένη τόλμη σας στην οργάνωση των εθνικών δυνάμεων. Το παράδειγμα των καπεταναίων, των καραβοκυραίων, των ναυτών του 1821, του Κολοκοτρώνη, του Μιαούλη, του Κανάρη, του Οικονόμου, του Καρατζά, ας είναι οδηγός σας».
Στις 16 Φλεβάρη του 1942 κυκλοφόρησε πλατιά στην Αθήνα και στην Επαρχία η ιδρυτική διακήρυξη του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), του μαχητικού δηλαδή τμήματος του ΕΑΜ, που έμελλε να γράψει απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού στον αγώνα κατά της φασιστικής κατοχής και να δώσει ξανά στη χώρα τη λευτεριά της.
Η διακήρυξη εκείνη δυστυχώς δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα για να μπορεί ν' ανατρέξει κανείς στο περιεχόμενό της. Από μαρτυρίες, όμως, που υπάρχουν πληροφορούμαστε πως καλούσε τους Έλληνες πατριώτες να πλαισιώσουν το νέο λαϊκό απελευθερωτικό στρατό, σκοπούς του οποίου προσδιόριζε τους παρακάτω.
- Αγώνας για την απελευθέρωση της χώρας.
- Περιφρούρηση των κατακτήσεων του λαού και των ελευθεριών του εναντίον κάθε επιβουλής.
- Εξασφάλιση της τάξης μέχρι τη διεξαγωγή εκλογών, στις οποίες ο λαός να εκφράσει ελεύθερα τη θέλησή του.
Η 16η του Φλεβάρη έμεινε στην ιστορία ως η ημέρα ίδρυσης του ΕΛΑΣ.
Ο καθένας όμως αντιλαμβάνεται πως η ημερομηνία αυτή ανταποκρίνεται στην ολοκλήρωση της δουλειάς που χρειάστηκε να προηγηθεί ούτως ώστε να είναι δυνατή η ανακοίνωση στον ελληνικό λαό της ίδρυσης μιας νέας αντιστασιακής οργάνωσης για τη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών.
Το ζήτημα της ένοπλης αντίστασης κατά του κατακτητή ήταν στην ημερήσια διάταξη από την πρώτη στιγμή που η χώρα βρέθηκε υπόδουλη του φασισμού. Επρόκειτο για μια αναγκαιότητα που ο ελληνικός λαός την αντιλαμβανόταν μέσα από την ίδια του την πείρα και που το ΚΚΕ δεν είχε καμία δυσκολία να αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή της ανασυγκρότησής του.
Η ΚΕ του ΚΚΕ, στις αρχές Ιουλίου του 1941, στην ιστορική απόφαση της 6ης Ολομέλειάς της σημείωνε χαρακτηριστικά:
«Οργανώνοντας ακούραστα τον αγώνα για τα καθημερινά ζητήματα όλων των λαϊκών στρωμάτων και την ένοπλη αντίσταση στους κατακτητές, το κόμμα και ο κάθε κομμουνιστής ξεχωριστά οφείλει να προσανατολίζεται έγκαιρα και σωστά στα σοβαρά γεγονότα που αλλάζουν και θ' αλλάζουν κάθε μέρα με γρηγορότερο ρυθμό, να οργανώνει τις δυνάμεις της λαϊκής εξέγερσης για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση της Ελλάδας».
Το ζήτημα της ένοπλης αντίστασης κατά του κατακτητή ήταν στην ημερήσια διάταξη από την πρώτη στιγμή που η χώρα βρέθηκε υπόδουλη του φασισμού. Επρόκειτο για μια αναγκαιότητα που ο ελληνικός λαός την αντιλαμβανόταν μέσα από την ίδια του την πείρα και που το ΚΚΕ δεν είχε καμία δυσκολία να αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή της ανασυγκρότησής του.
Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης, από το καλοκαίρι του '41 κομμουνιστές και άλλοι πατριώτες συγκροτούν ένοπλες αντιστασιακές ομάδες και αντάρτικα τμήματα σε διάφορα μέρη της χώρας. Εμφανιστήκαν οι πρώτες ένοπλες ομάδες στη Θεσσαλία, στη Νιγρίτα, στο Κιλκίς, στη δυτική Μακεδονία, στην Ήπειρο (επαρχία Παραμυθιάς - Ηγουμενίτσας, και περιφέρεια Άρτας), στη Ρούμελη, στη Βοιωτία, στην Πελοπόννησο κ.ά.
Η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (αρχές Σεπτέμβρη του 1941),ασχολήθηκε με το θέμα του ένοπλου αγώνα και στην απόφαση της διαβάζουμε: «Στο Απελευθερωτικό αυτό Μέτωπο μια από τις πρώτες θέσεις πρέπει να 'χουν οι στρατιωτικές δυνάμεις του έθνους, μόνιμοι και έφεδροι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες, ανάπηροι κλπ. Οι δυνάμεις αυτές θα αποτελέσουν τη μαχητική βάση για την τεχνική οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα». Ακριβώς στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και το ΕΑΜ, στο πρώτο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό.
Στην τελική ευθεία για την ίδρυση του ΕΛΑΣ
Οι διαδικασίες ενοποίησης των αντάρτικων τμημάτων και οργάνωσης του ένοπλου αγώνα σε πανελλαδική βάση φαίνεται ότι μπαίνουν στην τελική ευθεία αμέσως μετά την ίδρυση του ΕΑΜ. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο ιδρύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 στην κατεχόμενη τότε Αθήνα και αποτέλεσε τη μεγαλύτερη ελληνική αντιστασιακή οργάνωση κατά την διάρκεια της Κατοχής.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο τεύχος του θεωρητικού περιοδικού του ΚΚΕ «Λαϊκή Επιθεώρηση», στο κύριο άρθρο, ο Κ. Καραγιώργης έγραφε: «Ο καιρός δε μας παίρνει: πρέπει να βάλουμε γερά οργανωτικά θεμέλια σε όλη την Ελλάδα, να ετοιμάσουμε τα μαχητικά τμήματα για την άμεση δράση, για τον παρτιζάνικο πόλεμο, για το πανεθνικό σαμποτάζ».
Στο ίδιο τεύχος ο Παντελής Καραγκίτσης (Ορφέας Βλαχόπουλος - Σίμος), μέλος της ΚΕ του Κόμματος, συμπλήρωνε με έμφαση: «Το κίνημα των πατριωτικών ανταρτικών σωμάτων σαν σοβαρή μορφή πάλης για το τσάκισμα των ξένων κατακτητών μας πρέπει να επεκταθεί, να οργανωθεί σε όλες εκείνες τις περιφέρειες της χώρας μας που το περιβάλλον τους επιτρέπει και επιβάλλει τη δημιουργία πατριωτικών σωμάτων».
Η αναγκαιότητα επιτάχυνσης των διαδικασιών οργάνωσης του ένοπλου αγώνα οδηγεί και στη συγκρότηση στρατιωτικών επιτροπών. Από τα στοιχεία που υπάρχουν, σε κεντρικό επίπεδο, λειτουργούσαν, μάλλον, τρεις σημαντικές τέτοιες επιτροπές με βαρύνουσα σημασία για όλο το αντιστασιακό κίνημα.
Ήταν η «Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή» που λειτουργούσε στο πλαίσιο του ΚΚΕ υπό την καθοδήγηση του Γ. Σιάντου, ο οποίος είχε άμεσο βοηθό του γι' αυτή τη δουλειά το μέλος της ΚΕ του Κόμματος Πολύδωρο Δανιηλίδη, ήταν η «Στρατιωτική Οργάνωση Αθήνας - Πειραιά», με επικεφαλής τον Σπύρο Κωτσάκη και το «Στρατιωτικό Οργανωτικό Γραφείο» του ΕΑΜ με καθοδηγητή τον τότε γραμματέα της Οργάνωσης Θανάση Χατζή.
Σε πολλές ιστορικές πηγές γίνεται λόγος για συγκρότηση ενός «Στρατιωτικού Κέντρου Αντίστασης» με καθοδηγητές το Σιάντο και το Δανιηλίδη, στη σύνθεση του οποίου αναφέρεται ότι συμμετείχαν οι στρατιωτικοί Θ. Μακρίδης και Ν. Παπασταματιάδης. Πιθανότατα δεν πρόκειται για μια τέταρτη στρατιωτική επιτροπή, αλλά για την «Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή» που λειτουργούσε στο πλαίσιο της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ολοκληρώνοντας σε γενικές γραμμές την εικόνα της στρατιωτικής προετοιμασίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι η ΚΕ του ΚΚΕ, το Νοέμβρη του 1941, έστειλε στη Ρούμελη το Θανάση Κλάρα (μετέπειτα Άρη Βελουχιώτη) με αποστολή να ερευνήσει τις δυνατότητες οργάνωσης του ένοπλου αγώνα. Το Δεκέμβρη ο Κλάρας επέστρεψε και κατέθεσε θετική, ως προς το θέμα, έκθεση στην ΚΕ, πράγμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις ιστορικές αποφάσεις της 8ης Ολομέλειας της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η ίδρυση και ονομασία του ΕΛΑΣ
Στις αρχές Γενάρη του 1942 συνήλθε η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία στις αποφάσεις της μεταξύ άλλων σημείωνε:
«Ο εθνικοαπελευθερωτικός μας ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό. Οι κομμουνιστές πρέπει να οργανώσουν, να μαζικοποιήσουν και να επεκτείνουν το ανταρτικό κίνημα στην ύπαιθρο, να περιφρουρήσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό του χαρακτήρα και να καταπολεμήσουν αποφασιστικά κάθε τάση που θα οδηγούσε σε αντιλαϊκούς σκοπούς, σε ληστείες και πλιατσικολογήματα».
Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης στις 2 Φλεβάρη του 1942, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική σύσκεψη του ΕΛΑΣ σ' ένα σπίτι στους Αμπελόκηπους, απέναντι από το Παναθηναϊκό. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Πολύδωρος Δανιηλίδης ως στρατιωτικός υπεύθυνος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Σπ. Κωτσάκης εκ μέρους της Στρατιωτικής Οργάνωσης Αθήνας - Πειραιά, ο Ανδρέας Τζήμας - Σαμαρινιώτης εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ και ο Θ. Χατζής, εκπροσωπώντας την ΚΕ του ΕΑΜ.
Στη σύσκεψη συζητήθηκε και εγκρίθηκε η ιδρυτική διακήρυξη της νέας στρατιωτικής οργάνωσης, καθώς και το όνομα που θα έπαιρνε. Ειδικά γι' αυτό το τελευταίο ζήτημα υπάρχουν αλληλοαντικρουόμενες απόψεις.
Οι «νονοί» του ΕΛΑΣ εμφανίζονται περισσότεροι από ένας. Σύγχυση επίσης υπάρχει και για τον τόπο που πάρθηκε η απόφαση σχετικά με το όνομα. Ο Α. Τζήμας, σε μια έκθεσή του προς το Κόμμα αναφέρει πως ο Σιάντος είναι αυτός που έδωσε στο νέο στρατό το όνομα ΕΛΑΣ.
Αντίθετα ο Π. Ρούσος ισχυρίζεται πως σε μια σύσκεψη που έγινε στου Ζωγράφου, ενώ ο Σιάντος πρότεινε ο νέος στρατός να ονομαστεί «Ελληνικός Λαϊκός Στρατός», ο ίδιος (ο Ρούσος δηλαδή) πρότεινε να προστεθεί και η λέξη «Απελευθερωτικός» κι έτσι προέκυψε το όνομα ΕΛΑΣ.
Ένας από τους βιογράφους του Βελουχιώτη, ο Γ. Χατζηπαναγιώτου (καπετάν Θωμάς) υποστηρίζει όπως ο Άρης είναι αυτός που έδωσε στο νέο στρατό το όνομα ΕΛΑΣ.
Αντίθετα με τους παραπάνω, ο Θ. Χατζής, βάσει των στοιχείων που παραθέτει και οι Σπ. Κωτσάκης και Π. Δανιηλίδης με τα γραπτά τους υποστηρίζουν πως η ονομασία ΕΛΑΣ αποφασίστηκε στη σύσκεψη, της 2/2/1942, στους Αμπελόκηπους και εγκρίθηκε από τα ανώτερα όργανα του κινήματος, την ΚΕ του ΕΑΜ και την ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Δανιηλίδης μάλιστα σημειώνει πως μετέφερε στη σύσκεψη πρόταση του Σιάντου ο νέος στρατός να ονομαστεί ΕΛΣ (Ελληνικός Λαϊκός Στρατός), αλλά οι συμμετέχοντες σ' αυτήν αποφάσισαν να προσθέσουν μεταξύ του Λ και του Σ το Α (απελευθερωτικός) κι έτσι προέκυψε το όνομα ΕΛΑΣ. «Την προσθήκη αυτή - γράφει - τη διεκδικεί ο τότε υπεύθυνος της Στρατιωτικής Οργάνωσης Αθήνας Σπύρος Κωτσάκης.
Η ονομασία του ΕΛΑΣ συζητήθηκε στη σύσκεψη στους Αμπελόκηπους, στην ΚΕ του ΚΚΕ, στην ΚΕ του ΕΑΜ και, πολύ πιθανόν, και σε συναντήσεις ηγετικών προσωπικοτήτων της Εθνικής μας Αντίστασης. Έτσι, εκ των υστέρων, ο καθένας μεταφέρει τη συζήτηση στην οποία έλαβε μέρος, με αποτέλεσμα ο ερευνητής να δυσκολεύεται να προσδιορίσει πού, πότε κι από ποιον προτάθηκε η ονομασία ΕΛΑΣ για το νέο στρατό.
Βέβαια, όλα αυτά δε θα είχαν καμία σημασία και δε θα τα συζητούσαμε τώρα, αν ο ΕΛΑΣ δεν είχε γίνει αυτός που γνωρίζουμε, ο λαϊκός δηλαδή στρατός που τίμησε και ελευθέρωσε την Ελλάδα, που απέδειξε πως δίκαια το όνομά του οδηγούσε συνειρμικά σ' αυτήν. Όσοι αγωνίστηκαν από τις τάξεις του ασφαλώς πήραν τον μεγαλύτερο τίτλο που μπορούσε να τους δώσει η ζωή, ενώ οι νεότερες και μέλλουσες γενιές απέκτησαν ένα ανεπανάληπτο κεφάλαιο ιστορίας, αναντικατάστατο για την κοινωνικοπολιτική τους διαπαιδαγώγηση.
ΠΗΓΗ: https://ethniki-antistasi-dse.gr/idrysi-tou-elas.html
ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ: Εμπνεόμαστε από τα 80 χρόνια ίδρυσης του ΕΛΑΣ
Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, σε ανακοίνωση για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΛΑΣ αναφέρει:
«Εμπνεόμαστε και αντλούμε δύναμη και πείρα για την οργάνωση των σημερινών και αυριανών αγώνων του λαού μας ενάντια στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους»
«Συμπληρώνονται, εφέτος, 80 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, ιδρύθηκε στις 16 Φλεβάρη του 1942, μέρα δημοσίευσης της Διακήρυξής του.
Ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ, που έμελλε να γράψει απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού στον αγώνα κατά της τριπλής φασιστικής κατοχής και να δώσει ξανά τη λευτεριά στο λαό της πατρίδας μας. Ο ΕΛΑΣ ήταν Λαϊκός Στρατός, το ένοπλο τμήμα του λαού μας και ιδρύθηκε με απόφαση του τιμημένου ΚΚΕ.
Η απόφαση της 8ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ το πρώτο 10ήμερο του Γενάρη του 1942, προσηλωμένη στην ανάγκη οργάνωσης του ένοπλου αγώνα ανέφερε:
«Η οργάνωση ειδικών μαχητικών τμημάτων σε όλα τα βασικά κέντρα της χώρας, ικανών ν' αντιμετωπίζουν αποφασιστικά την ένοπλη βία του κατακτητή, είναι αυτή τη στιγμή το βασικό μας καθήκον. Ο εθνικοαπελευθερωτικός ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό. Οι κομμουνιστές πρέπει να οργανώσουν, να μαζικοποιήσουν και να επεκτείνουν το αντάρτικο κίνημα στην ύπαιθρο, να περιφρουρήσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό του χαρακτήρα».
Από τα τέλη Μάη - αρχές Ιούνη του 1941 είχαν ιδρυθεί οι πρώτες ανταρτο-ομάδες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με αποφάσεις των Κομματικών Οργανώσεων.
Στις αρχές Οκτώβρη του 1941, συγκροτήθηκε στην Αθήνα το Στρατιωτικό Κέντρο Αντίστασης (ΣΚΑ) το πρώτο κεντρικό στρατιωτικό όργανο που ανέλαβε, με την καθοδήγηση του ΕΑΜ, να μελετήσει τα προβλήματα της οργάνωσης του ένοπλου λαϊκού αγώνα και να επεξεργαστεί το σχεδιασμό του αντάρτικου. Ενώ το δεύτερο δεκαήμερο του Δεκέμβρη 1941, με πυρήνα το ΣΚΑ, συγκροτήθηκε η Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ.
Μετά την απόφαση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ για την ίδρυση του ΕΛΑΣ, στις 14 Μάη 1942 έγινε παράνομα στη Λαμία η ιστορική σύσκεψη στελεχών της Κομματικής Οργάνωσης Φθιωτιδο -Φωκίδας - Ευρυτανίας του ΚΚΕ με τη συμμετοχή και του Άρη Βελουχιώτη όπου αποφασίστηκε η συγκρότηση ένοπλων ομάδων του ΕΛΑΣ.
Στις 22 Μάη 1942, στην Καλύβα του Στεφανή στη Σπερχειάδα, δημιουργήθηκε η πρώτη αντάρτικη ομάδα με επικεφαλής τον Θανάση Κλάρα ως ταγματάρχη Άρη Βελουχιώτη πλέον, στη Δυτική Φθιώτιδα. Λίγο αργότερα συγκροτήθηκε και δεύτερη ομάδα στην Παρνασσίδα. Όταν αργότερα, με την ανάπτυξη και μαζικοποίηση του ΕΛΑΣ, ιδρύθηκε το Γενικό Στρατηγείο, ο Άρης Βελουχιώτης ανέλαβε πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, Στρατιωτικός Διοικητής ο Στέφανος Σαράφης που είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ και Πολιτικός αντιπρόσωπος του ΕΑΜ ο Ανδρέας Τζήμας, αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στην ιστορία έμεινε η μεγάλη επιτυχία του ελληνικού αντάρτικου κινήματος, που πραγματοποιήθηκε χάρη στον ΕΛΑΣ, η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, τη νύχτα της 25ης προς 26 Νοέμβρη. Ήταν η πολεμική ενέργεια που συνέβαλε αποφασιστικά στην άνοδο του κύρους του ΕΛΑΣ στη λαϊκή συνείδηση και άρχισε να «φουντώνει» το αντάρτικο με την ενίσχυση των γραμμών του ΕΛΑΣ που άρχισε να μαζικοποιείται.
Στον ΕΛΑΣ πήραν επίσης μέρος με το όπλο και γυναίκες αντάρτισσες. Ήταν ένα από τα μετερίζια που συνέβαλαν να ανοίξει ο δρόμος για την ισοτιμία τους.
Ο ΕΛΑΣ στη διάρκεια της Κατοχής καθήλωσε 8-12 εχθρικές Μεραρχίες. Προξένησε στους κατακτητές 30.000 νεκρούς και συνέλαβε 6.500 αιχμαλώτους. Κατέστρεψε 37 μεγάλες γέφυρες, 85 ατμομηχανές και, περίπου, 1000 βαγόνια και αυτοκίνητα που υπηρετούσαν τον κατακτητή. Την άνοιξη του 1944 ο ΕΛΑΣ είχε στον έλεγχο του τα 2/3 της χώρας και τη στιγμή της απελευθέρωσης το 90% της χώρας. Το ΕΑΜ στις περιοχές που απελευθέρωνε ο ΕΛΑΣ δημιουργούσε λαϊκούς θεσμούς, όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, τα λαϊκά δικαστήρια, τη λαϊκή πολιτοφυλακή και τροφοδότησε τη λαϊκή μορφωτική, πολιτιστική ανάταση του λαού μας.
Στα πλαίσια της οργάνωσης του ΕΛΑΣ ιδρύθηκε η Επιμελητεία του Αντάρτη (ΕΤΑ) και η Υγειονομική Υπηρεσία του ΕΛΑΣ. Η οποία προσέφερε τις υπηρεσίες της και στο λαό των ελεύθερων περιοχών, ενώ ήταν μεγάλη η συμβολή της στην καταπολέμηση και τον περιορισμό των λοιμωδών νοσημάτων.
Ο ΕΛΑΣ είχε τις δικές του εφημερίδες, αναγκαία μέσα για την ενημέρωση της δράσης του, τα καθήκοντα του απελευθερωτικού αγώνα, την εμψύχωση και τη συσπείρωση του λαού στην πάλη για το διώξιμο του κατακτητή και των ντόπιων συνεργατών του, για να ζήσει ο λαός καλύτερες μέρες. Επίσημο όργανό της ΚΕ του ΕΛΑΣ, ήταν ο «Απελευθερωτής», του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ «Ο Λαϊκός Στρατός», ενώ δικές τους εφημερίδες είχαν και οι άμεσα παρακάτω σχηματισμοί.
Η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού λαϊκού κινήματος στα χρόνια της Κατοχής. Υπήρξε στρατός στην υπηρεσία ενός κινήματος που καθοδηγητική του δύναμη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέντρωνε βασικές προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε όργανο της εργατικής εξουσίας. Η ένοπλη δράση του ΕΛΑΣ τόνωσε το αίσθημα του λαού που ανταποκρίθηκε μαζικά στο κάλεσμα του ΕΑΜ και του ΚΚΕ για τον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα. Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ με τη δράση τους έσωσαν το λαό από την πείνα και τον εξανδραποδισμό, απελευθέρωσαν τη χώρα από το ναζί κατακτητή. Ο ΕΛΑΣ υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των κατακτητών στη χώρα μας και των συνεργατών τους, των ταγματασφαλιτών. Η ίδρυση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων και η απελευθερωτική δράση τους, ενέπνευσε το λαό και τη νεολαία μας, το αγωνιστικό τους φρόνημα δημιουργώντας ανάταση που εκφραζόταν με τη μαζική συμμετοχή τους στην αντιστασιακή-απελευθερωτική πάλη.
Όμως, ανησύχησε σφόδρα την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς της εκπροσώπους και τους «συμμάχους» Άγγλους που, διαβλέποντας κίνδυνο για την καπιταλιστική εξουσία, από το ξεκίνημα του αγώνα, επεχείρησαν την υπονόμευση της δράσης του. Έτσι, η Αστική τάξη με την προτροπή και στήριξη των Άγγλων ιμπεριαλιστών δημιούργησαν τις δικές τους ένοπλες οργανώσεις (όπως ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, αλλά και... τα τάγματα ασφαλείας) που, όπως έχει επιβεβαιωθεί ιστορικά, συνεργάζονταν με τον κατακτητή, επιδιώκοντας να τσακίσουν τη λαϊκή αντιστασιακή πάλη.
Στην πραγματικότητα η ίδρυση των οργανώσεων αυτών είχε στόχο το χτύπημα των δυνάμεων των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ. Και με την επέμβαση των Βρετανικών στρατευμάτων μετά την απελευθέρωση που είχαν προσκληθεί στη χώρα μας από τον αστικό πολιτικό κόσμο για να εδραιώσουν την αστική εξουσία, που είχε χρεοκοπήσει στη συνείδηση του λαού μας και δεν είχε κανένα έρεισμα στους εργαζόμενους της χώρας λόγω της συνεργασίας ενός τμήματος με τον κατακτητή και της εγκατάλειψης ενός άλλου της Ελλάδας, επιχείρησαν να διαλύσουν τον ΕΛΑΣ στην ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη 1944.
Η ταξική πάλη διεξαγόταν ασίγαστα και την περίοδο της απελευθερωτικής πάλης. Αντικειμενικά έμπαινε το ζήτημα της Εξουσίας μετά την απελευθέρωση. Όμως το ΚΚΕ καθοδηγητικός νους των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν αντιμετώπισε τον απελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, μετά την απελευθέρωση. Αυτονόμησε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, στο όνομα του κοινού αντιφασιστικού αγώνα και της «εθνικής ενότητας» που είναι ουτοπία στον καπιταλισμό.
Αντίθετα, η αστική τάξη, το πολιτικό της προσωπικό και οι σύμμαχοί της Άγγλοι ιμπεριαλιστές, είχαν στόχο την εγκαθίδρυση της αστικής εξουσίας και για να το πετύχουν δεν δίστασαν να αιματοκυλίσουν το λαό μας, στην ταξική αναμέτρηση το Δεκέμβρη του 1944.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η προσφορά και η δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν παραγράφεται ούτε αλλοιώνεται. Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, οι αγωνίστριες και αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης είμαστε περήφανοι για τους ηρωϊκούς αγώνες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ στην συνέχεια, που το ΚΚΕ ήταν ο εμπνευστής, οργανωτής, καθοδηγητής και έδωσε χιλιάδες από τα καλύτερα παιδιά του στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από το φασίστα κατακτητή αλλά και στην πάλη για μια Ελλάδα του λαού μας χωρίς εκμεταλλευτές.
Από τους μεγαλειώδεις αγώνες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ -ακριβή παρακαταθήκη για το λαό και τη νεολαία μας-, σήμερα εμπνεόμαστε και αντλούμε δύναμη και πείρα για την οργάνωση των σημερινών και αυριανών αγώνων του λαού μας ενάντια στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Με τα διδάγματα εκείνων των αγώνων συνεχίζουμε με το λαϊκό-εργατικό κίνημα μέχρι την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού όπου μπορεί και θα ικανοποιηθούν όλα τα λαϊκά κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας μας.
Ζήτω τα 80 χρόνια του ΕΛΑΣ!
Δόξα και τιμή στους αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, στους ηρωικούς μαχητές του ΔΣΕ που έγραψαν το Έπος της Εθνικής μας Αντίστασης και της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ!».
Δεν υπάρχουν σχόλια