Φεμινιστική Συγκέντρωση Παρασκευή 25 Νοέμβρη , στις 6.30 στην Πλατεία Ομονοίας

 

Την Παρασκευή 25 Νοέμβρη συγκεντρωνόμαστε μαζί με άλλες φεμινιστικές συλλογικότητες και ατομικότητες, στις 6.30 στην Πλατεία Ομονοίας και στις 7.30 ξεκινάμε πορεία στο κέντρο της Αθήνας. 

Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί ιστορικά ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και αφιερώνεται θεσμικά στις γυναίκες με την "βιολογική" έννοια του όρου.

Εμείς την επανανοηματοδούμε, ως μέρα ενάντια στην έμφυλη πατριαρχική βία γενικώς, βία που στρέφεται κατά και cis και τρανς ατόμων, θηλυκότητων και γυναικών (όχι απλώς με τη βιολογική έννοια του όρου), ατόμων που δεν χωρούν στην κυρίαρχη ετεροκανονικότητα. Μιας βίας σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής. Μιας βίας ταξικής, καθώς ασκείται εντονότερα στην εργατική τάξη (ειδικότερα σε μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγισσες). Οι πραγματικές ρίζες της έμφυλης βίας βρίσκονται βαθιά μέσα στις δομές του κράτους, και στην βαθιά σχέση πατριαρχίας και καπιταλισμού.

Ο χρόνος που πέρασε σημαδεύτηκε από γυναικοκτονίες με αποκορύφωμα την δολοφονία της νεαρής Ιρανής Mahsa Amini που πλήρωσε με τη ζωή της το «παράπτωμα» να φοράει χαλαρά τη μαντήλα της. Μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις ξέσπασαν απέναντι στο πατριαρχικό, καταπιεστικό, αυταρχικό κράτος σε πολλές περιοχές της χώρας.

 Παρά την υπέρμετρη κρατική καταστολή που έφτασε να αριθμεί πληθώρα δολοφονιών και κακοποιήσεων, οι αδερφές και τα αδέρφια μας στο Ιράν συνεχίζουν τον αγώνα για “ΓΥΝΑΙΚΑ - ΖΩΗ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”. Παρά την γιγαντιώδη προσπάθεια του ιρανικού καθεστώτος να αποσιωπήσει την οργή του ιρανικού λαού, αναπτύσσεται ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων και διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Στην Ελλάδα, ζήσαμε περιστατικά αμέτρητων βιασμών και κακοποιήσεων όπως αυτά της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη, της 19χρονης από μπάτσους στο ΑΤ Ομονοίας, του παιδιού στον Κολωνό από τον παιδοβιαστή και μαστρωπό Ν. Μίχο αποκαλύπτοντας ολόκληρο κύκλωμα trafficking και παιδικής πορνογραφίας.

Ζήσαμε τους μπάτσους στα Εξάρχεια να κακοποιούν σωματικά και σεξουαλικά θηλυκότητα μέσα στο εργοτάξιο της πλατείας, να παρενοχλούν καθημερινά θηλυκότητες και ΛΟΑΤΚΙΑ άτομα στο δρόμο, να αποθαρρύνουν και να διώχνουν καταγγέλοντα/ουσες από τα ΑΤ. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις καταστολής όλο πληθαίνουν σε κάθε γειτονιά που αντιστέκεται, στα πανεπιστήμια και χτυπάνε όσα αγωνίζονται, επιτελώντας άριστα το έργο τους ως εγγυητές του κράτους.

Αν είσαι μπάτσος, φορέας οποιασδήποτε εξουσίας ή έχεις χρήματα, μπορείς να γλιτώσεις ο,τι κι αν κάνεις! Αυτό μας έμαθαν επιπλέον με την αποφυλάκιση Λιγνάδη, παρά την απόφαση του δικαστηρίου για την ενοχή του για βιασμούς ανηλίκων και το ξέπλυμα των μπάτσων στη δολοφονία της Zackie. Γιατί το σύστημα προωθεί και συγκαλύπτει βιαστές, μαστροπούς και κυκλώματα όταν είναι δικά του παιδιά που κερδοσκοπούν πάνω στα φτωχά σώματά μας. Γιατί η αστική δικαιοσύνη είναι ταξικά και έμφυλα μεροληπτική, ακόμα και με απροκάλυπτο τρόπο αν χρειαστεί.

Έμφυλη βία είναι επίσης η απαγόρευση των αμβλώσεων σε μια σειρά χώρες και στη μητρόπολη του καπιταλισμού, στις ΗΠΑ. Είναι οι δολοφονίες και η καταστολή ενάντια στις μετανάστριες-προσφύγισσες που αναζητούν ένα σημείο της γης να ζήσουν.

Είναι ο νόμος Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, που οδηγεί ακόμη και σε γυναικοκτονίες όπως αυτή στην Καβάλα. Είναι ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη που καταργεί το 8ωρο και ανοίγει το δρόμο για απολύσεις όσων καταγγέλουν περιστατικά έμφυλης βίας στους χώρους εργασίας.

Εμείς θα κάνουμε το συλλογικό τραύμα και το συλλογικό μας πένθος ένα ποτάμι όργης που θα δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο.

Απαντάμε με μαχητικό ταξικό συμπεριληπτικό φεμινισμό σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στους δρόμους, στις γειτονιές.

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το ρόλο της αστυνομίας και της αστικής δικαιοσύνης. Προτάσσοντας τη φεμινιστική δικαιοσύνη παλεύουμε να χτίσουμε τον δικό μας κόσμο, όχι μέσα από αυστήρες ποινές και φυλακές αλλά μέσα απο δομές φροντίδας, αλληλεγγύης και πρόληψης.

Έναν κόσμο ενάντια στην πατριαρχική ταξική αστική δικαιοσύνη, χωρίς έμφυλη βία και διακρίσεις. Έναν κόσμο που θα εκφραζόμαστε και θα ζούμε ελεύθερες/α.

Παλεύουμε για:

Ασφαλείς ξενώνες στέγασης για επιζώσες/ντα και ψυχολογική, οικονομική, ιατρική, νομική υποστήριξη των επιζώντων έμφυλης βίας

Προγράμματα (επαν)ένταξης για τοξικοεξαρτημένες/α, θύματα τράφικινκ, μετανάστριες και προσφύγισσες

Ανατροπή του νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια

Ανατροπή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη

Καμία μόνη. Κανένα λιγότερο.

ΠΗΓΗ: elaliberta.gr

                                                                             Ρωγμή στην ενημέρωση