ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: 5 Μαρτίου 1951 εκτέλεσαν τον Νίκο Νικηφορίδη
Συμπληρώνονται σήμερα 72 χρόνια από τις 5 Μάρτη 1951, μέρα της εκτέλεσης του 22χρονου αγωνιστή και μάρτυρα της ειρήνης Νίκου Νικηφορίδη.
Ο Νίκος Νικηφορίδης, γεννήθηκε στο Βύρωνα το 1928. Ήταν γραμματέας της ΕΠΟΝ στο Παγκράτι. Εξορίστηκε στην Ικαρία και στη συνέχεια στη Μακρόνησο, όπου από τα βασανιστήρια παρέλυσε το ένα του πόδι και για ένα διάστημα είχε χάσει την όρασή του ενώ πάθαινε και επιληπτικές κρίσεις.
Φωτο: ο Ν. Νικηφορίδης στη Μακρόνησο
Νοσηλεύτηκε μάλιστα για 3 μήνες στο ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Δαφνί.
Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, οργανώθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΕΔΝΕ), που ήταν η νεολαία της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ). Επίσης συμμετείχε στο Διεθνές Κίνημα Ειρήνης και στη συγκέντρωση υπογραφών για την «Έκκληση της Στοκχόλμης».[4] Παράλληλα του ανατέθηκε από τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ να προχωρήσει σε μια καταγραφή δυνάμεων για την ανασυγκρότηση της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) του ΚΚΕ.
Ο Νίκος Νικηφορίδης συνελήφθη και καταδικάστηκε επειδή επιδίωξε εφαρμογή ανατρεπτικών ιδεών δια της συλλογής υπογραφών δια την ... ειρήνη.
Στις 5 Μαρτίου 1951 σε ηλικία 22 χρονών των εκτέλεσαν στη Θεσσαλονίκη.
Συμπληρώνονται
σήμερα 72 χρόνια από τις 5 Μάρτη 1951, μέρα της εκτέλεσης του
22χρονου αγωνιστή και μάρτυρα της ειρήνης Νίκου Νικηφορίδη.
Τα στερνά
του λόγια "Ζήτω η ειρήνη! Ζήτω η πανανθρώπινη λευτεριά!", λίγο
πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στο χώρο εκτελέσεων του δάσους του Σέιχ Σου,
στη Θεσσαλονίκη, ηχούν και σήμερα, ακριβώς 72 χρόνια μετά, σαν κάλεσμα στις
συνειδήσεις μας στον αγώνα για την ειρήνη. Οι ριπές των όπλων του αποσπάσματος
δε στάθηκαν ικανές να εκτελέσουν το όραμα για ειρήνη και πανανθρώπινη λευτεριά.
Ο Νίκος
Νικηφορίδης συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη, καταδικάστηκε από έκτακτο Στρατοδικείο
"τρις εις θάνατον" και οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα γιατί
μάζευε υπογραφές κάτω από την "Εκκληση της Στοκχόλμης", ένα
κείμενο που διακινούνταν σε όλο τον κόσμο και με το οποίο απευθυνόταν έκκληση
για κατάργηση των ατομικών όπλων. Οργωνε τις γειτονιές και χτυπούσε τις πόρτες
των σπιτιών της Θεσσαλονίκης...
Με βάση
τον Α.Ν. 509
Το
Στρατοδικείο τον καταδίκασε με βάση τον "Αναγκαστικό Νόμο" 509 για
σύσταση παράνομου μηχανισμού, κατασκοπία κλπ. Με το νόμο αυτό χιλιάδες
κομμουνιστές οδηγήθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα και δεκάδες χιλιάδες στις
εξορίες και στις φυλακές.
Οργανώθηκε παγκόσμια
κινητοποίηση για τη σωτηρία του. Η κυβέρνηση Σ. Βενιζέλου σπεύδει να δηλώσει ότι "δε
γίνονται εκτελέσεις πλέον".
Την
προηγούμενη βραδιά από τα κελιά τους ακούγονταν αντάρτικα τραγούδια. Αγαπούσαν
τη ζωή γι' αυτό αγωνίζονταν, αλλά ούτε και ο θάνατος τους φόβισε. Για την
ιστορία να πούμε, ότι το στρατοδικείο λειτούργησε και το απόσπασμα στήθηκε, με
κυβέρνηση που πρωθυπουργός της ήταν ο Σοφ. Βενιζέλος και αντιπρόεδρός
της ο "Γέρος της
Δημοκρατίας", Γ. Παπανδρέου.
Την επομένη
της εκτέλεσης οι αθηναϊκές εφημερίδες πέρασαν "στα ψιλά" τη
συγκλονιστική είδηση: "Εκτελέστηκε χθες εις τας φυλακάς του
Επταπυργίου, ο κομμουνιστής Νίκος Νικηφορίδης, 22 ετών, όστις είχε καταδικαστεί
τρις εις θάνατον, υπό του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, διά παράβασιν του Α.Ν.
509. Μετά του Νικηφορίδη, εκτελέστηκαν τρεις ακόμα κομμουνιστές, καταδικασθέντες
εις θάνατον, των οποίων η εκτέλεσις της ποινής εκκρεμούσε από 2,5 ετών".
Η ζωή του
Νίκου ήταν ένας διαρκείς αγώνας
Ο Νίκος
Νικηφορίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Από πολύ μικρός γνώρισε τη φρίκη του
πολέμου και της Κατοχής. Μπήκε από τους πρώτους στις γραμμές της Αντίστασης
ενάντια στον κατακτητή. Εγινε αετόπουλο και μετά ΕΠΟΝίτης. Λίγο αργότερα, παρά
τη μικρή του ηλικία, έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ Παγκρατίου.
Πάλεψε
ακούραστα μέρα - νύχτα για τη λευτεριά της Ελλάδας. Πολλές φορές πιάστηκε και
βασανίστηκε, πότε γιατί μοίραζε παράνομο υλικό, πότε γιατί τις νύχτες μετέδιδε
με το χωνί το δελτίο ειδήσεων, πότε γιατί έγραψε στους τοίχους με κόκκινη
μπογιά το "Λευτεριά ή Θάνατος".
Άριστος
μαθητής, αποφοιτά με βραβείο από το Νυχτερινό Γυμνάσιο της Πλάκας, βραβείο που,
όμως, δεν μπόρεσε ποτέ να το πάρει.
Το 1947,
μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, στάλθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές στην
Ικαρία και αργότερα στη Μακρόνησο, όπου βασανίστηκε απάνθρωπα. Σχεδόν
ετοιμοθάνατο από τα βασανιστήρια, τον αφήνουν ελεύθερο το 1950.
Πάλεψε με το
θάνατο δύο μήνες. Μόλις έγινε καλά άρχισε να δουλεύει πάλι δραστήρια για το ΚΚΕ
και την εδραίωση της ειρήνης. Τον Οκτώβρη του 1950 πήγε στη Θεσσαλονίκη για να
οργανώσει εκεί το φιλειρηνικό μέτωπο και να μαζέψει υπογραφές κάτω από την
"Εκκληση της Στοκχόλμης", για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων.
Την παραμονή
της Πρωτοχρονιάς του 1951 συλλαμβάνεται μαζί με άλλους αγωνιστές. Στην Ασφάλεια
βασανίστηκε άγρια για να προδώσει τους συντρόφους του. Δε λύγισε όμως.
Αρχές
Φλεβάρη γίνεται η "δίκη" του, στο Εκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.
Καταδικάζεται με τον Α.Ν. 509 τρεις φορές σε θάνατο.
Και μέσα στο
Στρατοδικείο διακήρυξε με θάρρος την ιδεολογία του: "Ημουν, είμαι και
θα πεθάνω κομμουνιστής"!
Παρά τις
διαβεβαιώσεις, ο Νίκος Νικηφορίδης εκτελείται αιφνιδιαστικά, τα χαράματα της
5ης Μάρτη 1951 μαζί με τρεις ακόμα αντάρτες. Τα νεκρά σώματά τους τα έριξαν σε
ένα λάκκο...
Ο Νίκος
Νικηφορίδης έγινε ιδέα, σύμβολο αγώνα που συνεπήρε και ενέπνευσε χιλιάδες και
χιλιάδες νέους.
……..
Σήμερα Κυριακή 5 Μάρτιου 2023 ώρα 12:00, πλησίον στο σπίτι του Νικηφορίδη στην μαρμάρινη πλάκα που εχει τοποθετηθεί προς την τιμήν του, στη συμβολή των οδών Νικηφορίδη και Αρήτης θα καταθέσουν λουλούδια, πολίτες μετά από κάλεσμα της συλλογικότητας «Ενάργεια».
ΠΗΓΗ: Εφ. Ριζοσπάστης, https://el.wikipedia.org
Ρωγμή στην ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια