Άκου, φίλε Δημότη…

(το κείμενο που ακολουθεί, αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας…)

 

     Από τον Βασίλη Παπαστεργιόπουλο *

 

Μια συνηθισμένη νύχτα, στον μαγευτικό Βύρωνα. Μέσα στο σκοτάδι, ορδές μαυροντυμένων πολιτών, από γειτονικούς Δήμους, κουβαλάνε συνωμοτικά, τα σκουπίδια τους. Σκοπός τους είναι, να τα πετάξουν, στον δικό μας Δήμο. Έτσι, με το ξημέρωμα, δεκάδες σακούλες στολίζουν τους κάδους, πεταμένες ασύστολα, δεξιά και αριστερά, πάνω στους δρόμους. Ορισμένες, σκισμένες με τέχνη, ώστε το περιεχόμενό τους, να βρωμίσει τους δρόμους. Το ύπουλο και σκοτεινό αυτό σενάριο, επαναλαμβάνεται, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Μπάζα, χώματα, σπασμένες γλάστρες, κάθε είδους άχρηστα έπιπλα, πεταμένα, διακριτικά, στις  γωνίες των δρόμων, δημιουργούν ένα ανυπόφορο θέαμα. Ιδιαίτερα δε, στο θέμα της ανακύκλωσης, αυτές οι συνωμοτικές ορδές των…ξενόφερτων δημοτών, συστηματικά αγνοούν την πολιτική της ανακύκλωσης, πετώντας ανεξέλεγκτα, χαρτί, πλαστικό, μέταλλο και γυαλί, στους κοινούς κάδους…Οι καλοί, νομοταγείς και προσεκτικοί πολίτες του Βύρωνα, αγανακτούν, δικαίως, με το ακατανόητο θέαμα που αντικρύζουν….

Τέλος κειμένου, προϊόντος μυθοπλασίας….

Πάμε λοιπόν, στα δικά μας, τώρα που γελάσαμε και λίγο, με μια φανταστική ιστορία.

Άκου, φίλε Δημότη.

Το θέμα της ανακύκλωσης, και της αποκομιδής των απορριμμάτων, είναι δικό σου θέμα. Όπως και θέμα αποκλειστικά, δικής σου ευθύνης. ΕΣΥ, το ορίζεις, το καθορίζεις, το βελτιώνεις, το διογκώνεις, συμβάλεις στη λύση του ή στη διαιώνιση του.

Και σου εξηγώ. Η ανακύκλωση στον Δήμο Βύρωνα, βρίσκεται σε τραγικά χαμηλά επίπεδα. Όχι, δεν φταίει ο Κος Δήμαρχος, ο κάθε Δήμαρχος, οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή, οι υπάλληλοι του Δήμου. Δεν φταίει, η τωρινή ή η προ προηγούμενη Κυβέρνηση ,ο Κος αρμόδιος Υπουργός, ή ο Δαλάη Λάμα.

Με συγχωράς που θα στο πω, κάπως άκομψα, αλλά φταις εσύ. Κι εγώ, κι ο δίπλα, κι ο άλλος, κι ο γείτονας. Όλοι μας. Που δεν ασχολούμαστε, με συνείδηση και συστηματικά, με την ανακύκλωση. Στους κάδους, ανά είδος, που έχουμε στον Δήμο μας. Μειώνοντας ,έτσι, και τα δικά μας απορρίμματα, που θάβονται. Για τα οποία , πληρώνει η Ελλάδα, πρόστιμο, από την Ευρωπαϊκή ένωση.

Απλά πράματα. Αν το θέλεις, το κάνεις. Αν το αποφασίσεις, γίνεται. Όλα, στην ανακύκλωση, όσα υλικά, βεβαίως, ανακυκλώνονται. Ναι, να μαζεύεις, σε ξεχωριστές σακούλες, το κάθε είδος. Συνήθως, το πλαστικό, θα γεμίζει, σχεδόν καθημερινά, και θα το πηγαίνεις, στον αντίστοιχο κάδο. Είναι αρκετά ελαφρύ. Το χαρτί, κάπως λιγότερο. Το μέταλλο/ αλουμίνιο, πιστεύω πως θα σε απασχολεί 1 ή 2 φορές, την εβδομάδα, είναι ακόμα λιγότερο. Το γυαλί, είναι κάπως δύσκολο, έχει βάρος, θέλει προσοχή, οι κάδοι ανήκουν στην Περιφέρεια, είναι λιγότεροι, και ίσως χρειάζεται, λίγο περπάτημα, θέληση και υπομονή, για την ανακύκλωση.

Πίστεψε με, όμως, ΑΞΙΖΕΙ. Για όλους μας, για ένα καλύτερο περιβάλλον, για τις επόμενες γενιές, για τα παιδιά μας. Κι όπως είπε και κάποιος σοφός, απ το χωριό, δεν τον ξέρεις…Φιλοπατρία, δεν είναι κάτι το ασαφές, είναι και ο σεβασμός προς τον γείτονα μας, ο σεβασμός προς το περιβάλλον, τη φύση, όλους τους τριγύρω μας. Πατρίδα, είναι κι ο τόπος, που μας περιβάλλει. Κι αν τον βρωμίζουμε, και αδιαφορούμε, για τη γειτονιά μας, είμαστε κακοί πολίτες. Σου φαίνεται κάπως τραβηγμένο αυτό; Ε, ξανασκέψου το.

Τώρα, για τα σκουπίδια. Πάρε μια μεγάλη κόλλα χαρτί, και γράψε 100 φορές, την φράση. Δεν θα ξαναπετάξω σκουπίδια, στο δρόμο, εκτός κάδου.

Το έκανες; Δεν το έκανες, δεν πειράζει, το μυαλό, αλλάζει γνώμη και με άλλο τρόπο. Τον απλούστερο. Αν καταλάβεις, πόσο λάθος και πόσο άσχημο, είναι αυτό που κάνεις. Δεν αφήνουμε σκουπίδια, σακούλες ή άλλα υλικά, εκτός κάδου. Ποτέ. Δεν επιτρέπεται. Είναι, κυρίως, αντικοινωνική πράξη.  Θα σου έλεγα, είναι παράνομο, αλλά, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι, να δείξεις την απαιτούμενη ωριμότητα και ΕΣΥ ο ίδιος, να πράξεις ανάλογα. Να το αποφασίσεις, και να το κάνεις πράξη.

Γέμισε ο κάδος; Δεν πειράζει, γιαβριμ, λύσεις πάντοτε υπάρχουν. Δένεις τα σκουπιδάκια σου, σε 2 κατάλληλες σακούλες μαζί, όχι αυτές τις ελαφρές και ψιλές των σούπερ μάρκετ, γιατί δεν αντέχουν βάρος, σκίζονται, και τρέχουν ζουμιά.  Και μπορείς, για 2-3 μέρες, να τα κρατήσεις, κλειστά, σε μέρος, που δεν ενοχλούν και δεν μυρίζουν. Πχ. Μπαλκόνι, εξώπορτα, σκάλες, ταράτσα, στεγασμένα. Επαναλαμβάνω, το κερασάκι, στην τούρτα. Σε σημείο, που δεν ενοχλούν, ούτε εσένα, ούτε τους άλλους. Νόμος.

Μόλις ξεσκαρτάρει, κάποιος κάδος, τσουπ, ρίχνεις τις σακούλες σου, κι όλα όμορφα.

Κάποιος μούλεγε, ότι σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, αν σε δουν, να πετάς , σακούλες, εκτός κάδου, ή γενικότερα, σκουπίδια στο δρόμο, μπάζα, άχρηστα, έπιπλα κλπ, τρως γερό πρόστιμο. Εκεί, και ο γείτονας σου, μπορεί να σε καταγγείλει… Στην Ελλάδα, δεν έχουμε τέτοιο θέμα, και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο, είναι η δική σου συνείδηση. Μπορούμε, μόνοι μας, να δώσουμε λύση.

Για αυτό, σε παρακαλώ.

Αν έχεις άχρηστα, μπάζα, έπιπλα, γλάστρες, οτιδήποτε. ΠΡΩΤΑ , παίρνεις τηλέφωνο, την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου. Ναι, υπάρχει και τέτοια, και κάνουν τη δουλειά τους, μαζεύοντας καθημερινά, τα δικά μας σκουπίδια και άχρηστα. Συνεννοείσαι μαζί τους, τι και πως, τι έχεις, και πότε μπορούν, να περάσουν, για να το πάρουν. Ρωτάς ,μαθαίνεις, είναι το καλύτερο. Πίστεψε με, αν το κάνεις 1 φορά, θα νοιώσεις, πολύ καλύτερα.

Όχι γιατί πρέπει, όχι γιατί είσαι υποχρεωμένος. Όχι γιατί ,θα σε καλέσει μετά, η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, ο Κος προϊστάμενος, ο Κος αντιδήμαρχος, ο Κος Δήμαρχος, ή ο Κος Νομάρχης, για να σου δώσει συγχαρητήρια. Όχι. Θα νοιώσεις όμορφα, γιατί εσύ το επέλεξες, και τίμησες τον απαραίτητο ρόλο σου, ως σωστός πολίτης και δημότης.

Επίσης, πολύ σε παρακαλώ.

Μην πετάς, σε κάθε γωνιά του δρόμου, κάθε είδους σκουπίδι και άχρηστα. Ιδιαίτερα, μου βγάζει το μάτι, όταν βλέπω, γλάστρες, σπασμένες, με ζωντανά φυτά, πεταμένα στο δρόμο. Ακόμα χειρότερα, μάζες από χώμα, χωρίς την γλάστρα. Πεταμένα, στο δρόμο. Μπάζα, πέτρες, τούβλα, πλακάκια, σε σκισμένες σακούλες, χύμα, στο δρόμο. Σωστά, ο εργαζόμενος, στο Δήμο, που, αναγκαστικά, θα μαζέψει τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ σκουπίδια, από τον δρόμο, δεν είναι άνθρωπος, είναι μηχανή, άρα, δεν πειράζει.

Τι έγραψα, πιο πάνω. Αν σέβεσαι, τον γείτονα σου, τον κάθε άνθρωπο, σέβεσαι, πρώτα από όλα, τον ίδιο σου τον εαυτό. Τσακ, και κολλάει κι εδώ ,το θέμα της Φιλοπατρίας. Είμαι ρομαντικός, το ξέρω. Αλλά, πως περιμένεις, να αλλάξεις τον κόσμο, αν δεν αλλάξεις, πρώτα, εσύ ο ίδιος.

Σκέψου, και πράξε, ανάλογα.

(Στο επόμενο επεισόδιο) . Γνωρίζουμε, τους εργαζόμενους στην αποκομιδή των απορριμμάτων, και τις αντίστοιχες Υπηρεσίες, του Δήμου Βύρωνα. Κι όμως, είναι κανονικοί άνθρωποι. Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Με χέρια και πόδια, όπως κι εμείς, κουράζονται, θυμώνουν, αρρωσταίνουν, όπως όλοι μας. Έχουν και Οικογένειες…Είναι άνθρωποι, και δεν ξεχωρίζουν, από όλους μας. Θα τους γνωρίσουμε, στο επόμενο επεισόδιο.

Μέχρι τότε, σκέψου και πράξε ανάλογα, φίλε Δημότη.

(απορρίμματα, συνέλεξε, με συνείδηση, ο …)

Βασίλης Παπαστεργιόπουλος *

Δημοσιογράφος, οικολόγος, ουτοπιστής…..

                                                                                                                                                    Ρωγμή στην ενημέρωση