Πανηγύρια... η Ελλάς

 Πολλά τα πανηγύρια τον Δεκαπενταύγουστο σε όλη τη χώρα.

Στο Μοναστηράκι και το Βιδιάκι Γορτυνίας το γλέντησαν για τα καλά.

 

«Είμαστε λαός χαριτωμένος», «πανηγυριτζής», γλεντζές και με  κάθε ευκαιρία το δείχνουμε, γιατί να το κρύψομεν  άλλωστε!  

Πολλά τα πανηγύρια τον Δεκαπενταύγουστο, σε όλη τη  χώρα 

Έτσι και στα έρημα χωριά της Πέρα Γορτυνίας στην Αρκαδία, αυτές τις ημέρες γέμισαν παιδικές φωνές και δεν λείπουν τα γλέντια και τα ανταμώματα των πατριωτών που λείπουν στις μεγαλουπόλεις.

Έτσι και στο Μοναστηράκι και το Βιδιάκι.

Στο Μοναστηράκι το πανηγύρι γινόταν 8 Σεπτεμβρίου, την ημέρα που γιορτάζει η εκκλησία του χωριού Κοίμηση της Θεοτόκου (κτίστη το 1857). Τρία μαγαζιά έβαζαν όργανα, γίνονταν δυο ημέρες τρελό πανηγύρι, με καλό φαγητό και κρασί.

Από του Μπαρτζελέτου το μαγαζί πέρασαν καλές «ζυγιές» οργανοπαιχτών όπως ο Κωτσάκης, ο Ζαφειρόπουλος, ο Καραλής στο κλαρίνο, η Μαρίνα στο τραγούδι και άλλοι.

Σήμερα που στο χωριό, μένουν πλέον λιγοστοί κάτοικοι και ενώ η ανάγκη για το πανηγύρι, ως πολιτιστικό γεγονός αλλά και ως ευκαιρία συνάντησης και γνωριμίας γενεών, παραμένει, τα δεδομένα άλλαξαν και το πανηγύρι πλέον δεν γίνεται στις 8 Σεπτεμβρίου αλλά τον Δεκαπενταύγουστο, γιατί τότε μαζεύεται ο κόσμος.

Το πανηγύρι  δεν το οργανώνει κάποιο μαγαζί, αλλά  ο σύλλογος «Άγιος Νικόλαος» στην πλατεία του χωριού.

Έτσι και φέτος την Κυριακή 13 Αυγούστου το βράδυ οργανώθηκε στην πλατεία το καθιερωμένο πλέον γλέντι.

 

 

Η συμμετοχή των κατοίκων μεγάλη, ήταν σχεδόν όλο το χωριό, μικροί και μεγάλοι. Η ορχήστρα που είχε επιλεγεί ήταν άψογη στην παραδοσιακή μουσική με χαμηλά ντισιμπέλ -όχι τα γνωστά διασκευασμένα πανηγυρτζίδικα- το φαγητό που παρείχαν τα δυο μαγαζιά άρτιο και καλοψημένο και το ξεφάντωμα κράτησε μέχρι τις 6 το πρωί.

 Το ευχαριστήθηκαν όλοι!

 Την άλλη ημέρα 14 Αυγούστου τη σκυτάλη πήρε το Βιδιάκι στο χώρο του σχολείου έγινε το γλέντι όπως συνηθίζεται χρόνια τώρα.

Η συνέχεια την Τρίτη το βράδυ ανήμερα της Παναγιάς, στη Κοντοβάζαινα. Το πανηγύρι οργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος στο προαύλιο του Αγίου Νικολάου.

Έτσι πλέον ζωντανεύουν, έστω και για λίγες ημέρες τα χωριά της πέρα «Ευρωπαϊκής» Γορτυνίας που είναι ξεχασμένα από την τοπική δημοτική διοίκηση αλλά και την κεντρική εξουσία.

Υ.Γ. Καλό θα ήταν -Δήμαρχος και Πρόεδρος- να συντηρούσαν και όλους τους δρόμους, ακόμα και μέσα στο χωριό, έτσι να μπορεί ο μόνιμος κάτοικος, αλλά και ο επισκέπτης να πηγαίνει αβόγκιχτα στο σπίτι του, από το κάτω μέχρι το πάνω μέρος του χωριού.  Όχι πως το 

 

                                                                              Ρωγμή στην ενημέρωση