Παρέμβαση Ρουβίκωνα στο σπίτι του Λιγνάδη / «Ανεπιθύμητος στην πλ. Αμερικής»

Αναδημοσίευση

Ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Ρουβίκωνα, ενημερώνει πως μέλη της αναρχικής συλλογικότητας έβαψαν με σπρέι στην πόρτα του σπιτιού του Δημήτρη Λιγνάδη με το σύνθημα «Λιγνάδη βιαστή» και ανήρτησαν πανό στην πλατεία Αμερικής στο οποίο αναγραφόταν το σύνθημα: «Ελεύθερο σε άφησαν στο σπίτι να γυρίσεις, τώρα έχεις το θράσος να κάνεις και μηνύσεις. Λιγνάδη βιαστή».

Στο κείμενό του ο Ρουβίκωνας αναφέρει ότι ο πρωτόδικα καταδικασμένος κ. Λιγνάδης είναι «ανεπιθύμητος στην πλατεία Αμερικής» πως «…κρίθηκε πρωτόδικα ένοχος για τον βιασμό δύο ανηλίκων, ενώ οι καταγγελίες βέβαια είναι ακόμα περισσότερες, για έναν άθλιο παιδοβιαστή ο οποίος, για να το πούμε απλά, πήγαινε και ‘’ψώνιζε’’ θύματα από τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ανήλικα παιδιά και μετανάστες.»

Η αντιεξουσιαστική συλλογικότητα διαμαρτύρεται επίσης γιατί αφέθηκε ελεύθερος μέχρι τη δίκη σε δεύτερο βαθμό, αλλά και για τις μηνύσεις που υπέβαλε ο συνήγορός του Αλέξης Κούγιας κατά του δημοσιογράφου της Εφ.Συν. Δημήτρη Αγγελίδη και της Ελένης Γερασιμίδου.

Ολόκληρη η ανακοίνωση

Η υπόθεση Λιγνάδη, με το σκάνδαλο βιασμών που ξέσπασε το 2021, αφότου άρχισε να παίρνει τον δρόμο της δικαιοσύνης, φαινόταν εξαρχής πως δεν θα κατέληγε στην προσδοκώμενη, τόσο από την πλευρά των θυμάτων όσο και από την πλευρά του ‘’κοινού περί δικαίου αισθήματος’’, δικαίωση, όπως και έγινε. Κάτι που δεν έχει συμβεί μονάχα στην περίπτωση Λιγνάδη, και που θα συνεχίσει να συμβαίνει όταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρίσκεται όχι απλά κάποιος ‘’σπουδαίος και τρανός’’, αλλά σε κάθε περίπτωση που το σύστημα νίωθει ότι απειλείται, με την αστική δικαιοσύνη να βρίσκεται πάντα εκεί για να το συντηρεί και να το κρατάει όρθιο. Αυτός είναι ο κανόνας. Είτε θα αθωωθείς, είτε θα πέσεις στα χαμηλά και θα έχεις ευνοϊκότερη μεταχείριση, κάτι που ισχύει προς το παρόν στην υπόθεση Λιγνάδη. Αν για κακή σου τύχη, όμως, το σύστημα δεν σε θεωρεί πλέον σημαντικό, γιατί κατάφερε να καλύψει τα κενά του όποιου εγκλήματος ή γιατί φάνηκες άπιστος απέναντί του, θα σε ξεβράσει και θα σε καταδικάσει.

Και την κάλυψη και την προσπάθεια κουκουλώματος των εγκλημάτων του Λιγνάδη τη θυμόμαστε όλοι πολύ καλά. Τόσο από την πολιτική του προϊστάμενη, τη Λίνα Μενδώνη, και τα διάφορα πληρωμένα κοράκια των καθεστωτικών ΜΜΕ, όσο και από το νομικό σύστημα. Στην εκπροσώπησή του από τον Αλέξη Κούγια είναι περιττό να σταθούμε, νομίζουμε πως μιλάει από μόνη της.

Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ίδια τη φύση της κατηγορίας και του εγκλήματος, τη σεξουαλική κακοποίηση και τον βιασμό. Όταν έρχονται στην επιφάνεια τέτοιες υποθέσεις παρακολουθούμε πάντα το ίδιο έργο, τόσο μιντιακά όσο και κοινωνικά. Αντί για την οργή απέναντι στον θύτη, βλέπουμε τη διαπόμπευση του θύματος με ποικίλους τρόπους. Με την έκθεση φωτογραφιών, προσωπικών πληροφοριών και του κοινωνικού του στάτους, ενώ βλέπουμε ακόμα και την ενοχοποίησή του, τόσο κοινωνικά όσο και νομικά, για τον ίδιο του τον βιασμό. Τα γνωστά ‘’τα θελε και τα παθε’’, ‘’τι δουλειά είχε εκεί’’, και άλλα τέτοια. Η ενοχοποίηση του θύματος αυτή επιβεβαιώνεται και από όλες τις άλλες παρόμοιες υποθέσεις που ήρθαν στο φως την ίδια περίοδο. Την υπόθεση Φιλιππίδη, την υπόθεση τράφικινγκ στην Ηλιούπολη, την υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό. Και όλες αυτές οι υποθέσεις έχουν τρία βασικά κοινά σημεία. Τη συγκάληψη και ευνοϊκή μεταχείριση όχι μόνο των φυσικών, αλλά και των ηθικών αυτουργών. Τη διαπόμπευση, ενοχοποίηση και διαρκή επανατραυματισμό των θυμάτων. Και, τέλος, το μεγάλο χάσμα ανάμεσα στην εξουσία του θύτη και την ευαλωτότητα του θύματος.

Διότι, μην ξεχνάμε, ο Λιγνάδης κρίθηκε πρωτόδικα ένοχος για τον βιασμό δύο ανηλίκων, ενώ οι καταγγελίες βέβαια είναι ακόμα περισσότερες, για έναν άθλιο παιδοβιαστή ο οποίος, για να το πούμε απλά, πήγαινε και ‘’ψώνιζε’’ θύματα από τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ανήλικα παιδιά και μετανάστες.

Σαν να μην έφτανε, όμως, το γεγονός πως το δικαστήριο του έδωσε το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερος, μιας και η καταδίκη του σε 12 χρόνια φυλακή πήρε ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι την τελική εκδίκαση στο εφετείο, κάτι που προφανώς δεν θα συνέβαινε αν οι κατηγορούμενοι ήταν αναρχικοί ή κομμουνιστές, ο Λιγνάδης έχει το θράσος να κάνει και μηνύσεις, μέσω Κούγια.

Πρώτα στον δημοσιογράφο Δημήτρη Αγγελίδη, που κάλυπτε δημοσιογραφικά την υπόθεση, και έπειτα στην ηθοποιό Ελένη Γερασιμίδου, απλά και μόνο επειδή είπε τα αυτονόητα.

‘’Εκεί που μας χρωστάγανε, μας ζητάνε και το βόδι’’, λέει ένα λαϊκό ρητό.

Το θράσος αυτό, ωστόσο, δεν θα μείνει αναπάντητο.

Ξέρουμε που βρήκες καταφύγιο, και θα το μάθει και όλη η κοινωνία.

ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

Αναδημοσίευση από tvxs.gr - 4/9/2023

Ρωγμή στην Ενημέρωση