Νέα Βιβλία για την εξέγερση του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 1973

Νέα βιβλία γραφτήκαν και κυκλοφορούν για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την εξέγερση.

  

 Ξεχωρίζουμε δυο από αυτά:  

"Το αίμα το αδικαίωτο Ποτέ δεν ησυχάζει" 

"Μιλώ στα παιδιά μου για τη χούντα και το Πολυτεχνείο"                        

  

Η εξέγερση μέσα από τις καταθέσεις συγγενών νεκρών, τραυματιών και αυτοπτών μαρτύρων – Aστυνομικά ντοκουμέντα για τους νεκρούς και τους τραυματίες

Πολυτεχνείο 1973. Πενήντα χρόνια μετά, 23 συγγενείς νεκρών, 133 τραυματίες, 2 συγγενείς τραυματιών και 25 αυτόπτες μάρτυρες δολοφονιών και τραυματισμών παίρνουν ξανά τον λόγο. Οι ξεχασμένες καταθέσεις τους στα δικαστήρια ζωντανεύουν το μεγαλείο της εξέγερσης μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, δρόμο τον δρόμο, αλλά και τη δολοφονική καταστολή της από την αστυνομία και τον στρατό, η οποία είχε όλα τα χαρακτηριστικά ατιμώρητων καθεστωτικών εγκλημάτων πολέμου.

Μέσα από την πολυφωνική αφήγηση προσωπικών βιωμάτων, αναδεικνύονται όλες οι συνισταμένες της διαλεκτικής ενός λαϊκού ξεσηκωμού, από τη συνειδητή μάχιμη συμμετοχή μέχρι τη συμπτωματική παρουσία στα διαρκώς μετατοπιζόμενα πεδία των ταυτόχρονων συγκρούσεων. Αποτυπώνονται λεπτομέρειες και στιγμιότυπα, πολύτιμες ψηφίδες της εξέγερσης, αναγκαίες για μια κατά το δυνατόν ολιστική εξιστόρηση της ενιαίας και αδιαίρετης δράσης των «εντός» και των «εκτός» του Πολυτεχνείου εξεγερμένων.

Μέσα από τη φωτιά των φραγμάτων πυρός ξεπροβάλλουν το μέγα πάθος, η επίμονη μαχητικότητα και η συντροφική αλληλεγγύη των ανθρώπων που βρέθηκαν να διαδηλώνουν δίπλα δίπλα, να σώζουν τραυματίες και τελικά να πεθαίνουν ή να τραυματίζονται και οι ίδιοι, χωρίς να ξέρει ο ένας το όνομα τουάλλου: στοιχεία που προσέδωσαν στην αυθόρμητη εκκίνηση της φοιτητικής κατάληψης τον χαρακτήρα γνήσιας λαϊκής εξέγερσης.

Η έκταση της φονικής καταστολής επιπλέον τεκμηριώνεται με άκρως απόρρητα αστυνομικά και άλλα έγγραφα από τον «Φάκελο 650» του Γραφείου Εθνικής Ασφάλειας τα οποία αναφέρονται:

• στους «αναγνωρισμένους» από την αστυνομία νεκρούς,
• σε 320 τραυματίες που καταγράφτηκαν σε καταστάσεις νοσοκομείων και κλινικών,
• σε 510 τραυματίες που περιλαμβάνονταν σε καταστάσεις της Ασφάλειας. 

                                                                *****

Συγγραφέας του βιβλίου ο Ιερώνυμος Λύκαρης

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα.

Κατά καιρούς έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με το γράψιμο δουλειές. Πρωτοεμφανίστηκε στην αστυνομική λογοτεχνία στον δεύτερο τόμο των Ελληνικών εγκλημάτων (2008) με το διήγημα «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους». Στον τρίτο τόμο (2009) δημοσιεύτηκε το «Πάσα θανάτου», στον τέταρτο (2011) το «Face Control», στον πέμπτο (2019) το «Η φαντασιακή αντανάκλαση μιας αχρεία στης απόπειρας φόνου» και στον έκτο ( 2022 ) το «Κοντσέρτο για δύο καλάσνικοφ και ένα μάγκνουμ».

Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ρομάντζο των καθαρμάτων, στο οποίο αναδεικνύονται ως φάρσες και τραγωδίες οι πολυδαίδαλες σχέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Ακολούθησαν το πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα Μαύρα κουφέτα (2013), ένα ρέκβιεμ για τη χαμένη ουτοπία του 20ού αιώνα, Η ζήλια είναι μαχαιριά ( 2014) και το Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015), δυο μαύρες κωμωδίες στις οποίες κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι τα δύο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Το 2017 κυκλοφόρησε το Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις, μια ψευδοντοκουμενταρισμένη αναπαράσταση της διαφθοράς στη νεοελληνική κωμικοτραγική πραγματικότητα, και το 2019 Η εκδίκηση του «Ναζωραίου», μια παρωδία που ανατέμνει την ασύμμετρα συμβιωτική σχέση της διαφθοράς στο πολιτικό σύστημα με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και του παρακράτους. Το 2021 κυκλοφόρησε το Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του;, το οποίο διαδραματίζεται τον Φεβρουάριο του 1973, στις μέρες των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά της χούντας, αλλά και του μακελειού και της σύλληψης του Νίκου Κοεμτζή. Την ίδια χρονιά συμμετείχε με το διήγημά του «Λίζα» στη συλλογική έκδοση Θερινοί έρωτες. Το 2022 εκδόθηκε το Πάσα Θανάτου, graphic novel (σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Τσαούση), βασισμένο στο πραγματικό γεγονός της δολοφονίας από αστυνομικό ενός νεαρού Ρομά στο Ζεφύρι.

Το διήγημά του «Αχ, τι μέρα κι αυτή!» περιλαμβάνεται στην τουρκική συλλογή Yunankarası Yunanistan’dan 11 Çağdaş Polisiye Öykü (επιμέλεια: Βασίλης Δανέλλης – Damla Demirözü, μετάφραση: Asli Damar, Εκδόσεις İSTOS, 2018) και στη γερμανική ανθολογία Hellas Noir: Griechische Kriminalliteratur, με τίτλο «Η κατάρα της Άνγκελα» (επιμέλεια: Κώστας Θ. Καλφόπουλος, μετάφραση: Ulf-Dieter Klemm, Edition Romiosini / CeMoG, 2019).

*******

 Το βιβλίο υπογράφεται από τον Ολύμπιο Δαφέρμο, μέλος της συντονιστικής επιτροπής της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο το 1973 αλλά και άνθρωπο που έχει εργαστεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Είναι το πρώτο βιβλίο στην ελληνική εργογραφία που μιλά στα παιδιά (από 9 ετών) για τη χούντα και το Πολυτεχνείο. 

Αυτός είναι και ο τίτλος του: «Μιλώ στα παιδιά μου για τη χούντα και το Πολυτεχνείο», κυκλοφορεί λιγότερο από έναν μήνα από τις εκδόσεις «Τόπος».

Ο συγγραφέας Ολύμπιος Δαφέρμος με καταγωγή από την Αξό Ρεθύμνου, είναι μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος μηχανικός του ΕΜΠ και διδάκτωρ Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου κι εργάστηκε στη βιομηχανία, στην Τεχνική Εκπαίδευση και στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. 

Μέλος της συντονιστικής επιτροπής της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο το 1973, μετείχε ενεργά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και για τη δράση του αυτή διώχθηκε από το στρατιωτικό καθεστώς. 

Με τη χούντα αλλά και τα αντιδικτατορικά κινήματα έχει ασχοληθεί επισταμένα έχοντας καταθέσει μέχρι εδώ αρκετές μελέτες. Πρώτο «Το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνηµα 1972-1973 – έρευνα» (Θεµέλιο 1992 και Γαβριηλίδης 2009 συµπληρωµένο µε ονόµατα και επίµετρο, µε τίτλο «Φοιτητές και δικτατορία 1972-1973». Νέα 5η έκδοση από την Εταιρεία Σύγχρονης Ιστορίας 2021), βιβλίο που θεωρείται ότι έκανε τομή στον τρόπο με τον οποίο εξετάζουμε το Πολυτεχνείο και το κίνημα που προηγήθηκε αυτού. 

Ακολούθησαν τα: «Ονειρο ήταν… Το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνηµα και το Πολυτεχνείο µε το βλέµµα των πρωτεργατών», σε συνεργασία µε τον Βαγγέλη Αγγελή, µελέτη-επιµέλεια (Οδυσσέας 2003), «Γαλλικός Μάης και αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνηµα – δοκίµιο» (Εταιρεία Σύγχρονης Ιστορίας 2020). 

Έχει  ασχοληθεί και με παιδαγωγικά θέματα (Εργασία και εκπαίδευση – δοκίµιο-Μεταίχµιο 1999, Το σχολείο κοιτάζει προς τα πίσω – δοκίµιο-Γαβριηλίδης 2009) κι έχει γράψει και ποίηση. 

Στην έκδοση συμπεριλαμβάνονται αυθεντικές φωτογραφίες και γελοιογραφίες της εποχής.

                                                                            Ρωγμή στην ενημέρωση