Πέθανε ο ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Ο δημοφιλής θεατράνθρωπος πέθανε σήμερα 16/12 σε ηλικία 85 ετών, αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία παρακαταθήκη στο ελληνικό θέατρο, τον  κινηματογράφο και την τηλεόραση. 

 

«Γεννήθηκα στην Αθήνα. Λεωφόρος Αλεξάνδρας - Γκύζη - Εξάρχεια, αυτή ήταν η περιοχή μου. Πήγαινα στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων. Το 5ο Γυμνάσιο τότε είχε ευτυχήσει να έχει μια τάξη με ανθρώπους που αργότερα είχαν να κάνουν με την τέχνη. Ο Γιάννης Φέρτης, ο Διαγόρας Χρονόπουλος, ο Θόδωρος Καλλιφατίδης, o Λυμπερόπουλος, το μετέπειτα βιολί της κρατικής ορχήστας, ο Ασημακόπουλος, ο κιθαρίστας, εγώ, συμμαθητές όλοι. Παιδιά των Εξαρχείων ήμασταν, το σχολείο ήταν στα Εξάρχεια. Εκεί έγιναν οι πρώτες παραστάσεις του 5ου Γυμνασίου Αρρένων, που όταν παίζονταν στο θέατρο Κεντρικόν, χάλαγε ο κόσμος. Παίζαμε όλοι μαζί ως μαθητές -ο καθένας από το πόστο του. Οι εισπράξεις πήγαιναν στο σχολείο».

…«Ο πατέρας μου ήταν μαρκόνης, ασυρματιστής, και κάθε τόσο μου έλεγε να φύγουμε στα καράβια, αλλά εγώ ούτε να το ακούσω...
Δεν ήμουν καλός μαθητής. Μέτριος ήμουν. Ούτε ιδιαίτερα διάβαζα. Θέατρο πήγαινα, λίγο. Αλλά δεν ήμουν διαβαστερός. Περισσότερο ήμουν ζωηρός, με παρέες στη γειτονιά, μπόλικος πετροπόλεμος. Ηταν εκείνα τα χρόνια, μετά την Κατοχή, κι ήμασταν παιδιά ζωηρά. Γεννήθηκε όμως στο Γυμνάσιο ένα σπέρμα περίεργο. Και πήγα και έδωσα στον Κουν, όπως και οι περισσότεροι από εμάς και σαν συνεννοημένοι βρεθήκαμε όλοι στο Θέατρο Τέχνης».

…«Το κυρίως θέατρο το ανακάλυψα με τον δάσκαλό μου, τον Κουν. Ο Κουν ήταν ένα φαινόμενο, με έμαθε να κυνηγάω την αλήθεια και όχι την πόζα. Ευτύχησα να πέσω σε μια τέτοια συγκυρία, εκεί λίγο πριν το ΄60, όπου έζησα τους «Ορνιθες», τις παραστάσεις στο Παρίσι, το Θέατρο των Εθνών. Επαιξα στα «Νέα Παιδιά» του Αντρέ Ζοζέ Λακούρ, στον «Αρτούρο Ούι», στους «Ορνιθες»... Εμεινα δύο χρόνια στο Τέχνης αφού τελείωσα τη σχολή κι ύστερα έφυγα. Αισθάνθηκα ότι ό,τι είχα να πάρω το πήρα και θεώρησα καλό να βγω στον ελεύθερο στίβο. Και πήγα στον Μουσούρη αμέσως μετά, που τότε ήταν το τελωνείο του ελληνικού θεάτρου. Οποιος πέρναγε από τον Μουσούρη, ήταν πια επαγγελματίας ηθοποιός» 

 …«Ήμουν με την Αριστερά αλλά ποτέ σε κόμμα, ποτέ με ταυτότητα. Μας κυνήγησε όμως η χούντα, όπως κυνήγησε όλο τον ελληνικό λαό. Θυμάμαι, με το «Ω τι κόσμος μπαμπά» του Μουρσελά, μας είχε καλέσει ο στρατηγός ο Ραφαηλάκης στο στρατηγείο, στον σταθμό Λαρίσσης, να μας πει ότι το έργο πρέπει να κατέβει. Είχε έρθει εντολή από τη Θεσσαλονίκη -γιατί είχε πρώτα ανέβει στο Κρατικό. «Και πολύ παίξατε», μας είπε, «κόβεται».... Για να μην κοπεί, με άλλη άδεια, το πήρα και το πήγα περιοδεία, στην Κρήτη, κι έγινε σεισμός...»

…«Γνώρισα την Αθηνά (σ.σ. Αθηνά Μιχαλακοπούλου) στη Σχολή του Κουν. Ημουν στο τρίτο έτος, έβγαινα, κι εκείνη ήταν στο πρώτο, έμπαινε. Από τότε είμαστε μαζί, εξήντα χρόνια, ίσως και παραπάνω. Είναι ο άνθρωπος της ζωής μου. Συνέχεια τον ανακάλυπτα και τον ανακαλύπτω. Δεν έχει σταματήσει αυτός ο διάλογος. Οχι, δεν είναι καθόλου κουραστικό να είσαι με τον ίδιο άνθρωπο, μια χαρά είναι.... Πηγή: www.bovary.gr/oramatistes/8876/giorgos-mihalakopoylos-i-shesi-me-ti-gynaika-moy-einai-oti-kalytero-eho-sti-zoi-moy

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1938 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. 

 

Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων, όπως ο Τσέχωφ και ο Μολιέρος. Ειδικά στην παράσταση «Δον Ζουάν», το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στον ρόλο του Σγαναρέλο.

Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε, μεταξύ άλλων, στα έργα: «Ω, τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, «Συνεργός» του Φρ. Ντύρενματ, «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Τσέχωφ.

Το 1981 οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους.

Στο θέατρο είχε εμφανιστεί στις παραστάσεις «Εγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα».

Ως θεατρικός σκηνοθέτης διηύθυνε αρκετά έργα, ανάμεσα στα οποία: «Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν» του Τζ. Κρόκερ, «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, «Ο θάνατος του Εμποράκου» του Αρθουρ Μίλερ, «Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ.

Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Εκείνος και Εκείνος» (1972), όπου ερμήνευσε τον ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

 

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε αρκετά έργα, κάνοντας το κινηματογραφικό ντεμπούτο του το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες «Οι Φτωχοδιάβολοι», «Ο πολύτεκνος» και «Φεύγω με πίκρα στα ξένα».

Ενας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο «ποιητής Φανφάρας» στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη (1969). Συμμετείχε, επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες «Η ωραία του κουρέα» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), «Ενας ιππότης για τη Βασούλα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Ενα γελαστό απόγευμα» του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή (1982). Αξέχαστη ήταν και η ερμηνεία του στη βραβευμένη ταινία «Ο Κύριος με τα Γκρι», του Περικλή Χούρσογλου, το 1997.

 Είχε κερδίσει το βραβείο Α΄ Ανδρικού ρόλου Καρόλου Κούν και το βραβείο ¨Αιμίλιος Βεάκης" 

 

Στιγμιότυπο από την παράσταση «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο, το 2002. Στη σκηνή ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος με την Μίρκα Παπακωνσταντίνου (φωτ. αρχείου: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Ε. Φυλακτού)

 Στην κηδεία του Βασίλη Διαμαντόπουλου με τον Κώστα Καζάκο (δ), το 1999 (φωτ. αρχείου: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Συμέλα Παντζαρτζή)

 Σε συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ www.tovima.gr/2017/04/22/culture/giwrgos-mixalakopoylos-anarwtiemai-poy-ston-diaolo-pame/

 ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Αναρωτιέμαι πού στον διάολο πάμε…» 

Αυτό που ζούμε σας φοβίζει;

«Με προβληματίζει και το τώρα και το μέλλον. Δεν βλέπω λύση εγώ. Βλέπω ένα πολιτικό προσωπικό που είναι σε αδιέξοδο, ένα προσωπικό τέτοιας μετριότητας που ως έλλην πολίτης και ψηφοφόρος δεν έχω ξαναδεί. Προσωπικότητες του τύπου Κανελλόπουλου, Ηλιού, γερο-Καραμανλή, Τσιριμώκου, δεν βλέπεις μέσα στην αίθουσα της Βουλής. Βλέπεις ένα σμάρι ανθρώπων που θα τους έβλεπες στο διπλανό μαγαζάκι. Δεν μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους, καθυβρίζουν ο ένας τον άλλον. Δεν έχω την αίσθηση πολιτικών προσώπων που μπορεί να παράγουν πολιτική για το καλό του τόπου. Και το λέω για όλη την εικόνα που έχει αυτή η Βουλή. Γιατί αυτούς που μας κυβερνούν τους σιχτιρίζουμε, κάποια στιγμή θα τους πετάξουμε, αλλά δεν μπορεί να μη σκέφτομαι τι έρχεται. Και νομίζω ότι αυτό που έρχεται είναι αντίστοιχο, επικίνδυνο».

Ως αριστερό, πόσο σας εκφράζει η Αριστερά που μας κυβερνά;

«Δημοκράτης, αριστερός και ποτέ κομματικός. Σήμερα αυτό που λέει ότι είναι Αριστερά, φυσικά και δεν με εκφράζει. Η συγκεκριμένη κυβέρνηση, που λέει πως είναι αριστερή, προσαρμόζεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο οικονομικό κλίμα και λέει ότι θα πράξει τα ίδια που θα πράξει και η επομένη. Δεν υπάρχει λύση σε πολιτικό επίπεδο. Είναι μελαγχολική η άποψή μου. Αλλά τόσο το κυβερνητικό όσο και αυτό που θα το διαδεχθεί είναι πολύ μέτριο. Τι να ελπίζει κανείς από την επόμενη κυβέρνηση;».

Μήπως τα ισοπεδώνετε όλα και όλους;

«Η αγραμματοσύνη διαπερνά όλη τη Βουλή. Μπορεί να υπάρχει κάποιος που είναι καλύτερος, αλλά η εικόνα είναι ίδια. Αναρωτιέται κανείς πού στον διάολο πάμε… Και όποιος σέβεται τον εαυτό του δεν ανακατεύεται. Δεν ξέρω αν υπάρχει όραμα. Αδιέξοδο υπάρχει. Οταν έχεις μια συγκεκριμένη στάση και μια θέση στην κοινωνία δεν είναι εύκολο να πας να γίνεις βουλευτής ή υπουργός».

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος με την Αθηνά Μιχαλακοπούλου απέκτησαν δύο κόρες, την Ιωάννα  που είναι σκηνοθέτρια και την Ελένη που είναι ζωγράφος.  

Υπήρξε καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξε στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Διατέλεσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων κατά την περίοδο 1974-1986 και αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.

 Η υπουργός Πολιτισμού κα Μενδώνη και τα πολιτικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, αποχαιρετούν με ανακοινώσεις  τους τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Μιχαλακόπουλο.

 Ο Σπύρος Μπιμπίλας πρώην Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιιών αναφέρει «Πριν από λίγο πληροφορηθήκαμε το θλιβερό νέο. Την τραγική απώλεια για τον ελληνικό πολιτισμό, το θέατρό μας και την οικογένεια των καλλιτεχνών ; μαθαμε την αποχώρηση απο την ζωή του σπουδαίου ηθοποιού, ανθρώπου ,αγωνιστή, συνδικαλιστή, οικογενειάρχη, Γιώργου Μιχαλακόπουλου. Το στίγμα που αφήνει δεν θα ξεχαστεί και τον ευγνωμονούμε για την παρακαταθήκη που μας αφήνει. Θερμά συλλυπητήρια στην αγαπημένη του σπουδαία Αθηνά και τα παιδιά του».

 Επιμέλεια Π.Χ

                                              Ρωγμή στην ενημέρωση