Για ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο της ανατρεπτικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές

  Εδώ και κάποιους μήνες μέρος της κοινωνίας εμφανίζει μία νέα αγωνιστική ανάταση. Φάνηκε στις κινητοποιήσεις για τις πυρκαγιές πέρσι, πολύ περισσότερο για το έγκλημα στα Τέμπη. Με ταλαντεύσεις και πισωγυρίσματα, με αδυναμίες, αλλά σίγουρα με μία επιμονή που είχαμε αρκετό καιρό να δούμε.

Η βοή των επερχόμενων γεγονότων δεν έρχεται. Είναι εδώ. Ας ακούσουμε τη μελωδία τους:

Οι φοιτητές και φοιτήτριες με τις καταλήψεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, οι εργαζόμενοι/ες και οι καθηγητές στα πανεπιστήμια με την αποχή τους, οι αγρότες και αγρότισσες στα μπλόκα, ο κόσμος της εργασίας που θα μπει στη μάχη της απεργίας στις 28/2, δείχνουν ότι βαθύτερα κοινωνικά ρεύματα αρχίζουν να ξεπερνούν τις συνέπειες της ήττας και αναζητούν ξανά το δρόμο της αποφασιστικής σύγκρουσης και διεκδίκησης. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η κοινωνική πλειοψηφία μπορεί να αντιπαλέψει τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν πείθεται από τις διεργασίες μίας «κεντροαριστεράς»  που συμφωνεί στον πυρήνα αυτών των πολιτικών και στέκεται απέναντι στον ακροδεξιό κίνδυνο. Αναζητά δρόμους ενότητας γιατί αναζητά δρόμους να νικήσει. Και όχι μόνον εδώ. Σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, μέσα στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ.

Ο λίγος χρόνος που απομένει έως τις ευρωεκλογές απαιτεί να καταθέσουμε τώρα, τίμια και ειλικρινά, ένα ανοιχτό κάλεσμα για να συνδιαμορφώσουμε, όλες και όλοι μαζί, μέσα από μάχιμες και ενωτικές συνελεύσεις όσων συμφωνούν σε μια κατεύθυνση:

– που θα θέσει το σύγχρονο κοινωνικό ζήτημα της ακρίβειας, της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της βαθιάς κοινωνικής ανισότητας. Διεκδικώντας τους μισθούς, τις συντάξεις, τις εργασιακές σχέσεις, το χρόνο εργασίας και τον ελεύθερο χρόνο που αξίζουν στη σύγχρονη εργατική τάξη, σε όλο τον κόσμο της εργασίας που παράγει τον πλούτο.

– που θα θέσει τη διεκδίκηση εδώ και τώρα για ένα πλήρως δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο και εκπαίδευση, ώστε να έχουν όλες και όλοι ίσες δυνατότητες για να σπουδάζουν. Για να τεθούν η επιστήμη, η έρευνα και οι νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι του κέρδους και του πολέμου.

– που θα θέσει εδώ και τώρα τη διεκδίκηση για ένα πλήρως δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας και περίθαλψης, που θα ανατρέψει την ιδιωτικοποίηση στο χώρο της υγείας, που θα ανατάξει το ΕΣΥ.

– που θα θέσει την ανάγκη να ανατραπεί η ΚΑΠ και οι πολιτικές διάλυσης των μικρομεσαίων αγροτών προς όφελος των μεγάλων εταιρειών του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος

– που θα θέσει το ζήτημα της περιφρούρησης και διεύρυνσης για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, συλλογικά και ατομικά, ενάντια στην κρατική καταστολή, την εργοδοτική τρομοκρατία, την ακροδεξιά  απειλή και τη νεοφασιστική βία.

– που θα θέσει την ανάγκη να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι του εγκλήματος των Τεμπών όχι μόνο δικαστικά αλλά οικονομικά και πολιτικά, με την εθνικοποίηση της Hellenic Train. Που θα διεκδικήσει να περάσουν τα δημόσια αγαθά και οι επιχειρήσεις τους, ειδικά της ενέργειας και του νερού, στα χέρια των εργαζομένων τους, του δημόσιου και όλης της κοινωνίας.

– που θα θέσει την απαίτηση για άμεση διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ, στηρίζοντας το λαό της Παλαιστίνης, την απεμπλοκή από τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ειρήνη και φιλία με όλους τους λαούς της περιοχής και πρώτα από όλα της Τουρκίας. Που θα πει «φτάνει πια» στην ανταγωνιστική τρέλα των πολεμικών εξοπλισμών, γιατί έχουμε ανάγκη από σχολεία και νοσοκομεία, με απαίτηση για άμεσο κλείσιμο όλων των ξένων βάσεων και αγώνα για έξοδο από το ΝΑΤΟ.

– που θα θέσει το τεράστιο οικολογικό ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος και του κλίματος από την καταστροφή που προκαλούν τόσο η πολιτική και οι πολυεθνικές των εξορύξεων όσο και αυτές της δήθεν «πράσινης μετάβασης»

– που θα αντιπαλεύει διαρκώς τον κυρίαρχο σεξισμό και την έμφυλη ανισότητα και θα τάσσεται με την πλευρά των φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙ+ διεκδικήσεων, από τη νομοθετική κατοχύρωση του εγκλήματος της

γυναικοκτονίας μέχρι την αναγκαία απάντηση στην πολιτική διάλυσης του κράτους πρόνοιας και των πολιτικών της κοινωνικής φροντίδας.

– που θα μιλήσει ανοιχτά για τις εγκληματικές ρατσιστικές πολιτικές με τους φράχτες στα σύνορα και τους πνιγμούς στη θάλασσα, τη  Frontex, τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά μας και αλλού, που θα απαιτεί άσυλο, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα για τους πρόσφυγες/ισσες και μετανάστες/τριες

Από τον δρόμο μας ως εδώ, με τις πολλές και διαφορετικές εμπειρίες και καταβολές, και τις δικές μας αλλά και συνολικά του κόσμου του αγώνα, έχουμε μάθει πολλά. Εντός αυτού του συστήματος, του τόσο καλά οχυρωμένου απέναντι σε κάθε είδους προσπάθεια αμφισβήτησης και δημιουργίας ενός εναλλακτικού δρόμου, δεν πρόκειται να μας χαριστεί τίποτα. Είναι ξεκάθαρο πια ότι για να πετύχουμε όλα τα παραπάνω, είναι αναγκαία μια σειρά από συγκρούσεις, τόσο με τους εγχώριους συστημικούς μηχανισμούς, όσο και με τους υπερεθνικούς της λιτότητας, των διαρκών μνημονίων, του νεοφιλελευθερισμού και του πολέμου.

Για αυτό, σε αυτές τις ευρωεκλογές θέλουμε να ακουστεί ξανά η φωνή των δυνάμεων εκείνων που προσπαθούν να ανοίξουν νέους δρόμους εκεί που δεν υπάρχουν, των δυνάμεων εκείνων που έχουν το πείσμα και την τόλμη να ξαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη για τη σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές της, που είναι απαραίτητη για τη δικαίωση των αγώνων. Των δυνάμεων εκείνων που καταλαβαίνουν τον βαθιά αντιδημοκρατικό χαρακτήρα, αυτού του ιμπεριαλιστικού, ρατσιστικού και αστυνομικού «φρουρίου» του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, και είναι αποφασισμένες να σταθούν απέναντί της. Γιατί γνωρίζουν ότι δεν μεταρρυθμίζεται.

Στις ευρωεκλογές χρειάζεται να εκφραστεί μια πρόταση αγώνα ενάντια στην Ε.Ε, που θα περιλαμβάνει και τη διάσταση της απειθαρχίας εδώ και τώρα, εντός της υπαρκτής Ε.Ε, αλλά και την κατεύθυνση της συνολικής απόρριψης και ρήξης ως προοπτικής. Με μεγαλύτερη εμπειρία και συμπεράσματα από τη 15ετία της κρίσης που πέρασε. Με επίγνωση ότι μία Αριστερά που δεν θα έχει σαν επιδίωξη και ορίζοντα την ρήξη μέχρι τέλους θα είναι μια Αριστερά που θα συμβιβαστεί ξανά με την εγχώρια ολιγαρχία, καταδικασμένη να ηττηθεί.

Ο δρόμος της νίκης, αλλά και της συνάντησης των κινημάτων, των λαών και του διεθνισμού περνά από έναν τέτοιο αγώνα. Αυτό νομίζουμε δείχνουν οι αγρότες, οι εργαζόμενοι/ες, η φοιτητική νεολαία. Ας μην τους αφήσουμε στα βρώμικα νερά του ακροδεξιού «ευρωσκεπτικισμού». Ας συναντηθούμε στο δρόμο της απειθαρχίας, της σύγκρουσης και της ρήξης με την ΕΕ με τον τρόπο που ο καθένας και η καθεμιά πιστεύει.

Πιστεύουμε και προτείνουμε ότι χρειάζεται σήμερα ένα τέτοιο πλατύ ψηφοδέλτιο της ανατρεπτικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές. Που θα στηρίζεται σε μια συσπείρωση από τα κάτω, χωρίς αρχηγισμούς και ηγεμονισμούς, με δημοκρατική λειτουργία και φυσιογνωμία, ισότιμων αγωνιστών και αγωνιστριών, οργανωμένων και ανένταχτων.

Όσες και όσοι αναλαμβάνουμε αυτή την πρωτοβουλία καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του μαχόμενου κινήματος σε συσπείρωση για ένα τέτοιο ενωτικό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές.  Χωρίς τεχνητούς αποκλεισμούς, που θα δώσει δύναμη, ενότητα και πολιτική προοπτική ανατροπής στους αγώνες της νεολαίας, του κόσμου της εργασίας και του λαού. Καλούμε ανοιχτά όσες και όσους το θέλουν να συζητήσουμε από κοινού και να συνδιαμορφώσουμε μία τέτοια πορεία σε ανοιχτές συνελεύσεις.

Γνωρίζουμε τις δυσκολίες. Αλλά έχουμε την πεποίθηση ότι μια τέτοια συσπείρωση αξίζει, μπορεί να ταράξει το σκηνικό, να φέρει ελπιδοφόρα αποτελέσματα, όπως έδειξαν, με τις ιδιαιτερότητές τους, και οι δημοτικές εκλογές, ειδικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Μπορεί να ανοίξει δρόμους για το αύριο, για αυτό που έχουν ανάγκη τα νέα κινήματα που ξεσπούν: την ανασυγκρότηση και τη δημιουργία μίας δικής τους ενωτικής και ανατρεπτικής Αριστεράς.

Είναι ανάγκη. Είναι η ώρα. Ας το τολμήσουμε. 

                                                                              Ρωγμή στην ενημέρωση