ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ: Από τους αγώνες για το κομμουνιστικό μέλλον της κοινωνίας στην υπηρεσία του παγκόσμιου καπιταλισμού
Σχόλιο μας με αφορμή τη δημοσίευση άρθρου που μας στάλθηκε
Στη θέση του «Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα για μία Δημοκρατική και Δίκαιη διεθνή Τάξη» για τα επόμενα 3 χρόνια εκλέχθηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ο πρώην υπουργός Εργασίας και Εξωτερικών και καθηγητής Γιώργος Κατρούγκαλος.
Η
ανακοίνωση αναφέρει πως οι θέσεις αυτές στελεχώνονται από «ανεξάρτητους
ειδικούς παγκόσμιας φήμης» και πως η διαδικασία επιλογής είναι «ιδιαίτερα
ανταγωνιστική και αδιάβλητη».
Πρωτοπόρος στους αντιμνημονιακούς αγώνες στην πλ. Συντάγματος, άρχισε να χτίζει το προφίλ του αντιμνημονιακού σούπερ σταρ...
Δυστυχώς δεν είναι ο μόνος...
Θεοδωρικάκος Τάκης, Τσιόδρας Δημήτρης και αρκετά ακόμη παιδιά παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε αστικά κόμματα και κυβερνήσεις καθώς και διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς.
Κανείς δεν πάει χαμένος σε αυτή τη χώρα!
Αφού πρώτα δώσεις τα διαπιστευτήρια στους άρχοντες της εξουσίας και στους μηχανισμούς
του βαθέως καπιταλιστικού κράτους και θεωρηθεί ότι είσαι ικανός να υπηρετήσεις.
«Ρωγμή στην Ενημέρωση»
ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ
Από τους αγώνες για το
κομμουνιστικό μέλλον της κοινωνίας
στην υπηρεσία του
παγκόσμιου καπιταλισμού
Του Δημήτρη Βασιλείου
Είναι γνωστός ο μύθος της Καινής
Διαθήκης για το θαύμα της Δαμασκού: την μεταστροφή του Σαούλ από διώκτη του
Χριστιανισμού σε Απόστολο Παύλο, υπερασπιστή, πύρινο προπαγανδιστή και βασικό
ιδρυτή του παγκόσμιου Χριστιανισμού.
Κάτι αντίστοιχο, όχι όμως θρησκευτικό
μύθο, αλλά απτή, ωμή, σιχαμερά αποκρουστική πολιτική πραγματικότητα,
παρακολουθούμε στην μακρόχρονη ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος.
Αφορμή για τούτο το σχόλιό μου,
αποτέλεσε η «φρέσκια» είδηση της επιλογής του Γιώργου Κατρούγκαλου, παλιού στελέχους της Κ.Ν.Ε., πρώην Υπουργού
Εξωτερικών της Ελλάδας στην κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. – ΑΝ.ΕΛ., στη θέση του «Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα για μια
Δημοκρατική και Δίκαιη διεθνή Τάξη» για τα επόμενα τρία χρόνια στον ΟΗΕ. Ο
Γ. Κατρούγκαλος, αν θυμάστε, είναι αυτός που ως Υπ. Εξωτερικών, περηφανευόταν
ότι επί των ημερών του οι σχέσεις της Ελλάδας με τις Η.Π.Α. είχαν φτάσει στο
καλύτερό τους επίπεδο.
Ποιος άνθρωπος με
«σώας τας φρένας», που γνωρίζει, έστω λίγο, το διεφθαρμένο και σάπιο πολιτικό
καθεστώς στο οποίο ζούμε, μπορεί να «χάψει» τις παιδαριώδεις εξηγήσεις περί
αδιάβλητων διαδικασιών επιλογής για την θέση αυτή στον Ο.Η.Ε.; Ποιος μπορεί να
πιστέψει ότι μπορείς να επιλεγείς σε τέτοια θέση χωρίς τις «ευλογίες» και την
έγκριση της χώρας – μέλους από την οποία προέρχεσαι;
Η «περίπτωση
Κατρούγκαλου» είναι ένας ακόμη κρίκος σε
μια μακρυά αλυσίδα παρόμοιων επιλογών. Ας θυμηθούμε κάποιες απ’ αυτές,
ιδιαίτερα χαρακτηριστικές και σχετικά πρόσφατες.
Πριν από ένα,
περίπου, μήνα, ο Αλέξης Τσίπρας, παλιό στέλεχος της Κ.Ν.Ε.,
Πρωθυπουργός της Ελλάδας, της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. – ΑΝ.ΕΛ., εκλέχθηκε Πρόεδρος της υποεπιτροπής του Συμβουλίου
της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια. Η εκλογή του Αλ. Τσίπρα έγινε με ένα
«εκκωφαντικό» 80% και στην στήριξη όλων σχεδόν των πολιτικών πτερύγων, του
Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (όπου συμμετέχει η
Ν.Δ.) συμπεριλαμβανομένου και προεξαρχούσης της Ντόρας Μπακογιάννη.
Και τι εστί, με απλά λόγια, Δυτικά Βαλκάνια, την πολιτική ευθύνη για τα
οποία θα έχει ο Αλ. Τσίπρας, εξ ονόματος της Ε.Ε. ;
Πρώτον, μέλη του ΝΑΤΟ, δηλαδή υποτακτικοί των Αμερικανών.
Δεύτερον, υποψήφιες, εν όψει της νέας διεύρυνσης, χώρες για ένταξη
στην Ε.Ε., δηλαδή «δούρειοι ίπποι» των Αμερικανών στην Ευρώπη, όπως και οι
περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Πως είπατε; Α,
εντάξει, καταλάβατε.
Το 2013 με απόφαση, και τις ευλογίες βέβαια, του τότε Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά
ο Βαγγέλης Παπαχρήστος, παλιό στέλεχος της Κ.Ν.Ε., ο νεότερος πολιτικός κρατούμενος της Χούντας, πρώην
βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τοποθετείται στη θέση του αναπληρωτή
μόνιμου αντιπροσώπου της Ελλάδας στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.).
Τι είναι και τι πολιτικές πρεσβεύει και εφαρμόζει ο Ο.Ο.Σ.Α. το μάθαμε
και το ζήσαμε στο πετσί μας, με πόνο και δάκρυα, ιδιαίτερα την περίοδο των
μνημονίων. Ποιος δεν θυμάται την περιβόητη «εργαλειοθήκη του Ο.Ο.Σ.Α.» ;
Βέβαια, οι δικαιολογίες του ίδιου του Β. Παπαχρήστου, ότι η θέση αυτή
είναι τεχνοκρατική, δεν έχει πολιτικό υπόβαθρο και άλλα ευτράπελα, μέχρι σήμερα
βρίσκονται σε όλες τις ανθολογίες πολιτικών ανεκδότων.
Η Μαρία Δαμανάκη. Τι να πεις;
«Ιστορικό στέλεχος» της Κ.Ν.Ε., η «φωνή του Πολυτεχνείου», βουλευτής, επί
μακρόν, του Κ.Κ.Ε., Πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, με πρόταση, και τις ευλογίες
βέβαια, του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, το 2009 ορίζεται Επίτροπος
της Κομισιόν για το Περιβάλλον, τους Ωκεανούς και την Αλιεία.
Κατόπιν, η Μ. Δαμανάκη διετέλεσε Global
Μanaging Director της «The Nature
Conservancy» για τους Ωκεανούς από το 2014 έως το 2020. Εν συνεχεία συμμετέχει στα Δ.Σ. του «Paradise International Foundation», που εδρεύει στην Κίνα, του
εμβληματικού για τις ΗΠΑ Rockefeller
Brothers Foundation, που εδρεύει στη Ν. Υόρκη, του «Prince Albert II of Monaco Foundation, Oceanographic Institute»,
που βρίσκεται φυσικά στο χλιδάτο Πριγκιπάτο, αλλά συμμετέχει και στα Δ.Σ. δύο γνωστών, ισχυρών και
εισηγμένων επιχειρηματικών ομίλων, της «Quest Holdings», συμφερόντων του
πρώην προέδρου του ΣΕΒ Θ. Φέσσα και
της «Λάμψα Α.Ε.», συμφερόντων της οικογένειας
Λασκαρίδη, που ελέγχει, μεταξύ άλλων τα ξενοδοχεία «Μεγάλη Βρετανία», «King
George», αλλά και το «Athens Capital Hotel».
Αυτός ο
επαίσχυντος κατάλογος, όσο μακρύς κι αν είναι, δεν μπορεί να αμαυρώσει την
ιστορία, τη μνήμη, τους αγώνες, τις νίκες, τις ήττες, τις ελπίδες και τα όνειρα
των κοινωνικών αγωνιστών, των κομμουνιστών στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο,
απ’ όποιο «μετερίζι» κι αν παλεύουν για μια ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία.
Στο επιχείρημα
(ένα από τα επιχειρήματα δικαιολόγησης αυτών των επιλογών) ότι, οι άνθρωποι
ήταν – είναι ικανοί, ικανότατοι και «καταπιέζονταν» στα στενά πλαίσια του
αριστερού – κομμουνιστικού κινήματος, οπότε αποφάσισαν να «ξεδιπλώσουν» και να
αξιοποιήσουν το ταλέντο και την αξία
τους, έχω να αντιπαραθέσω το παράδειγμα του Δημήτρη Μπάτση.
Ο Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του
περίφημου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (1947), έθεσε το τεράστιο
επιστημονικό του ανάστημα (όπως και πολλοί άλλοι επιστήμονες) στην υπηρεσία του
λαϊκού κινήματος για μια ελεύθερη και σοσιαλιστική Ελλάδα. Έθεσε το «εγώ» του στην υπηρεσία του «εμείς» και το πλήρωσε με την εκτέλεσή του το 1952, μαζί με τους Ν.
Μπελογιάννη, Ν. Καλούμενο και Ηλ. Αργυριάδη.
Ο καθένας μπορεί και
πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του, αλλά και «σοφά» ιστορικά διδάγματα όχι
τόσο για εμάς, που ήμασταν και είμαστε αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες, όσο για
τις νέες γενιές που πρόσφατα ήρθαν και που θα έρθουν μελλοντικά στον όμορφο
κόσμο του αγώνα για την κοινωνία που ονειρευόμαστε, μια κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και
ελευθερίας, μια κοινωνία χωρίς ατομική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο, μια κοινωνία του ανθρώπου για τον άνθρωπο.
Σε όλους αυτούς,
που νιώθουν ότι βρίσκονται σε έναν κλοιό που όλο σφίγγει και τους πολιορκεί,
αλλά συνεχίζουν να ονειρεύονται και να αγωνίζονται, αφιερώνω το ποίημά μου
«ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ».
ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ
Προσπαθούσα να κλείσω
τις τρύπες του τείχους,
απ’ τους εχθρούς που προστατεύει
και πίσω μου
χλιμίντριζαν οι Ίπποι... οι Δούρειοι.
Από εχθρούς πολιορκούμενος
με πάθος αντιστέκομαι,
τα όνειρά μας να φυλάξω
και πίσω μου
οι... ορθολογιστές τα βρίσκουν με
τους έξω.
Αρχίζω την επίθεση
μ’ όλες μου τις δυνάμεις,
στο φως να βγάλω τη ζωή
και πίσω μου
φίλοι...τον ήλιο και τ’ αστέρια
σβήνουν.
Δεν σταματώ και... ιστορία ξέρω!
Πάντα θα βρίσκοντ’ Έκτορες
και εραστές της ουτοπίας
και πάντα ένας Προμηθέας
θα μεταλαμπαδεύεται σε άλικο Οκτώβρη!
25.05.2023 Δημήτρης Βασιλείου
Ρωγμή στην Ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια