ΒΥΡΩΝΑΣ: ΦΑΝΗ Μ. ΜΙΣΑΗΛΙΔΟΥ, η βυρωνιώτισσα που καταδικάστηκε επί χούντας για την συμμετοχή της στην αντιστασιακή οργάνωση του Σάκη Καράγιωργα

«Ήταν ένα κορίτσι ωχρό και εύθραυστο με μεγάλη ευγένεια. Τραγουδούσε όλα τα βράδια στο κελί της με μία σιγανή και μαλακή φωνή. […]. Η στάση αυτής της κοπέλας είναι η ελπίδα μου».

Γ. Α. Μαγκάκης

Του Ανδρέα Αθαν. Αντωνόπουλου*

Η Φωτεινή Μισαηλίδου γεννήθηκε στον προσφυγικό Βύρωνα τον Αύγουστο του 1945, κόρη του Μισαήλ και της Θάλειας, θυμάτων -και των δύο- του τραγικού ξεριζωμού του ελληνισμού της Μικράς Ασίας, τον Σεπτέμβριο του 1922.

Ανήσυχη πνευματικά και μεγαλωμένη σ’ ένα φιλελεύθερο και ανοικτό περιβάλλον, δεν θα δίσταζε, όταν «ο καιρός επέστη», να υπερασπιστεί με σθένος και επιμονή τις οικουμενικές αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου εντασσόμενη στη «Δημοκρατική Άμυνα», αντιστασιακή οργάνωση που είχε συγκροτηθεί λίγους μήνες μετά την επιβολή της δικτατορίας από κεντρογενείς προσωπικότητες του ευρύτερου ακαδημαϊκού χώρου και της διανόησης.

Συνελήφθη με την κατηγορία της διακίνησης παράνομου υλικού και της συμμετοχής σε οργάνωση με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος στις 21 Ιουλίου του 1969 και κρατήθηκε αρχικά στα κεντρικά της Χωροφυλακής στη Νέα Ιωνία· ακολούθησαν η Καλογρέζα, το Νέο Ηράκλειο, οι φυλακές Αβέρωφ.

Για δέκα συνολικά μήνες, τους περισσότερους από τους οποίους σε πλήρη απομόνωση, βίωσε αντιθετικά συναισθήματα: από τη μία, τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης και την ιδεολογική πώρωση, αλλά από την άλλη, την ανάταση που προσδίδει το δημοκρατικό ήθος και την καρτερία που χαρακτηρίζει όσους μάχονται για θεμελιώδεις αξίες.

Δικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών (27 Μαρτίου-12 Απριλίου 1970) στην δεύτερη δίκη της «Δημοκρατικής Άμυνας», τη λεγόμενη «Δίκη των 34»· συγκατηγορούμενοί της: οι Σ. Καράγιωργας (ισόβια), Γ. Α. Μαγκάκης (18 χρόνια), Ι. Σταράκης (18 χρόνια), Σπ. Λουκάς (18 χρόνια), Γ. Ιορδανίδης (8 χρόνια), Χ. Πρωτόπαπας (8 χρόνια), Ν. Κωνσταντόπουλος (8 χρόνια), Δ. Κονάρης (6 χρόνια), Βας. Ζωγράφου (5 χρόνια), Εμμ. Δελούκας (5 χρόνια), Ι. Κομποτιάτης (15 χρόνια), Δ. Κωτσάκης (10 χρόνια), Αντ. Μιχαλακέας (10 χρόνια), Κ. Τσακαρέστος (7 χρόνια), Β. Παπαζήσης (5 χρόνια), Θ. Πάκος (3 χρόνια), Ι. Βασιλείου (8 χρόνια), Π. Καπαγέρωφ (5 χρόνια), Ι. Παπαδόπουλος (7 χρόνια) και Θ. Παπαμάργαρης (5 χρόνια)· Υπήρξε και ένας 35 ος : ο Αντώνης Παριανός, ο οποίος απεβίωσε μόλις την προηγούμενη ημέρα από την έναρξη της δίκης.

Η Φανή καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκισης με πενταετή αναστολή, διατηρώντας έως την τελευταία στιγμή της δίκης την αυτοκυριαρχία της, αλλά και την βαθιά της πίστη στα δημοκρατικά ιδεώδη.

Συνεχίζει ως σήμερα να ζει στον Βύρωνα.

1. Βασίλης Καββαθάς, «Το Κορίτσι που Τραγουδούσε στο Πλαϊνό Κελλί», Ταχυδρόμος, έτος ΚΑ΄, αριθ. φύλλου 1065, Αθήναι, 5/9/1974, σ. 22.

2. Γεώργιος Ι. Ιορδανίδης, Όσα Θυμήθηκα… 1920-1973, Νεφέλη, Αθήνα, 1997, σσ. 223-228.

*Ανδρέας Αθαν. Αντωνόπουλος, Διδάκτορας Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας/Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠ

                                                                                  Ρωγμή στην Ενημέρωση