25 χρόνια χωρίς το Γιώργο Γράψα "Φυσικά και δεν θα υπακούσω!"
Του Παναγιωτόπουλου Χρήστου
Η επίθεση των αστικών δυνάμεων στην
χώρα μας ήταν σε εξέλιξη και οι προσπάθειες ενσωμάτωσης
της κομουνιστικής αριστεράς στο σύστημα
συνεχίζονταν. Επιδιώκουν την πλήρη υποταγή της Αριστεράς στην
αστική στρατηγική του επερχόμενου νεοσυντηρητικού χειμώνα (όπως
εύστοχα πρόβλεψε το πρώτο τεύχος του περιοδικού ΠΡΙΝ).
Την επιβάλουν για να περάσουμε από το ριζοσπαστισμό του
Πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης στην πολιτική της συναίνεσης, το συμβιβασμό
και την υποταγή στην αστική πολιτική. Ήθελαν και συνεχίζουν και σήμερα,
να βάλουν ταφόπλακα σε κάθε ριζοσπαστικό απελευθερωτικό κοινωνικό
όραμα.
Όλα αυτά γινόντουσαν με σκληρή
ιδεολογική διαπάλη στα κομματικά όργανα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Αρχικά διαφώνησε δημόσια, ο βουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Κάππος, ακολούθησαν διαφωνίες και αποχωρήσεις μελών της Κ.Ε του ΚΚΕ, όπως ο Νίκος Κοτζιάς, η Νάντια Βαλαβάνη, ο Κώστας Μπατίκας.
Η κατάσταση στην ΚΝΕ ήταν «καζάνι
που βράζει» με την πλειοψηφία των
στελεχών της και μεγάλης εάν όχι της μεγαλύτερης μερίδας των μελών της, να διαφωνεί
με την πολιτική γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Γραμματέας της ΚΝΕ από το 1986 ο Γιώργος Γράψας και αργότερα ήταν και μέλος της Κεντρικής
Επιτροπής του ΚΚΕ. Είχε αποφασιστική συμβολή στην 8η Σύνοδο του ΚΣ
και στο 4ο Συνέδριο της ΚΝΕ και με τη γραμμή του Ενιαίου Μετώπου Πάλης της
νεολαίας και ενισχύει τα αριστερά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά της.
Η πολιτικές διαφωνίες με την πολιτική του κόμματος είχαν εκφραστεί με τις αποφάσεις του 4ου συνεδρίου της ΚΝΕ το 1988, συνεχίστηκαν με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ και την συμμετοχή στην συγκυβέρνηση Τζανετάκη με την Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, κορυφώθηκαν μπροστά στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Γαλάτσι το Σεπτέμβριο του 1989.
Η πολιτικές διαφωνίες με την πολιτική
του κόμματος είχαν εκφραστεί με τις αποφάσεις του 4ου συνεδρίου της
ΚΝΕ το 1988, συνεχίστηκαν με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ και την συμμετοχή
στην συγκυβέρνηση Τζανετάκη με την Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, κορυφώθηκαν
μπροστά στο 15ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Γαλάτσι το Σεπτέμβριο
του 1989.
Το Σάββατο 16 Σεπτέμβρη του 1989 ξεσπά οργανωτική κρίση στην ΚΝΕ, μετά τη δημόσια διαφοροποίηση της μειοψηφίας των 5 μελών του Γραφείου του ΚΣ από την απόφαση της πλειοψηφίας, με δήλωση στο «Ριζοσπάστη», ενέργεια που είχε την κάλυψη της ηγεσίας του ΚΚΕ. Αφορμή για την διαφωνία ήταν οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ. Ουσιαστική αιτία δεν ήταν το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ένα δευτερεύον οργανωτικό ζήτημα, αλλά οι ισχυρές διαφωνίες στους κόλπους της ΚΝΕ για τις πολιτικές επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ, τη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, καθώς και τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζαννετάκη, αλλά και την στήριξη και μάλιστα χωρίς επιφυλάξεις της Περεστρόικα του Γκορμπατσώφ στην ΕΣΣΔ.
Το Βράδυ- Σάββατο 16 Σεπτέμβρη
του 1989 – αρχίζουν οι εκδηλώσεις του 15ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ
-Οδηγητή στο Γαλάτσι.
Ο Γιώργος Γράψας, γραμματέας τότε του ΚΣ της ΚΝΕ, μίλησε όπως ήταν προγραμματισμένο δίνοντας δημόσια με την ομιλία του το στίγμα των αναζητήσεων στην ΚΝΕ και των διαφωνιών με την ηγεσία, του ΚΚΕ, ο Γ. Γράψας σηματοδότησε την απαρχή της ανταρσίας της ΚΝΕ.
«Στη σημερινή περίοδο της δεξιάς
επίθεσης και της εντατικής προετοιμασίας για την επικράτηση και την υλοποίηση
των νεοσυντηρητικών επιλογών στην νέα δεκαετία του ’90, η πολιτική και η
κοινωνική αριστερά, το ριζοσπαστικό κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας
αντιπαραθέτουν τη δική τους πρόταση για μια σύγχρονη αριστερή διέξοδο
προοδευτικής αλλαγής με κατεύθυνση τον σοσιαλισμό. Και σ’ αυτή ακριβώς την
προσπάθεια η ΚΝΕ με τη δράση της και με το φετινό Φεστιβάλ της φιλοδοξεί να
δώσει την δική της συμβολή στα πλαίσια του ΚΚΕ και της συνασπισμένης Αριστεράς.
Στόχος της ΚΝΕ είναι να δεθεί η μαχητικότητα, ο ριζοσπαστισμός αλλά και η τολμηρή
αμφισβήτηση της νέας γενιάς, με την αριστερή προοδευτική διέξοδο που έχει
ανάγκη ο τόπος, αλλά και με τη διαδικασία της επαναστατικής ανανέωσης των
οραμάτων, των ιδανικών και της πρακτικής του σοσιαλισμού, που είναι ακατανίκητο
αίτημα του καιρού μας.
Ίσως αυτό βέβαια δεν αρκεί σαν
απάντηση στο ερώτημα που σήμερα βασανίζει χιλιάδες νέους ανθρώπους,
που ενώ έχουν και σκέψη και γνώμη για όλα, την ίδια στιγμή η αποστροφή τους
απέναντι στην κυρίαρχη σήμερα πολιτική, τους κάνει δύσπιστους ακόμα και
αδιάφορους σε κάθε τι που «επιμένει πολιτικά».
Εμείς σ’ αυτό δε συμφωνάμε.
Όχι γιατί έχουμε τις έτοιμες
απαντήσεις στα ερωτήματα, σε όλα αυτά που βασανίζουν τα πιο πρωτοπόρο στοιχεία
της νεολαίας, αλλά και την μεγάλη πλειοψηφία της, αλλά γιατί έχουμε βαθιά
πεποίθηση πως αξίζει τον κόπο να παλεύει κανείς και να ψάχνει μαζί, στο πλευρό
του λαϊκού κινήματος.
Αξίζει τον κόπο ν’ αντισταθούμε
στην κύρια επιλογή του κατεστημένου που είναι η παραίτηση και η κυριαρχία του
αχαλίνωτου ατομισμού.
Αξίζει τον κόπο να επιμείνουμε,
να προετοιμάσουμε και να ζήσουμε την καινούργια ελπιδοφόρα φάση που θα ‘ρθει,
τις νέες ανοδικές προοπτικές των λαϊκών και νεολαιίστικων αγώνων.
Και σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα μαζί με όσες
δυσκολίες για το προοδευτικό και επαναστατικό κίνημα ωριμάζουν και οι
καινούργιες δυνατότητες για την αναζωογόνηση και την ποιοτική του ανάπτυξη.
Ωριμάζουν μέσα από την κίνηση των εκατομμυρίων μαζών στις χώρες του υπαρκτού
σοσιαλισμού, μέσα από τις αντιστάσεις, που αναπτύσσονται στις χώρες του
κεφαλαίου. Μα πάνω απ’ όλα ωριμάζουν μέσα από την ίδια την αναγκαιότητα.
Από τις αντιθέσεις, από τις καθημερινές κοινωνικές ανισότητες που αναπαράγει ο
κόσμος του κεφαλαίου, από το βαθιά αντιανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλισμού με
ό,τι κι αν προσπαθεί να το φτιασιδώσει.
Η ΚΝΕ πιστεύει ότι στο βάθος η
συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας αμφισβητεί την διαφθορά, τον εκμαυλισμό της
απροκάλυπτης εξαπάτησης, την ένταση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που
συνοδεύουν την νεοσυντηρητική επίθεση των συντονισμένων δυνάμεων του
κατεστημένου. Γι’ αυτό βλέπει σ’ όλες τις πολύμορφες εκδηλώσεις της
νεολαιίστικης διαμαρτυρίας μια ολόκληρη νέα γενιά να ψάχνει αντικειμενικά τον
ρηξικέλευθο και επαναστατικό λόγο και δρόμο της αριστεράς. Αυτή είναι και η
κύρια τάση του καιρού μας που θα σφραγίσει όλο το νεολαιίστικο κίνημα στα
χρόνια του ‘90» ανέφερε στην ομιλία του ο Γιώργος Γράψας απευθυνόμενους σε χιλιάδες συγκεντρωμένους.
«Εμείς προτείνουμε την ανάγκη της αριστερής συσπείρωσης και της
κοινής δράσης των αριστερών οργανώσεων και κινήσεων στα πλαίσια του
νεολαιίστικου κινήματος. Την κοινή δράση όλων των νεολαιίστικων πολιτικών και
μαζικών οργανώσεων που αντιπαλεύουν τη νέα συντηρητική επίθεση, την καταπάτηση
των δικαιωμάτων της νεολαίας, άμεσα με συγκεκριμένες
πρωτοβουλίες»
Και συνέχισε λέγοντας «Η νέα γενιά προσδοκά και
ελπίζει σε μια μεγάλη σύγχρονη και συνασπισμένη Αριστερά, που με τις
απαντήσεις, τους στόχους και τη δράση της μπορεί να συσπειρώνει άμεσα
την πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας πάνω σ’ όλα τα μέτωπα.
Μια Αριστερά μάχιμη που θα
εκφράζει την αριστερή διέξοδο για τη νεολαία από την σκοπιά της υπεράσπισης των
συμφερόντων της. Που θα αποτυπώνει στο πρόγραμμα και στη δράση της τα αιτήματα
και τους στόχους του νεολαιίστικου κινήματος. Μια Αριστερά που θα απευθύνεται
στην νεολαία όχι για να καταναλώνει αυτή τις θέσεις της, να τις προπαγανδίζει,
να συμφωνεί, αλλά και να της διαμορφώνει. Μια Αριστερά ανοιχτή στη δημοκρατική
συζήτηση όλων των μεγάλων προβλημάτων και των αντιθέσεων της εποχής μας.
Μια Αριστερά τέτοια που θα ψάχνει
τις απαντήσεις στις κοινωνικές αντιθέσεις της εποχής μας από τη σκοπιά της
ανατροπής της πραγματικότητας που υπάρχει.».
Τα πολιτικά νεκροταφεία είναι
γεμάτα από ομοφωνίες και ομοψυχίες επισήμανε ο Γράψας και πρόσθεσε:.
«Δεν είναι μυστικό ότι στην ΚΝΕ
υπάρχει ένας πλούτος προβληματισμών και απόψεων, ή και διαφωνίες για σοβαρά
ζητήματα. Κι ύστερα; Τα πολιτικά νεκροταφεία είναι γεμάτα από ομοφωνίες και
ομοψυχίες. Η ΚΝΕ είναι μόλις 21 χρόνων, στα καλύτερα της χρόνια και δεν
σκοπεύει να συνταξιοδοτηθεί από τώρα.
Οι διαφορετικές απόψεις είναι η
πηγή της ζωντάνιας μας. εόπε ο Γιωργος Γραψας σε μια προφητική για το τι ακολούθησε, ομιλία. "Γιατί όλες ξεκινάνε από τον ίδιο παρονομαστή: από την
αγωνία για μια νέα ζωή της γενιάς μας, για μια νέα αντεπίθεση του Κόμματος μας,
για μια νέα άνοιξη της Αριστεράς, για τη νίκη της εργατικής τάξης και του ΚΚΕ".
Σχολιάζοντας την ομιλία του Γ. Γράψα, ο σκηνοθέτης Θ. Αγγελόπουλος είχε δηλώσει: «Εύχομαι οι δονήσεις στο εσωτερικό της ΚΝΕ να γίνουν γόνιμος διάλογος και να μη σταματήσουν με παρεμβάσεις».
Τον Νοέμβριο του 1989 συγκροτήθηκε η οικουμενική διακυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ογδοντάχρονο Ζολώτα. Συμμετείχαν Συνασπισμός της αριστεράς, (ΚΚΕ – ΕΑΡ) – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. που επιδίωκε να ενσωματώσει το ΚΚΕ, να συνθλίψει κάθε μορφή αντίστασης, επιστρατεύτηκαν από υπουργό της αριστεράς οι απεργοί στους ΟΤΑ.
Λίγες ημέρες μετά συνεδρίασε η Κ.Ε του ΚΚΕ όπου ουσιαστικά ζήτησε από τον Γιώργο Γράψα να πειθαρχήσει στην συμβιβαστική με την αστική τάξη πολιτική του κόμματος. Ιστορική έμεινε η απάντησή του Γιώργου Γράψα προς την ηγεσία του ΚΚΕ «Φυσικά και δεν θα υπακούσω!»
Η ΚΝΕ «Ομάδα Γράψα» την ονόμασε
η αστική τάξη τότε, συνέχισε την δράση της. Σχεδόν κάθε εκδήλωση αντίστασης του μαζικού
κινήματος, ιδίως της νεολαίας, αποδίδονταν σε «υποκίνηση» αυτής της «ομάδας».
Οι διαγραφές και οι αποχωρήσεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ οδήγησαν στη γέννηση του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) το Φλεβάρη του 1990 και στην ΚΝΕ/ΝΑΡ, συνέχεια της ΚΝΕ, (μετά την διαγραφή της πλειοψηφίας των μελών του Κ.Σ της οργάνωσης από το ΚΚΕ και την προσφυγή της ηγεσίας του ΚΚΕ στα δικαστήρια ....
.....για τον τίτλο της εφημερίδας "Οδηγητής".
Η γέννηση του ΝΑΡ το 1990, έδωσε
νέα ελπίδα, δύναμη και προοπτική στον ευρύτερο κόσμο και στις οργανώσεις
της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς. Συνέβαλε
σε καινοτόμες θεωρητικές επεξεργασίες (για τον ολοκληρωτικό
καπιταλισμό της εποχής μας, για το χαρακτήρα των χωρών του λεγόμενου «υπαρκτού
σοσιαλισμού», για το διεθνές πλέγμα του κεφαλαίου και την Ε.Ε., για το νέο
εργατικό κίνημα, για το χαρακτήρα του πολέμου στην εποχή μας κ.α.). Δημιουργήθηκαν
για την υπόθεση της κοινής δράσης της κομμουνιστικής αριστεράς μετωπικά
πολιτικά σχήματα όπως της «Μαχόμενης Αριστεράς» του «ΜΕΡΑ» και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Συμμετείχε από τη πρώτη στιγμή
στον ηγετικό πυρήνα του ΝΑΡ και αποχωρεί από τη θέση του Γραμματέα της ΚΝΕ.
Ο Γιώργος Γράψας επιστρέφει στο
επάγγελμά του, ξαναβγήκε
στην οικοδομή δουλεύοντας πάλι ως
γυψαδόρος, για να βιοπορισθεί και συνέχισε να συμμετέχει στην συγκρότηση του
ΝΑΡ.
Ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα
Η ΚΕ του ΚΚΕ στις 16
Ιούνη 1991 αποφασίζει να ανακαλέσει την αντιπροσωπεία του Κόμματος από
τον Συνασπισμό, πλην της Μ. Δαμανάκη λόγω των ειδικών ευθυνών που είχε
(ήταν ήδη πρόεδρος του ΣΥΝ).
Στις 22 Ιούνη η
Μαρία Δαμανάκη υποβάλλει την παραίτησή της από το ΠΓ και την ΚΕ του Κόμματος.
Στις 29 Ιούνη 1991 το ΠΓ του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του υπογραμμίζει την αποχώρηση του ΚΚΕ από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου αυτόν τον φορέα.
Ο Γιώργος Γράψας συνεχίζει
να περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα για την συγκρότηση του ΝΑΡ και της λαϊκής
αντιπολίτευσης. Μόνο στα πολιτικά
νεκροταφεία δεν υπάρχουν διαφωνίες έλεγε στους συντρόφους και τις συντρόφισσες. Συμβάλει για μια για
μια νέα κομμουνιστική επαναθεμελίωση για μια βαθύτερη τομή από εκείνη
του Λένιν, όπως πίστευε, πάλευε και ουσιαστικά συνέβαλε ο σύντροφος
και φίλος του Κώστας Τζιαντζής.
Δεν έφυγε όμως από την καρδία όλων όσων συμπορεύτηκαν
και ονειρεύτηκαν μαζί του, ένα άλλον κόσμο χωρίς εκμετάλλευση.
Ολόκληρη η Αριστερά σέβεται τον Γιώργο Γράψα ως σύμβολο αντίστασης, ηθικής και πολιτικής ακεραιότητας.
Ο Γιώργος Γράψας, είναι
σύμβολο της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης, και της ανειρήνευτης ταξικής πάλης.
Σύμβολο ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και μιζέρια.
Ρωγμή στην ενημέρωση





Δεν υπάρχουν σχόλια