Η ψυχική υγεία στο περιθώριο
ΑΠΟΨΗ
Της Αντιόπης Βεργιάδη*
Για την
ιστορία του θέματος, άγριο έγκλημα, όπως δημοσιογραφικά ενημερωθήκαμε,
διαπράχθηκε από 47χρονο τρόφιμο του ψυχιατρικού νοσοκομείου Δαφνίου σε
τοξικοεξαρτημένη 44χρονη γυναίκα. Να σημειωθεί ότι ο θύτης που είχε βεβαρυμμένο παρελθόν και έπασχε από
σχιζοφρένια και διπολική διαταραχή, είχε διαπράξει φόνο και κατά την νοσηλεία
του στην ψυχιατρική κλινική της
Κέρκυρας.
Αρχικά, να
διευκρινίσουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ενισχύσουμε, ως εργάτες της
ψυχικής υγείας, το στίγμα των ψυχικά
ασθενών, οι οποίοι δεν είναι «οι τρελοί του χωριού». Εφόσον κριθεί ότι δεν
χρήζουν εισαγωγής και σε Ίδρυμα (νοσοκομειακό ή άλλο), οφείλουμε να είμαστε
δίπλα τους, μιας και με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπευτική
παρέμβαση, μπορούν να είναι λειτουργικοί στην καθημερινότητά τους, στην
οικογένειά τους, στην εργασία τους και στον κοινωνικό τους περίγυρο. Εξάλλου,
ενισχύεται στην εποχή μας η άποψη, ότι οι ψυχικά ασθενείς μπορούν να
συνυπάρχουν με το κοινωνικό σύνολο και να είναι ενεργό κομμάτι της κοινωνίας
και είναι ευθύνη όλων μας να διασφαλίζουμε την αξιοπρέπειά τους.
Από την
άλλη, εφόσον υπάρξει ιατρική κατεύθυνση για νοσηλεία, φτάνει η κοινωνική και
οικογενειακή αποδοχή για την ουσιαστική αντιμετώπισή τους; Από ό, τι φαίνεται
απέχουμε κατά πολύ από τα ευρωπαϊκά πρότυπα στη φροντίδα τους. Επαρκεί το
ψυχιατρικό προσωπικό στα ελληνικά Ιδρύματα, όταν σε χώρες του εξωτερικού, ο
αντίστοιχος αριθμός είναι τριπλάσιος ή και τετραπλάσιος;
Να δώσουμε
τα εύσημα σε όλο το προσωπικό αντίστοιχων φορέων στην Ελλάδα, που εργάζεται
υπερβάλλοντας εαυτόν (2 νοσηλευτές ανά 20 ασθενείς στις ψυχιατρικές πτέρυγες
στο Δαφνί ). Όμως οι ψυχιατρικά ασθενείς
και οι δομές που τους υποστηρίζουν, έχουν την απαραίτητη κρατική
υποστήριξη και τα χρήματα που χρειάζονται, ώστε να στελεχωθούν κατάλληλα;
Υπάρχει η απαραίτητη μέριμνα για τη φύλαξη και την ασφάλεια των
αυτοκαταστροφικών ασθενών, οι οποίοι μπορούν να είναι βίαιοι έναντι του εαυτού
τους, αλλά και των άλλων; Παρέχεται η αρμόζουσα εποπτεία από ειδικούς της
ψυχικής υγείας; Αρκούν οι επενδυόμενοι πόροι για την εύρυθμη λειτουργία των
δομών; Είναι αυτό το σύστημα υγείας που θέλουμε να έχουμε; Το μόνο βέβαιο ότι
δεν μας αξίζει.
Κοινωνική Λειτουργός, Ψυχοθεραπεύτρια
Ρωγμή στην ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια