ΔΙΕΘΝΗ: 156 χώρες αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης. - Η κυβέρνηση Ν.Δ/Μητσοτάκη συνεχίζει να αρνείται την αναγνώριση

 Η Παλαιστίνη αναγνωρίζεται επί του παρόντος από 156 χώρες, το 81% των 193 κρατών μελών του ΟΗΕ, ενώ έχει το καθεστώς του «μόνιμου κράτους παρατηρητή» που επιτρέπει τη συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση αλλά όχι το δικαίωμα ψήφου.

      

Σάντσεθ: Η Παλαιστίνη να γίνει πλήρες μέλος του ΟΗΕ

REUTERS/Eduardo Munoz

Ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ σφοδρός επικριτής του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα, ζήτησε την πλήρη ένταξη του κράτους της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ

«Αυτή η διάσκεψη σηματοδοτεί ένα ορόσημο, αλλά δεν είναι το τέλος του δρόμου. Είναι μόνο η αρχή», δήλωσε ο Σάντσεθ στη συνεδρίαση πριν από τη συνέλευση στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

«Το κράτος της Παλαιστίνης πρέπει να είναι πλήρες μέλος των Ηνωμένων Εθνών. Η διαδικασία ένταξης του κράτους της Παλαιστίνης στον οργανισμό πρέπει να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό, σε ισότιμη βάση με άλλα κράτη», είπε.

Το 81% των χωρών μελών του ΟΗΕ αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία διεθνών μέσων ενημέρωσης, 156 χώρες από τις 193 χώρες μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν ήδη το κράτος της Παλαιστίνης.

Έξι ευρωπαϊκές χώρες - Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Ανδόρα και Μονακό – αναγνώρισαν χθες Δευτερα 22 Σεπτεμβριου 2025 επισήμως το κράτος της Παλαιστινης. Μια ημέρα πριν, την Κυριακή αντίστοιχη ανακοίνωση είχαν κάνει η Βρετανία και ο Καναδάς - οι πρώτες χώρες της G7 που το έπραξαν -, όπως και η Αυστραλία και η Πορτογαλία.

Η Ρωσία, οι αραβικές χώρες, σχεδόν όλη η Αφρική και η Λατινική Αμερική και η συντριπτική πλειοψηφία των ασιατικών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και της Κίνας, είναι ήδη μεταξύ των χωρών που αναγνωρίζουν ένα παλαιστινιακό κράτος.

Η Αλγερία ήταν η πρώτη χώρα, στις 15 Νοεμβρίου 1988, που αναγνώρισε το κράτος της Παλαιστίνης αμέσως μετά τη σχετική ανακοίνωση από το Αλγέρι του ιστορικού ηγέτη της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γιάσερ Αραφάτ. Τότε, 82 χώρες – κυρίως της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και του ανατολικού μπλοκ – έσπευσαν να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη.

Στη δεκαετία του 2010, νέες αναγνωρίσεις προήλθαν από τη Λατινική Αμερική, με τη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη και το Περού να στηρίζουν ενεργά τη λύση δύο κρατών.

Σημαντικό ορόσημο αποτέλεσε το 2012, όταν η Παλαιστίνη απέκτησε καθεστώς μη μέλους παρατηρητή στον ΟΗΕ.

Ο πόλεμος που ξέσπασε τον Οκτώβριο του 2023 από το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, οδήγησε σε μια νέα σειρά αναγνωρίσεων, από 19 χώρες.

Ποιες χώρες δεν αναγνωρίζουν μέχρι σήμερα  το κράτος της Παλαιστίνης

37 χώρες, με πρώτες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία και το Ισραήλ, δεν αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης.  

Δεν αναγνωρίζουν  το κράτος της Παλαιστίνης χώρες όπως η Νότια Κορέα στην Ασία, το Καμερούν στην Αφρική, ο Παναμάς στην κεντρική Αμερική και οι περισσότερες χώρες της Ωκεανίας. 

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απορρίπτει εντελώς την ιδέα δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους και το 2024 το ισραηλινό κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα κατά της δημιουργίας του.

Η Ευρωπαϊκή Ήπειρος διχασμένη, σχεδόν στα δύο.

Ως τη δεκαετία του 2010 οι μόνες χώρες που αναγνώριζαν το κράτος της Παλαιστίνης ήταν η Τουρκία και οι χώρες του πρώην σοβιετικού συνασπισμού.
Μέχρι την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, οι χώρες στη δυτική και τη βόρεια Ευρώπη δεν είχαν προχωρήσει στην αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους, με εξαίρεση τη Σουηδία το 2014.

Το 2024 η Νορβηγία, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Σλοβενία έκαναν πρώτες το βήμα.

Η Ε.Ε. συνεχίζει να μην  έχει κοινή θέση. Πολωνία,  Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία,  Ρουμανία, Βουλγαρία και Κύπρος αναγνώρισαν όλες το Κράτος της Παλαιστίνης πριν από την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τεχνικά, η Σουηδία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την Παλαιστίνη ενώ ήταν ήδη μέλος της Ε.Ε.

Σήμερα το παλαιστινιακό κράτος αναγνωρίζεται από 16 από τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε., αν και η Ουγγαρία και η Τσεχία πλέον αμφισβητούν την παλαιότερη αναγνώρισή τους.

Χώρες που δεν έχουν προβεί σε αναγνώριση:

• Γερμανία
• Ιταλία
• Αυστρία
• Ολλανδία
• Ελλάδα
• Δανία
• Φινλανδία
• Κροατία
• Εσθονία
• Λετονία
• Λιθουανία

Η στάση της Ελλάδας

Η Ελλάδα διατηρεί παραδοσιακά φιλικές σχέσεις με τον παλαιστινιακό λαό, χωρίς ωστόσο να έχει αναγνωρίσει επίσημα το παλαιστινιακό κράτος.

Το 2015 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα υπέρ της αναγνώρισης, παρουσία του Μαχμούντ Αμπάς, αλλά η εκτελεστική εξουσία δεν προχώρησε στην πράξη. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζει να έχει στρατηγική στρατιωτικη και οικονομική σχέση με το κράτος του  Ισραήλ.

Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, μιλώντας φέτος στον ΟΗΕ, επανέλαβε ότι «η Ελλάδα θεωρεί λύση τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους στα προ του 1967 σύνορα, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ». Όμως υπογράμμισε ότι η αναγνώριση «πρέπει να έρθει στο τέλος της πολιτικής διαδικασίας, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ» και όχι με μεμονωμένες αναγνωρίσεις.

Σήμερα 23 Σεπτεμβρίου 2025 που το 80% των χωρών του ΟΗΕ αναγνωρίζει πλέον το κράτος της Παλαιστίνης, η κυβέρνηση Ν.Δ/Μητσοτάκη συνεχίζει να το αρνείται.

 Η νέα πλέον κατάσταση που  διαμορφώνεται φέρνει την κυβέρνηση Ν.Δ/Μτσοτάκη και τη χώρα μας αντιμέτωπη με την ευθύνη που της αναλογεί για την ειρήνη στην Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή.

Ως χώρα οφείλουμε να προχωρήσουμε ΤΩΡΑ στην   αναγνώριση κράτους στην Παλαιστίνη που να έχει και συμβολισμό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο αποτέλεσμα.

Να σταματήσει η χώρα μας  να έχει στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ.

Το γεγονός ότι η χώρα μας έχει αναβαθμισμένες σχέσεις με το Ισραήλ σημαίνει και μεγαλύτερη ευθύνη αλλά και μεγαλύτερη δυνατότητα η ελληνική πίεση να είναι και περισσότερο αποτελεσματική.

Να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί, εθνοκάθαρση και η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης.

Ειρήνη στην περιοχή, με την Παλαιστίνη ως την λευτεριά

Τι σημαίνει η αναγνώριση

Η αναγνώριση από 156 χώρες δίνει ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση στους Παλαιστινίους και ενισχύει το αίτημά τους για πλήρη ένταξη στον ΟΗΕ. Ωστόσο, χωρίς τη στήριξη των μεγάλων δυνάμεων – ΗΠΑ, Γερμανίας, Ιαπωνίας – το καθεστώς τους παραμένει μετέωρο.

Η Ευρώπη, με τον διχασμό της, δείχνει να μην μπορεί να μιλήσει με μία φωνή. Και η Ελλάδα, εγκλωβισμένη στις ισορροπίες της Ανατολικής Μεσογείου, εξακολουθεί να τηρεί στάση αναμονής.

Περισσότερα από τρία τέταρτα του πλανήτη έχουν πει «ναι» στο παλαιστινιακό κράτος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως παραμένει διχασμένη, με αποτέλεσμα το βάρος των εξελίξεων να πέφτει σε κάθε εθνική πρωτεύουσα ξεχωριστά. Για την Ελλάδα, το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: πότε θα κρίνει ότι ήρθε η «σωστή στιγμή»;

 Πρόκειται για ένα περίπλοκο ζήτημα στο διεθνές δίκαιο, «κάπως στη μέση μεταξύ πολιτικής και δικαίου», σύμφωνα με  καθηγητές του Διεθνούς Δικαίου.

«Τα κράτη είναι ελεύθερα να επιλέξουν τον χρόνο και τη μορφή της αναγνώρισης», με «εξαιρετικά μεταβλητές» μεθόδους, εξήγούν, τονίζοντας ότι «δεν υπάρχει γραφείο καταχώρισης αναγνωρίσεων.»

Από την άλλη πλευρά, «το διεθνές δίκαιο είναι αρκετά σαφές: η αναγνώριση δεν δημιουργεί το κράτος, ούτε η απουσία αναγνώρισης εμποδίζει την ύπαρξη του κράτους», με τα στοιχεία ύπαρξης ενός Κράτους να είναι μια επικράτεια, ένας πληθυσμός και μια ανεξάρτητη κυβέρνηση.
Αν και η σπουδαιότητα της αναγνώρισης κράτους είναι «σε μεγάλο βαθμό συμβολική και πολιτική». Από τη στιγμή που αναγνωρίζεται το καθεστώς του κράτους της Παλαιστίνης ουσιαστικά τίθεται η Παλαιστίνη και το Ισραήλ σε ισότιμη βάση όσον αφορά τη μεταχείρισή τους βάσει του διεθνούς δικαίου» αναφέρουν με νόημα.

Πληροφορίες από το διαδίκτυο

                                                                                                           Ρωγμή στην ενημέρωση