ΒΥΡΩΝΑΣ/ΙΣΤΟΡΙΑ της πόλης: Ἡ ἵδρυσις συσσιτίου παίδων εἰς τὸν Συνοικισμὸν τοῦ Βύρωνος (21.04.1926)
Η εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» πραγματοποίησε μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα, για τον νεοσύστατο Συνοικισμό του «Βύρωνος» το 1926 .
Την έρευνα παρουσίασε η εφημερίδα σε τρία μέρη.
Τα δύο δημοσιεύματα της εφημερίδας «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», μπορείτε να τα διαβάσετε στις παρακάτω διευθύνσεις:
1) Ο Συνοικισμός Βύρωνος μαστίζεται από την φυματίωσιν. Απειλείται ολόκληρος ο πληθυσμός ( 20.04.1926).
Πηγή:<https://www.facebook.com/photo/?fbid=1421157199439558&set=pb.100046358749594.-2207520000> .
2) Η ελονοσία μαστίζει την μαθητιώσα νεολαία του Συνοικισμού Βύρωνος (22.04.1926).
Πηγή: <https://www.facebook.com/photo/?fbid=1420106569544621&set=pb.100046358749594.-2207520000> .
Η μεγάλη έρευνα της εφημερίδας «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» στον νεοσύστατο Συνοικισμό του «Βύρωνος» τελειώνει δημοσιεύοντας το τρίτο μέρος με θέμα «ΙΔΡΥΣΙΣ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ ΠΑΙΔΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ».
Φωτογραφία με λεζάντα «Μία εἰκὼν ἀπὸ τὸ συσσίτιον», όχι
και τόσο καλή. Αρχείο: "Πάλαι ποτέ στο Βύρωνα".
Διαβάστε την δημοσίευση της
εφημερίδας «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» :
«ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ
«ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ»
Η ΙΔΡΥΣΗΣ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ
ΠΑΙΔΩΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΝ
ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ
ΠΟΘΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η
ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΣ ΤΟΥ
Αἱ ἀντιδράσεις κατὰ
τῆς εὐγενούς προσπαθείας. Εἶνε ἀνάγκη νὰ συγκινηθοῦν οἱ ταλαντούχοι. Η δύναμις
τῶν τροφίμων.
ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ
ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟΝ ΤΩΝ
Ὅσον ἂν ὁ γηγενής
πληθυσμός προσεπάθησε να βοηθήση τους αδελφούς πρόσφυγας, παρέχων εἰς αὐτοὺς
ἐργασίαν, εἶνε τόσος ὁ πληθυσμὸς τῶν ἐκπατρισθέντων ἀδελφῶν ὥστε νὰ καταντά
πρόβλημα ἡ διατήρησίς του. Ἡ διανομή του πληθυσμού τούτου εἰς συνοικισμούς
ἱδρυθέντας, ὡς ἀνεφέραμεν καὶ χθὲς εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα δὲν ἔλυσε καὶ τὸ
πρόβλημα τῆς ζωῆς. Τὸ κράτος ἐξαντλῆσαν ὅλας του τὰς δυνάμεις διὰ νὰ βοηθήσῃ
τοὺς πρόσφυγας δὲν κατώρθωσεν ἐν τούτοις, οὐχὶ διότι δὲν εἶχε τὴν διάθεσιν,
ἀλλὰ διότι δὲν ἦτο δυνατόν, νὰ λύσῃ τὸ προσφυγικόν πρόβλημα. Αἱ πρὸ τῆς ὑπὸ τοῦ
κ. Παγκάλου αναλήψεως τῆς διακυβερνήσεως τῆς χώρας κυβερνήσεις ἐλάχιστα
κατώρθωσαν να ἱκανοποιήσουν τὰς προσφυγικὰς ἀνάγκας. Βελτίωσις σημαντική ἐπῆλθε
μετὰ τὴν ἄνοδον τοῦ κ. Παγκάλου εἰς τὴν ἀρχήν. Τοιουτοτρόπως τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ
κράτους συνδυαζόμενον μὲ τὴν ἀρωγὴν τοῦ γηγενούς πληθυσμοῦ ἐπέφερε ποιάν τινα
βελτίωσιν εἰς τοὺς ὅρους τῆς ζωῆς τῶν προσφύγων, χωρὶς ὅμως νὰ εἶνε δυνατὸν νὰ
εἴπωμεν ὅτι ἐπετεύχθη πλήρης ή λύσις.
Κατά μίαν στατιστικήν
οἱ ἐργαζόμενοι ἄρρενες καὶ θήλεις ἐκ τοῦ προσφυγικού συνοικισμού Βύρωνος
ὑπερβαίνουν τα δύο τρίτα τοῦ ὅλου πληθυσμού. Κατὰ πλειοψηφίαν οἱ ἐργαζόμενοι ἐκ
τῶν ἀνδρῶν ἐπιδίδονται εἰς τεχνικά επαγγέλματα, αἱ δὲ γυναίκες εἰς διάφορα καταστήματα
εμπορικὰ καὶ ὡς μοδίσται.
Πολλαὶ ὅμως
οἰκογένειαι στερούμεναι προστάτου πένονται. Εἰς αὐτὰς ἀρωγοί ἔρχονται διάφορα
σωματεία φιλανθρωπικὰ καὶ ὁ Δῆμος διὰ διαφόρων βοηθημάτων.
Η πρωτοβουλία ἐξ ἄλλου
ὡρισμένων κυριῶν καὶ δεσποινίδων του συνοικισμού οὐκ ὀλίγον συνέβαλεν εἰς τὴν
ἀνακούφισιν τῶν ἀτυχῶν αὐτῶν πλασμάτων, ἰδίως δὲ τοῦ ἀπόρου παιδικού κόσμου.
Φιλότιμοι προσπάθειαι τῶν κυριών οὔτων καὶ δεσποινίδων, παρὰ τὰς κακοήθεις ἀντιδράσεις
ὡρισμένων ἀτόμων ἅτινα δυστυχῶς ἐτάχθησαν εἰς τὴν θέσιν τῶν ἱερουργῶν τοῦ
δικαίου καὶ τοῦ καλοῦ ἀπέδωκαν τὸ πρῶτον θετικὸν ἀποτέλεσμα, τὸ παιδικὸν
συσσίτιον, την λειτουργίαν τοῦ ὁποίου ἀνέλαβον αἱ κυρίαι Κλεοπάτρα Θεοδώρου,
Κλεοπάτρα Τσαμπαρλή, Δέσποινα Καραπιστόλη καὶ αἱ δεσποινίδες ̓Ανδρονίκη
Μιχαηλίδου, Δωροθέα Καγγελοπούλου, Μαρίκα Τσιριγώτη, Ἑλένη Βραχνέλη και
Ανδρονίκη Γιαννούση. Αἱ κυρίαι καὶ δεσποινίδες αὐταί κατώρθωσαν φιλοτίμως καὶ
ἀόκνως έργαζόμεναι να συγκεντρώσουν ἕν ὡρισμένον ποσὸν καὶ νὰ ἐπιτύχουν την
ίδρυσιν τοῦ συσσιτίου αὐτοῦ, τοῦ ὁποίου ἡ λειτουργία ἤρξατο ἀπὸ τινων ἡμερῶν.
Πρόσοδοι ἐκ χορῶν, ἔρανοι διενεργηθέντες πρωτοβουλία τῶν καλῶν κυριῶν καὶ
δεσποινίδων ἀπέδωσαν τὰ ἀπαιτούμενα διὰ τὴν ἔναρξιν τοῦ συσσιτίου τούτου.
Καὶ τώρα ἅμα ὡς ἡ
λειτουργία ήρχισεν ἑκάστη τούτων παρέχει την προσωπικήν της εργασίαν διὰ τὴν
παρασκευήν τοῦ συσσιτίου. Καὶ ὅταν ἔλθη ἡ ὥρα τῆς διανομῆς εἰς τὰ πτωχά
παιδάκια του παρασκευασθέντος ἀρκετὰ καλοῦ φαγητοῦ μὲ τάξιν καὶ στοργήν
πραγματικῶς μητρικὴν ἑκάστη τούτων περιποιείται τα μικρά. Ὑπεραγδοήκοντα
παιδάκια πτωχά χάρις εἰς τὰς εὐγενεῖς αὐτὰς κυρίας καὶ δεσποινίδας
ανακουφίζονται, παίρνουν το φαγάκι των τὸ μεσημέρι.
Παριστάμεθα κατὰ τὴν
ὥραν τῆς διανομῆς τοῦ συσσιτίου. Είνε πράγματι συγκινητικὸν τὸ θέαμα. Αἱ κυρίαι
καὶ δεσποινίδες σαν πραγματικές μητέρες μὲ στοργὴν καὶ ἀγάπην προσφέρουν εἰς τὰ
παιδάκια τὸ μέρος τοῦ φαγητοῦ ποὺ τοὺς ἀνήκει καὶ μὲ τὸ ἀγγελικόν γέλοιο ευχαριστούν.
Δυστυχῶς ὅμως, όπως
γίνεται πάντοτε εἰς τὸ ρωμαίϊκο εἰς τὸν σκοπόν τοῦτον τόν πράγματι
χριστιανικώτατον, ἐμφανίζονται ἄνθρωποι ζηλότυποι , ἀχακτήριστοι, τῶν ὁποίων τὸ
ἔργον καίτοι ἔδει νὰ εἶνε ἡ ἐνθάρρυνσις τῶν εὐγενῶν αὐτῶν ψυχῶν εἰς τὸ ἔργον
των, εἶνε ἀντιθέτως οἱ σφοδροί πολέμιοι του σκοπού τούτου.
Εἶνε τῇ ἀληθείᾳ
ἀπογοητευτικὸν τὸ θέαμα τῶν ἀνθρώπων τούτων. Ἡ ἐπιμονὴ ὅμως τῶν καλῶν κυριῶν
καὶ δεσποινίδων εἰς τὸ ἔργον των εἶνε ἱκανὴ ἐγγύησις διὰ τὴν ματαίωσιν τῶν
ὑπονομευτικῶν ἐνεργειῶν τῶν κυρίων τούτων τῶν οποίων τὰ ὀνόματα θα
δημοσιεύσωμεν ἂν προκληθῶμεν διὰ νὰ τοὺς μάθη ὁ προσφυγικός κόσμος καὶ τοὺς
ἀνταμείψη διά τῆς περιφρονήσεώς του.
Ερωτῶμεν τὴν κυρίαν
Τσαμπαρλή, ή οποία αφίνει διὰ μίαν στιγμὴν τὸ ἔργον της - ἐκαθάριζε πατάτες διὰ
τὸ συσσίτιον - διὰ τὴν λειτουργίαν τοῦ συσσιτίου καὶ προσφέρεται εὐγενῶς νὰ μᾶς
ἀπαντήση.
«Όπως βλέπετε
ἐργαζόμεθα ὅσον μπορούμε γιὰ ν' ἀνακουφίσωμεν τη φτωχολογιὰ καὶ ἰδίως τὰ μικρὰ
παιδάκια. Το συσσίτιον ἄρχισε νὰ λειτουργῇ ἀπὸ τριῶν ἡμερῶν καὶ ὡς τώρα ἔχομεν
δύναμιν τροφίμων ὑπεργδοήκοντα παιδάκια. Μαγειρεύομεν μόνες μας το φαγητόν τους
καὶ τοὺς τὸ μοιράζομεν. Μὲ ὅσα μπορούμε νὰ διαθέτωμεν ἀνακουφίζομεν τα μικρά
παιδάκια. Αί πρόσοδοι μας προέρχονται ἀπὸ ἐράνους, ἀπὸ εἰσπράξεις χορῶν καὶ ἀπὸ
εἰσφοράς διαφόρων φιλανθρώπων. Εἶνε ἀνάγκη όμως μιὰ φορά που ἄρχισε νὰ μὴ
διακοπή και μόνος τρόπος τῆς διατηρήσεώς του εἶνε ἡ ὑποστήριξις ἀπὸ τὸ κοινόν.
Πρέπει οι ταλαντούχοι να συγκινηθούν από την δυστυχίαν καὶ να προσφέρουν κάτι
καὶ διὰ τὰ παιδάκια των προσφύγων Δεν ζητοῦν ἄλλως τε τίποτε το σπουδαίον. Λίγο
φαγάκι που στοιχίζει ὅσον καὶ τὰ ψίχουλα της τραπέζης τῶν πλουσίων μας. Αὐτὸ να
τονίσητε».
Θὰ ἦτο τῇ ἀληθείᾳ
ἀποκαρδιωτικόν ἂν ἡ διακοπή της λειτουργίας του συσσιτίου τούτου ἐπήρχετο.
Ὀλίγη καλὴ θέλησις χρειάζεται καὶ μικρὰ προθυμία ἐκ μέρους τῶν φιλανθρώπων ἵνα
τὸ ἀρξάμενον έργον συμπληρωθῇ. Τὰ πτωχά παιδάκια του προσφυγικού κόσμου δὲν
ζητοῦν παρὰ ὀλίγον φαγάκι, τὸ ὁποῖον θα τα τονώση. Ας το λάβουν ὑπ' ὄψιν των τα
διάφορα φιλανθρωπικά σωματεία καὶ σύλλογοι καὶ ἂς παράσχουν την συνδρομήν των
εἰς τὰς στοργικάς κυρίας καὶ δεσποινίδας.
«Δεν με κουράζει ἡ
δουλειά, μᾶς λέγει ή δεσποινίς Καγγελοπούλου, ἀρκεῖ νὰ ξέρω πῶς ὅ,τι ἀρχίσαμε
θα μπορέσουμε νὰ τὸ συνεχίζουμε. Καθαρίζω πατάτες ὅπως βλέπετε, πρᾶγμα ποὺ δὲν
ἔκαμα ὡς τώρα οὔτε στὸ σπίτι μου . Θάμουνα ευχαριστημένη νὰ κάνω αυτή τη δουλειά
διὰ βίου, ἀρκεῖ νὰ ξέρω πῶς τὰ παιδάκια δὲν θὰ πεινάσουν. Από τους φιλανθρώπους
ἐξαρτᾶται καὶ σεῖς που μπορείτε νὰ ἐπικοινωνήσετε με αυτούς διὰ τῆς ἐφημερίδος,
πέστε τους τη δυστυχία τῶν παιδιῶν τῶν προσφύγων. Ἴσως συγκινηθοῦν νὰ μᾶς
βοηθήσουν εἰς τὸ ἔργον μας».
Είνε χαρακτηριστικά τα
λόγια αυτά τῆς δεσποινίδος Καγγελοπούλου και θα ἔπρεπε νὰ εύρουν απήχησιν εἰς
τοὺς εὐνοηθέντας ὑπὸ τῆς τύχης».
Πηγή Τεκμηρίου :
Δημοσίευμα της εφημερίδας «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», σελ. 1η & 2α, φύλλο της 21ης
Απριλίου 1926 με θέμα «ΙΔΡΥΣΙΣ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ ΠΑΙΔΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΝ ΤΟΥ
ΒΥΡΩΝΟΣ». Από το Αρχείο της «Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων».
Ψηφιακή Επεξεργασία
Εικόνας και σχολιασμός : Μιχαήλ Γ. Τοπούζης.
ΠΗΓΗ: www.facebook.com/PalaiPoteStoVirona/?locale=el_GR
Ρωγμή στην ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια