Διεθνής διακήρυξη αριστερών οργανώσεων για τη 2η επέτειο της σιωνιστικής γενοκτονίας κατά του παλαιστινιακού λαού

Η ήττα της σιωνιστικής βαρβαρότητας στη Γάζα είναι επείγουσα ανάγκη για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, τονίζουν συνυπογράφοντας Διεθνή Διακήρυξη για τη 2η επέτειο της Σιωνιστικής Γενοκτονίας κατά του Παλαιστινιακού Λαού τέσσερις οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς και πιο συγκεκριμένα η Κομμουνιστική Απελευθέρωση από την Ελλάδα, το Partido Obrero (Εργατικό Κόμμα), από την Αργεντινή, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (SEP) από την Τουρκία και η Διεθνιστική Επαναστατική Τάση (TIR), από την Ιταλία. 

 

Ολόκληρη η Διεθνής Διακήρυξη έχει ως εξής:

Διεθνής διακήρυξη για τη 2η επέτειο της σιωνιστικής γενοκτονίας κατά του παλαιστινιακού λαού

 Η ήττα της σιωνιστικής βαρβαρότητας στη Γάζα είναι επείγουσα ανάγκη για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου

Οι φρικτές εικόνες που έρχονται καθημερινά από τη Γάζα και την κατεχόμενη Παλαιστίνη δείχνουν πέρα από κάθε αμφιβολία τον γενοκτονικό χαρακτήρα των ενεργειών του Ισραήλ. Στόχος του, με την απαραίτητη συνεργασία του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και της ΕΕ, είναι να εξαλείψει τον ηρωικό παλαιστινιακό λαό από τον χάρτη και να καταλάβει τα εδάφη του.
Η πρόσφατη εντολή εκτοπισμού ενός εκατομμυρίου Παλαιστινίων από την κατεστραμμένη πόλη της Γάζας είναι μια νέα πορεία θανάτου που σχεδιάστηκε από τους χασάπηδες Νετανιάχου, Μπεν Γκβιρ και ολόκληρο το σάπιο και απάνθρωπο καθεστώς τους. Ταυτόχρονα, με την επέκταση των εποικισμών στη Δυτική Όχθη, ο δηλωμένος στόχος είναι η οριστική ενσωμάτωσή της, η δημιουργία συνθηκών που θα καταστήσουν αδύνατη ακόμη και τη βιωσιμότητα αυτόνομων παλαιστινιακών θυλάκων, με κλιμακούμενες ενέργειες εθνοκάθαρσης κι εκεί. Ο προσχεδιασμένος λιμός, οι κατεδαφίσεις και οι βομβαρδισμοί, οι διακοπές νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, οι δολοφονίες και οι ακρωτηριασμοί δεκάδων χιλιάδων παιδιών – εν ολίγοις, οι φρικαλεότητες κάθε είδους που διαπράττονται από τον Ισραηλινό Στρατό δεν μπορούν να μείνουν ατιμώρητες.
Παρά τη γενοκτονία, η αντίσταση είναι ζωντανή και συνεχίζει να αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο για το Ισραήλ. Η αυξανόμενη ανάγκη της σιωνιστικής κυβέρνησης να καταφύγει σε έκτακτα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας γενικής επιστράτευσης του άμαχου πληθυσμού, είναι ολοένα και πιο εμφανής, υποδεικνύοντας μια σύγκρουση που έχει βαλτώσει και δεν θα κερδηθεί εύκολα.
Οι διαμαρτυρίες στο Ισραήλ αρχίζουν να σπάνε την εσωτερική λογοκρισία και καταστολή. Έχουν πραγματοποιηθεί μαζικές διαδηλώσεις, εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση. Χιλιάδες Εβραίοι πολίτες οργανώνονται στο Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο για να πουν ότι η γενοκτονία δεν θα πραγματοποιηθεί στο όνομά τους. Εν τω μεταξύ, ο πληθυσμός της Δυτικής Όχθης αντιστέκεται στις νέες ισραηλινές επιθέσεις και στη βαρβαρότητα των εποίκων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού αποτελεί μέρος ενός επανασχεδιασμού της Μέσης Ανατολής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την κυβέρνηση Τραμπ, όπως και ο Μπάιντεν πριν από αυτόν, θέλουν να χαράξουν σύνορα με το μαχαίρι τους. Όχι για να δώσουν αυτονομία στους λαούς, αλλά για να τους υποτάξουν σύμφωνα με αυτή τη νέα διαίρεση. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ (ανεξάρτητα από προέδρους και κυβερνήσεις) επιδιώκουν τη «Νέα Μέση Ανατολή», που προϋποθέτει την αναγνώριση του σιωνιστικού κράτους από τις αραβικές χώρες και την προώθηση ενός οικονομικού διαδρόμου Ινδίας-Κόλπου-Ισραήλ-Ευρώπης ως αντίβαρο στον κινεζικό «Δρόμο του Μεταξιού», που έχει το Ιράν ως βασικό κρίκο στην περιοχή.
Οι ενέργειες του Ισραήλ θα ήταν αδιανόητες χωρίς την ισχυρή υποστήριξη των βομβών και των δολαρίων των ΗΠΑ και των εταίρων τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Η διαφοροποίηση ορισμένων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σχετίζεται περισσότερο με την προσπάθεια της ΕΕ (με εσωτερικές αντιφάσεις φυσικά) να αναζωογονήσει τον ρόλο της στη διεθνή σκηνή, σε μια εποχή παγκόσμιας πολεμικής προετοιμασίας.
Η στάση των χωρών BRICS αντικρούει την ανάλυση ότι ένας «πολυπολικός κόσμος» θα βοηθήσει στην απελευθέρωση του παλαιστινιακού λαού και των καταπιεσμένων λαών γενικότερα. Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής των BRICS, ο όρος γενοκτονία δεν χρησιμοποιήθηκε και οι χώρες μέλη όχι μόνο δεν έλαβαν κανένα μέτρο κατά του Ισραήλ , αλλά συνεχίζουν κανονικά τις οικονομικές και εμπορικές τους σχέσεις, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου όπλων. Συγκεκριμένα, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας του Ισραήλ ως χώρα και ο δεύτερος εξαγωγέας 2η με ύψος 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024. Η Ρωσία είχε εμπορικές συναλλαγές με το Ισραήλ ύψους περίπου 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024. Με εξαίρεση τη Νότια Αφρική, οι χώρες BRICS δεν έχουν λάβει κανένα διπλωματικό μέτρο, ούτε καν συμβολικό,
Το Κατάρ, στο οποίο επιτέθηκε πρόσφατα το Ισραήλ, εντάσσεται στον κατάλογο των χωρών που έχουν υποστεί σιωνιστικούς βομβαρδισμούς: Υεμένη, Ιράν, Συρία, Λίβανος, Ιράκ, Ιορδανία, Αίγυπτος, Τυνησία, Παλαιστίνη. Η έκκληση για μια αμυντική συμμαχία, η οποία θα έχει την Τουρκία -μέλος του ΝΑΤΟ- ως έναν από τους ηγέτες της, θα πρέπει να θεωρηθεί ως μέρος των διαφωνιών και των διαιρέσεων σχετικά με την επανασυζήτηση για τη Μέση Ανατολή και όχι ως συμμαχία κατά του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας στα παλαιστινιακά εδάφη.
Αυτό το μπλοκ επιμένει σε μια λύση «δύο κρατών», μια προσπάθεια που συγκρούεται, σήμερα περισσότερο από ποτέ, με την πραγματικότητα. Μακροπρόθεσμα, υπονοεί τη φιλοδοξία των περιφερειακών δυνάμεων να αναμειχθούν στη Γάζα, μέσω μιας συμφωνίας με τον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό.
Αλλά η συνέχεια του κράτους του Ισραήλ είναι ασυμβίβαστη τόσο με την απελευθέρωση του παλαιστινιακού λαού όσο και με τη διαρκή ειρήνη. Το γενοκτονικό σιωνιστικό κράτος πρέπει να διαλυθεί πέτρα πέτρα. Είναι απαραίτητο να αφοπλιστεί ο στρατός του, οι ένοπλοι έποικοί του, ο φυλετικός του διαχωρισμός, οι φυλακές του, τα τείχη του και ο μηχανισμός λεηλασίας πόρων και καπιταλιστικού κέρδους που, σε συμμαχία με τον δυτικό ιμπεριαλισμό, το συντηρεί. Και, εξίσου σημαντικό, να εφαρμοστεί το δικαίωμα επιστροφής για τα εκατομμύρια που εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ. Για μια ενιαία, κοσμική και σοσιαλιστική Παλαιστίνη, στο πλαίσιο ευρύτερων επαναστατικών αλλαγών στην περιοχή, συνδεδεμένη με έναν κοινό αντικαπιταλιστικό, σοσιαλιστικό αγώνα Αράβων και Εβραίων εργατών για την αντικατάσταση του σημερινού κράτους του Ισραήλ και την ανατροπή μοναρχιών και αντιδραστικών καθεστώτων.
Το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη, που εκτείνεται σε όλες τις ηπείρους, κερδίζει δυναμική και αρχίζει να αντιστρέφει τις τάσεις: η λαϊκή υποστήριξη είναι όλο και περισσότερο στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και στην καταδίκη της γενοκτονίας.
Δράσεις όπως ο ανθρωπιστικός στολίσκος, το καραβάνι προς τη Γάζα, οι διαμαρτυρίες σε ελληνικά θέρετρα και οι δηλώσεις προσωπικοτήτων του πολιτισμού καταδεικνύουν τη μαζικότητα και την αποδοχή που έχει προσελκύσει αυτός ο σκοπός.
Συνεπώς, πρέπει να σημειώσουμε την αναδιάταξη διαφόρων κυβερνήσεων, όπως η πρόσφατη περίπτωση του ισπανικού κράτους, οι οποίες έχουν κάνει δηλώσεις κατά της γενοκτονίας, αλλά προς το παρόν χωρίς να τις μεταφράζουν σε συγκεκριμένες πράξεις. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια δόλια τακτική, χαρακτηριστική των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, η οποία επιδιώκει να κερδίσει την εύνοια ενός αυξανόμενου λαϊκού κύματος χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τα οικονομικά συμφέροντα των καπιταλιστών. Εν τω μεταξύ, η μαζική καταστολή κατά διαδηλώσεων υποστήριξης της Παλαιστίνης συνεχίζονται σε χώρες όπου η ακροδεξιά και οι νεοναζί εκφράζονται ελεύθερα, όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης που ζητά κατάπαυση του πυρός και τον τερματισμό της γενοκτονίας είναι ετερογενές και αντιφατικό. Ωστόσο, ο στόχος της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, όπως και όλων των λαών, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας σαφούς, αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής στρατηγικής. 

Τα «δημοκρατικά μέτωπα» με την αστική τάξη είναι εξίσου άχρηστα για την Παλαιστίνη όσο και για την καταπολέμηση του φασισμού. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη σιωνιστική σφαγή μαζί με όλους όσους είναι πρόθυμοι, χωρίς να κάνουμε πολιτικές παραχωρήσεις στις πολιτικές δυνάμεις που καταδίκασαν τη «βία της παλαιστινιακής αντίστασης» παίρνοντας αρχικά ίσες αποστάσεις που αναπαρήγαγαν την αφήγηση της αντίστασης ως «τρομοκρατία».
Είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν και να απαιτηθούν ισχυρά μέτρα, ξεκινώντας από τη διακοπή όλων των δεσμών με το Ισραήλ. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού, αλλά και οικονομικής και τεχνολογικής υποστήριξης. Είναι ψευδές ότι το Ισραήλ παρουσιάζει ένα γενοκτονικό πρόσωπο και ένα άλλο «αμυντικό», όπως δήλωσε η βουλευτής των ΗΠΑ Αλεξάνδρα Οκάσιο-Κορτέζ των Δημοκρατικών Σοσιαλιστών της Αμερικής (DSA) όταν ψήφισε υπέρ της στρατιωτικής βοήθειας προς το σιωνιστικό κράτος. Επομένως, οι αντιδράσεις των εργαζομένων στη γενοκτονία πρέπει να εκτιμώνται ιδιαίτερα, όπως ο αποκλεισμός λιμανιών, των μεταφορών και της παραγωγής αγαθών ή υπηρεσιών που προορίζονται για το γενοκτονικό κράτος. Με καταγγελία και καταπολέμηση των πολεμικών προϋπολογισμών και των προετοιμασιών για πόλεμο στις δικές μας χώρες. Με διαδήλωσείς κατά των στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και άλλων. Κάτω οι κυβερνήσεις που βυθίζουν τους λαούς στον πόλεμο και την πείνα.
Ο αγώνας κατά της γενοκτονίας και η υποστήριξη της ηρωικής παλαιστινιακής αντίστασης είναι ένα επείγον ζήτημα για όλη την εργαζόμενη ανθρωπότητα. Πρέπει να βάλουμε στο εδώλιο των κατηγορουμένων τους υπεύθυνους για αυτή την καταπίεση: τον καπιταλισμό και τις κυβερνήσεις του, την ιμπεριαλιστική διαίρεση του κόσμου. Αυτό το κίνημα είναι επίσης ένας σπόρος διεθνούς αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων και των καταπιεσμένων λαών. Η παλαιστινιακή υπόθεση επανενεργοποιεί αγώνες και αιτήματα σε κάθε χώρα. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις τη φοβούνται και την καταστέλλουν. Ας κυματίσουμε ψηλά την παλαιστινιακή σημαία. Η νίκη τους θα είναι ένα βήμα προς την απελευθέρωση των εργαζομένων και προς τον σοσιαλισμό. Με την ολοκληρωτική πολεμική στροφή του καπιταλισμού, απαιτούνται αποφασιστικά βήματα για μια νέα επαναστατική απάντηση, για μια ισχυρή διεθνιστική αντικαπιταλιστική Αριστερά και ένα εργατικό κίνημα με αντιπολεμικό αγώνα, με πολιτική ανεξαρτησία ενάντια στα αντίπαλα καπιταλιστικά μπλοκ και τις αστικές τάξεις.
Γιατί, κανένα μέρος της γης δεν θα είναι πραγματικά ελεύθερο, χωρίς ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!
Άμεσο τέλος στη γενοκτονία και την πείνα του παλαιστινιακού λαού!
Άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των σιωνιστικών στρατευμάτων και των εποίκων από τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη!
Όχι στην απέλαση του λαού της Γάζας!
Να σταματήσουμε τη σιωνιστική μηχανή της καταστροφής και του θανάτου, τους προστάτες και τους συνεργούς της!
Στεκόμαστε στο πλευρό του αγώνα για την απελευθέρωση των καταπιεσμένων μαζών της Παλαιστίνης ενάντια στην Σιωνιστική-Δυτική αποικιοκρατία!
Λευτεριά την Παλαιστίνη από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα!
Για ένα ενιαίο, κοσμικό, δημοκρατικό και κυρίαρχο κράτος για όλη την Παλαιστίνη, ανοιχτό σε όλους χωρίς διακρίσεις λόγω θρησκείας ή φυλής.
Για μια σοσιαλιστική ένωση των λαών της Μέσης Ανατολής απαλλαγμένη από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία και τον καπιταλισμό!
Εργάτες και καταπιεσμένοι όλου του κόσμου, ενωθείτε!

Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Ελλάδα
Partido Obrero, Αργεντινή
Sosyalist Emekciler Partisi (SEP), Τουρκία
Tendenza Internazionalista Rivoluzionaria (TIR), Ιταλία

                                                                                 Ρωγμή στην ενημέρωση