Tι δουλειά έχει η Χάγη, στα δικά μας τα πελάγη

  (σκωπτικό σύνθημα στον τοίχο, δεκαετία του 1990)

 Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

. Του Βασίλη Παπαστεργιόπουλου 

Συνεχίζονται σταθερά, οι  επιθετικές τάσεις από την Κυβέρνηση Ερντογάν, της γείτονος χώρας. 

Στην ουσία, ο -κάθε άλλο παρά - αξιαγάπητος Πρόεδρος της Τουρκίας, μόνος του φαίνεται να αποφασίζει, και μόνος του, ουσιαστικά, επενδύει στη επιθετική ρητορική μίσους. Η μόνιμη, πλέον, τακτική, στην εξωτερική πολιτική, της γείτονος χώρας. 

Δεν δίνουμε σημασία σε ότι λέτε, Έλληνες, ή αλλιώς, κάνουμε ότι μας καπνίσει. Η αμφισβήτηση της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ήταν απλώς, το ...κερασάκι στην τούρτα. Και πως αλλιώς, να το ονομάσουμε, όταν τα τελευταία 60 χρόνια, επαναλαμβάνω, μην θεωρηθεί λάθος ή υπερβολή, τα τελευταία 60 χρόνια ,η Τουρκική στρατιωτική μηχανή, πετάει και πλέει, κυριολεκτικά, όπου της καπνίσει.

 Και εξηγούμαι.

 Ήταν λίγο μετά το μακρινό....1960, όταν τα πολεμικά αεροπλάνα της γειτονικής χώρας, άρχισαν τις υπερπτήσεις, σε FIR, εναέριους χώρους Ελληνικών νησιών, συστηματικές παραβιάσεις, από τα πολεμικά τους πλοία, σε Ελληνικά χωρικά ύδατα, κατάχρηση έως παραβίαση, του δικαιώματος αβλαβούς διέλευσης, και όλα αυτά τα καθόλου γραφικά, που βλέπουμε μέχρι και σήμερα. Ήμουν, θυμάμαι, φοιτητής, το 1985, όταν στο μάθημα του Διεθνούς Δικαίου, μας ανέλυε ο καλός μας καθηγητής, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, το νομικό καθεστώς και το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων, της χώρας μας, στα 12 ναυτικά μίλια. Αλλά, με την επισήμανση, ναι μεν αλλά, στο ...στενό περιβάλλον του Αιγαίου, κάπως δύσκολο.

 Έχουμε και πολλά νησιά, τι να κάνουμε, διάσπαρτα στη θαλάσσια ζώνη. Κάνουμε τη ...ζωή του Τούρκου, κάπως δύσκολη. Κι έτσι, αποφάσισε μόνος του. Τα νησιά, δεν έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη. Λογικόν. Ή αλλιώς, η παγκόσμια πρωτοτυπία, της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Έτσι μας βολεύει, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε.

Πάντως, πάντα θα με εκπλήσσει, η αλλοπρόσαλλη διπλωματία, σε αυτό το μεγάλο εμπορικό μαγαζί, που είμαστε κι εμείς μέλη, εννοώ την Ευρωπαϊκή Ένωση . Με τέτοια ρητορική και εξωτερική πολιτική αμφισβήτησης των πάντων, από την Τουρκία, ο σύγχρονος Ευρωπαίος πολιτικός, αντιδρά, σε διεθνές επίπεδο, με ανατολίτικη στωικότητα. Να μην κακοκαρδίσουν, την Τούρκικη πολιτική. Φαίνεται, σε σχέση με την διεθνή νομιμότητα και το διεθνές δίκαιο, περισσότερη βαρύτητα, για κάποιους Ευρωπαίους, έχει η οικονομική αξία, από τους καταναλωτές, στη γειτονική μας χώρα. Είναι μεγάλο το μαγαζί, και τους ενδιαφέρει. Θέλουν, οπωσδήποτε οι  αγορές, να ενσωματώσουν την τουρκική οικονομία, στην Ε.Ε. 

Άλλωστε, η Τουρκία, έχει αποκτήσει, ειδικό καθεστώς οικονομικών σχέσεων, με την Κοινότητα. Μα πώς, δεν το ξέρατε. Η...μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, ενδιαφέρεται, πρωτίστως, για το δούναι και λαβείν. Οι διεθνείς σχέσεις και το αντίστοιχο Δίκαιο, περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Εξάλλου, σε όσα παράξενα, γραφικά, παράλογα ή εκνευριστικά, έχει πει ο Κος Ερντογάν, άστραψε, πριν από λίγο καιρό , χαρακτηρίζοντας τον Κο Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Ε. Μακρόν, ως ψυχασθενή, που πρέπει να τον δει γιατρός. Δεν χρειάζεται σχολιασμός, σε μια τόσο άστοχη και προσβλητική δήλωση, πέρα από κάθε ρητορική εξωτερικής πολιτικής.

 Επίσης, με τον απόλυτο έλεγχο στη Δικαιοσύνη, στέλνει στη φυλακή, τον εκλεγμένο Δήμαρχο, την Κωνσταντινούπολη.

Απαράδεκτο, για αρχηγό κράτους, ίσως θα ταίριαζε, σε προεκλογική ομιλία, ανάμεσα σε πολιτικούς αρχηγούς. Και ποιά ήταν η αντίδραση της Ε.Ε. Καμιά. Συνεχίζονται οι προσπάθειες, για εξεύρεση λύσης, τρομάρα τους, στο Θέμα του Αιγαίου, και της Μεσογείου, αρκεί να μην θίγονται τα αμερικανο-ευρωπαϊκά συμφέροντα, στις πετρελαϊκές εταιρείες, που εργάζονται γύρω από την Κυπριακή Δημοκρατία, και του υπό κατοχή Κυπριακού εδάφους,  εδώ και 46 χρόνια, από τον τούρκικο στρατό..

Το μαγαζάκι μας να δουλεύει, τα υπόλοιπα, θα τα βρούμε.

Προσφάτως, η Ελλάδα και η Αλβανία, συμφώνησαν από κοινού, την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για τμήμα, των υδάτινων συνόρων και του καθορισμού της Α.ΟΖ. ανάμεσα στις 2 χώρες. Για το αντίστοιχο θέμα, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μην περιμένετε, να λυθεί, τα επόμενα 50 ή 100 χρόνια. Στο μεταξύ, η Ελληνική οικονομία θα σπαταλάει αμέτρητα εκατομμύρια ευρώ, σε πολεμικά πλοία και αεροπλάνα, για να απαντάει, στον επιθετικό γείτονα.

Οι ευρηματικοί σχολιαστές, των τοίχων, προβλέπω, πως σε 100 χρόνια, από σήμερα, πάλι θα έχουν λόγο, να επαναλάβουν το σύνθημα. Τι δουλειά, έχει η Χάγη, στα δικά μας τα πελάγη....

. Βασίλης Παπαστεργιόπουλος. Διεθνολόγος, πολιτικός επιστήμων.

Μέλος της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου.

.Οι απόψεις που αναφέρονται  στο άρθρο  είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση της Ρωγμή στην ενημέρωση.

                                                                 Ρωγμή στην ενημέρωση