Βουλευτικές εκλογές: Ο λαός μπορεί να φέρει τα ΠΑΝΩ - Κάτω την Κυριακή με την ψήφο του, κυρίως όμως με τους αγώνες του
Του Χρήστου Παναγιωτόπουλου*
Πάνω από
9.500.000 ψηφοφόροι καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες, να ψηφίσουν την
Κυριακή 21 Μάιου και να επιλέξουν το κόμμα της επιλογής τους. Είτε για τη
διακυβέρνηση της χώρας, είτε για μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση στη νέα
κυβέρνηση.
Προφανώς εάν
οι εκλογές αρκούσαν για να αλλάξει ο κόσμος και να πάνε τα πράγματα αλλιώς, σε
αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, το σύστημα θα τις είχε απαγορεύσει.
Η
ατμομηχανή για την εξέλιξη της κοινωνίας προς όφελος των πολλών, του κόσμου της
μισθωτής εργασίας, είναι η ανάπτυξη των κοινωνικών και εργατικών αγώνων, των
ταξικών συγκρούσεων, δεν είναι οι εκλογές. Σε αυτές αποτυπώνεται η βούληση του
κόσμου, με όρους αστικού κοινοβουλευτισμού, τη στιγμή που γίνονται.
Το ζήτημα
είναι τι κάνουμε όταν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες είναι όχι απλά σε ύφεση,
αλλά σε πλήρη υποχώρηση και ήττα.
Αγωνιζόμαστε
για να υπάρξει απλή ανόθευτη αναλογική, ως πάγιο εκλογικό σύστημα, κάτι που
ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε βάζοντας το πλαφόν του 3%, παραχαράσσοντας με τον τρόπο
αυτό την βούληση του λαού και αποκλείοντας αριστερές αντικαπιταλιστικές και
άλλες ενοχλητικές φωνές. Κτίζουμε και κατακτάμε μια νέα πολιτική κουλτούρα,
συγκεντρώσεις δυνάμεων και συνεργασιών, εμποδίζοντας την νεοφιλελεύθερη δεξιά
και το καθεστώς Μητσοτάκη, που επιδιώκει και κάνει τα πάντα σήμερα,
αξιοποιώντας και το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που ψήφισε για να
κυβερνήσει. Φράζουμε έτσι έστω και προσωρινά το δρόμο, κερδίζοντας χρόνο για
την ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων, για ένα άλλο πολιτικό σχέδιο προς όφελος
του λαού, με ισχυρή ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική αριστερά, ανοίγοντας δρόμο
για… άλλες πολιτείες. Ρίχνουμε άμμο στα γρανάζια του συστήματος
τους, τους εμποδίζουμε με κάθε τρόπο.
432.000
ψηφοφόροι έως 21 ετών καλούνται
να ψηφίσουν για πρώτη φορά, όπως και οι 1,4 εκατ. νέες και νέοι έως 29
ετών, που ζουν σε καθεστώς αβεβαιότητας, ανασφάλειας, υπερεκμετάλευσης
και εργοδοτικής τρομοκρατίας, έχουν κάθε λόγο να γυρίζουν την πλάτη στα κόμματα
που έχουν ασκήσει κυβερνητική εξουσία και ευθύνονται για την άσχημη κατάσταση
που βιώνουν. Πόσο μάλιστα από τη σημερινή κυβέρνηση του Κυριακού Μητσοτάκη.
Οι νέοι
άνθρωποι δικαιολογημένα παραμένουν θυμωμένοι για το έγκλημα των Τεμπών, που
εξοργιστικά έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τη προεκλογική διαπάλη.
Οι νέοι
άνθρωποι εξακολουθούν να αναζητούν καλύτερη τύχη μακριά από τη χώρα, γιατί η
ανάπτυξη για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση αδιαφορεί για τα πτυχία, τα
προσόντα και τις δεξιότητές τους, τους θέλει μόνο ως ανειδίκευτους και
κακοπληρωμένους.
Οι νέοι άνθρωποι
είναι θυμωμένοι, όταν εργάζονται σε καθεστώς ανασφάλειας, μαύρης εργασίας, με
εργατοώρες απλήρωτες, όταν βλέπουν να οργιάζει η εργοδοτική αυθαιρεσία και
τρομοκρατία και η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει, για να εφαρμοστεί έστω και αυτή η
άδικη εργατική νομοθεσία.
Οι νέοι
άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν στο εχθρικό περιβάλλον των μεγαλουπόλεων που
αφανίζει το 80% του πενιχρού μισθού τους σε έξοδα για το νοίκι, το ρεύμα, τη
διατροφή.
Οι νέοι
άνθρωποι γυρίζουν την πλάτη, στην πολιτική και απομακρύνονται από αυτή, όταν
ακούν και βλέπουν τα κόμματα, τους δημάρχους, το πολιτικό σύστημα άλλα να
υπόσχεται προεκλογικά και άλλα να πράττει μετεκλογικά.
Δεν είναι
όμως μόνο οι νέοι και νέες που σκέφτονται να μην πάνε να ψηφίσουν. Είναι και
χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, που βλέπουν το πολιτικό σύστημα και όχι μόνο τα
κόμματα εξουσίας, να τους γυρνά την πλάτη, να μην τους εμπνέει, να τους
διαψεύδει συνεχώς, να τους βγάζει στο περιθώριο.
Η αποχή δεν
φέρνει καμία αλλαγή, αντίθετα στις σημερινές πολιτικές συνθήκες διευκολύνει το
αστικό πολιτικό σύστημα, δεν το υπερβαίνει, ενώ δεν γίνεται με κινηματικούς και
άλλους πολιτικούς όρους και στοχεύσεις.
Να μην αφήσουμε τους άλλους να ψηφίσουν και να αποφασίσουν για εμάς, χωρίς εμάς.
Συμμετέχουμε, στο δρόμο στους κοινωνικούς και λαϊκούς αγώνες, είμαστε ενεργοί
στα σωματεία, στις συλλογικότητες, σκεφτόμαστε, δρούμε και στις εκλογές,
ψηφίζουμε και δεν απέχουμε. Ούτε κάνουμε σημειωτόν, ούτε βήματα πίσω, μόνο
σταθερά μπροστά και ταξικά.
Μπορεί ο
απερχόμενος πρωθυπουργός να προσπαθεί να εξωραΐσει την πραγματικότητα της
ταξικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής του, να παραποιεί την πραγματικότητα και να
υπόσχεται με πολλά ΑΝ… καλύτερες ημέρες στο τέλος του 2027, με προϋπόθεση την
άνθηση της οικονομίας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, προκειμένου να
ψηφιστεί και να ξανακυβερνήσει. Θα τον πιστέψουμε όμως;
Ο κ. Τσίπρας
με τον τρόπο που κυβέρνησε την χώρα 2015-2019, σε μια δύσκολη πράγματι περίοδο,
διέψευσε ελπίδες, εφάρμοσε μνημόνια, ενώ θα τα έσκιζε. Το κόμμα του
μετατοπίζεται διαρκώς και ενσωματώνεται στο αστικό μπλοκ εξουσίας. Υπόσχεται
ένα άλλο μείγμα αστικής πολιτικής διαχείρισης, διαφορετικό από αυτό του
Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ. Δεν βγαίνει όμως έξω από το κάδρο της πολιτικής
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ιμπεριαλιστικών και οικονομικών συνασπισμών, έχει
ξεχάσει τη λέξη σύγκρουση μαζί τους, ώστε να μπορέσει να ασκήσει μία πολιτική
προς το φιλολάικοτερο. Δεν τολμά να μιλήσει για την αναδιανομή του πλούτου, για
μείωση ωρών εργασίας, για μείωση ορίων ηλικίας για τη σύνταξη. Για την
κατάργηση μια σειράς νόμων που ψηφίστηκαν με τα μνημόνια και έβαλαν θηλιά στο
λαιμό του ελληνικού λαού και της χώρας.
Σκεφτόμαστε,
πάμε και ψηφίζουμε με γνώμονα τα δημοκρατικά, ατομικά και συλλογικά κοινωνικά
δικαιώματα. Βάζουμε μπροστά τα ταξικά εργατικά συμφέροντα και τις λαϊκές
ελευθέριες. Τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, την προστασία του περιβάλλοντος, του
δημόσιου κοινόχρηστου χώρου.
Ψηφίζουμε
δυνάμεις που δίνουμε μαζί καθημερινούς αγώνες στο σχολείο, το πανεπιστήμιο,
στην εργασία, στη γειτονιά, παντού. Που θα στηρίξουν και θα ενισχύουν τους
αγώνες μας στο δρόμο, στην κατάληψη. Δυνάμεις που να αμφισβητούν μέσα και έξω
από το κοινοβούλιό το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα, που συγκρούονται μαζί του
με δοκιμασμένες και νέες μορφές δυναμικού αγώνα, που μπαίνουν μπροστά και δυναμικά
προασπίζονται τα δικαιώματα μας ενάντια στην αυθαιρεσία του κάθε εργοδότη, που
ακυρώνουν απολύσεις, ενάντια στη αυθαιρεσία της κάθε μορφής εξουσίας και
ταυτόχρονα θέλουν να συμβάλουν στην υπέρβαση της σημερινής ήττας των κινημάτων
και της αριστεράς. Από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής προοπτικής και της
υπέρβασης του καπιταλισμού, για ένα άλλο διαφορετικό κόσμο, της ισότητας,
της δικαιοσύνης, της κοινωνικής απελευθέρωσης και της ταξικής χειραφέτησης.
Ρίχνουμε άμμο στα γρανάζια του συστήματος τους και στις εκλογές της Κυριακής.
Υπάρχουν πολίτες που γυρίζουν την πλάτη σε όλο το πολιτικό σύστημα και θα επιλέξουν το άκυρο στην κάλπη.
Αγωνιστές όλων των ηλικιών που
συμμετέχουν στους κοινωνικούς αγώνες, εμπνέονται από τις
κοινωνικές συγκρούσεις, τις ιδέες της αντικαπιταλιστικής
αριστεράς, της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης που θα επιλέξουν το άκυρο
εκφράζοντας τη διαφωνία τους στην πολιτική τακτική των
οργανώσεων που παίρνουν μέρος στις εκλογές.
Ρίχνουμε
άμμο στα γρανάζια του συστήματος τους και στις εκλογές της Κυριακής και όχι λάδι στην μηχανή του. Η
επόμενη ημέρα πρέπει να βρει αδύναμο το αστικό πολιτικό σύστημα και τους
εκφραστές του.
Για να δυναμώσουν οι κοινωνικοί αγώνες, για την υπεράσπιση των σύγχρονων αναγκών του κόσμου της εργασίας, για νέες κατακτήσεις. Θα είμαστε εμπόδιο και πάλι στην βάρβαρη αντεργατική πολιτική τους και στην καταπάτηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών. Για μια καλύτερη καθημερινή ζωή, σε όλες τις πλευρές της.
Ενάντια στην πολιτική της Ε.Ε, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Για να ηττηθεί το ΝΑΤΟ και να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας. Ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των λαών.
Για να γίνει η εργατική τάξη, τάξη για τον εαυτό της, για την κοινωνική απελευθέρωση και χειραφέτηση του κόσμου της εργασίας και όλης της κοινωνίας.
Για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα, να ξανάβρει η αριστερά το χαμένο της εαυτό και το αξιακό πλεονέκτημα! Να πάψει να μας πληγώνει!
Ο καπιταλισμός δεν είναι το τέλος του κόσμου!
Διαβάστε
τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών 2019
ΕΔΩ: http://ekloges-prev.singularlogic.eu/2019/v/home/parties
*Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος ήταν πρώην πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων δήμου Βύρωνα
Ρωγμή στην Ενημέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια