Επίσκεψη υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν / Κίνδυνος-Θάνατος: Μην μπλέξετε τη χώρα στον πόλεμο!

 Στην Ελλάδα  το «γεράκι» της αμερικανικής διπλωματίας, o υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν. Τίποτα καλό δεν μπορεί να προκύψει από μια τέτοια επίσκεψη.

  

   Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ                                                                                                                                                                                                                                                                Αναδημοσίευση  

Στην Ελλάδα ήρθε το  Σάββατο (6/1) το «γεράκι» της αμερικανικής διπλωματίας, υπουργός Εξωτερικών και ο επιφανέστερος εκπρόσωπος σήμερα του σιωνιστικού λόμπι στην αμερικανική κυβέρνηση Άντονι Μπλίνκεν. Ο κ. Μπλίνκεν, που έλκει την καταγωγή του από Ουκρανο-εβραίους, είναι οπαδός της πιο εξτρεμιστικής πολιτικής στο Ουκρανικό, της πολιτικής δηλαδή που παρολίγον να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε πυρηνικό πόλεμο και κατέστρεψε την Ουκρανία και την ευρωπαϊκή οικονομία. Επιπλέον, είναι, μαζί με τον σκληρό, κατά δήλωσή του, σιωνιστή και κατά τα φαινόμενα «ανοϊκό» πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, το βασικότερο στήριγμα στην Ουάσιγκτον της εγκληματικής πολιτικής γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού που εφαρμόζει το Ισραήλ. Η πολιτική των Μπάιντεν και Μπλίνκεν, που συμπεριφέρονται ως υπάλληλοι του Νετανιάχου, έχει καταφέρει να προκαλέσει ακόμα και τις διαμαρτυρίες εκατοντάδων συνεργατών και διπλωματών του Λευκού Οίκου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλων κρατικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ. Ο κ. Μπλίνκεν όπως και ο κ. Μπάιντεν έχουν ήδη μηνυθεί από επιφανείς Αμερικανούς πολίτες για «αποτυχία αποτροπής γενοκτονίας».

Τίποτα καλό δεν μπορεί να προκύψει από μια τέτοια επίσκεψη και μάλιστα αυτή τη στιγμή. Ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερες από σήμερα οι πιθανότητες έκρηξης μείζονος περιφερειακού πολέμου στη Μέση Ανατολή -στον οποίο επιδιώκει εδώ και δεκαετίες να παρασύρει τις ΗΠΑ ο Νετανιάχου- με συμμετοχή αρκετών χωρών της περιοχής και πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες ισχυρίζονται βέβαια ότι το ταξίδι Μπλίνκεν γίνεται για να χαμηλώσει η ένταση. Είναι όμως έτσι ή πρόκειται για στάχτη στα μάτια;

Ποιοι θέλουν να χαμηλώσει η ένταση; Αυτοί που έκαναν ή επέτρεψαν και δεν αποδοκίμασαν τις δολοφονικές απόπειρες κατά Ιρανού στρατιωτικού στη Συρία και στελέχους της Χαμάς στον Λίβανο ή τις βομβιστικές επιθέσεις στο Ιράν (που αποδίδονται υποτίθεται στον ISIS); Η Ουάσιγκτον λέει ότι θέλει να «μειώσει» την ένταση, αλλά δολοφονεί τον επικεφαλής μιας φιλοϊρανικής πολιτοφυλακής στο Ιράκ, παραβιάζοντας την ιρακινή κυριαρχία, γεγονός που, όπως υπογραμμίζει η εφημερίδα Washington Post, αυξάνει και δεν μειώνει την ένταση. Ταυτόχρονα η Wall Street Journal έγραψε ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί ετοίμασαν τoν κατάλογο των πιθανών στόχων στην Υεμένη, που περιλαμβάνουν εκτοξευτές πυραύλων και drones, υποδομής όπως παράκτια ραντάρ και αποθήκες πυρομαχικών. 

Το σιωνιστικό λόμπι στις ΗΠΑ ξεκίνησε ταυτόχρονα εκστρατεία υπέρ της επίθεσης στο Ιράν. «Αργά ή γρήγορα πρέπει να το κάνουμε» γράφει η Wall Street Journal, την ίδια στιγμή που ισραηλινές δυνάμεις αποσύρονται από τη Γάζα και πάνε στο βόρειο Ισραήλ, έτοιμες για ενδεχόμενη επίθεση κατά του Λιβάνου και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Φιντάν απευθύνει δραματική έκκληση στα μέλη του ΝΑΤΟ να σταματήσουν την διαφαινόμενη κλιμάκωση του πολέμου.

 

Τι ζητάει από τον Μητσοτάκη

Σε αυτές τις συνθήκες ο Μπλίνκεν θέλει, εκτιμούν διπλωματικές πηγές, να τηρήσει ο Μητσοτάκης την υπόσχεσή του να στείλει φρεγάτα στην Ερυθρά, παρά τις αντιρρήσεις που εξακολουθούν να φέρουν στελέχη της κυβέρνησής του. Εκτός αυτού θα ζητήσει, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, αποστολή και νέων όπλων στην Ουκρανία όπου η Δύση τα έχει βρει σκούρα και περαιτέρω μέτρα «ουδετεροποίησης» και «ΝΑΤΟποίησης»  του Αιγαίου, για να διευκολυνθεί η επαναπροσέγγιση Ουάσιγκτον και Άγκυρας και η σταδιακή απομείωση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αρχιπέλαγος.

Το δυσάρεστο είναι ότι, εκτός των άλλων, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμία συναίσθηση της παγκόσμιας κατάστασης. Νομίζει (ή τουλάχιστο θέλει να νομίζει) ότι βρισκόμαστε στα 1991 ή στα 2001, όταν η Αμερική, το Ισραήλ και το ΝΑΤΟ δρούσαν σαν να ήταν  -και σε μεγάλο βαθμό ήταν- οι κυρίαρχοι του πλανήτη. Νομίζουν ίσως ότι θα στείλουν τη φρεγάτα να κάνει «επίδειξη σημαίας» και «αστυνόμευση» στην Ερυθρά. Δεν καταλαβαίνουν ότι θα κάνουν την Ελλάδα εμπόλεμο μέρος σε μια μείζονα σύγκρουση, ούτε ότι μπορεί να χάσουν τη φρεγάτα. Τι θα βγει να λέει τότε στους Έλληνες ο Μητσοτάκης;  

Ακόμα και αξιωματικοί μας, υποκείμενοι εδώ και πολλά χρόνια στην προπαγάνδα των «Ισραηλινών φίλων», κατέληξαν να πιστεύουν ότι οι Άραβες και οι Μουσουλμάνοι είναι κάπως κατώτερη φυλή και εύκολοι στρατιωτικά αντίπαλοι. Βλέπουν την αντίσταση της Χαμάς σε ένα πάνοπλο Ισραήλ που έχει ήδη ρίξει στη Γάζα το συμβατικό ισοδύναμο δύο πυρηνικών βομβών και απορούν, δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Τους θυμίζουμε ότι οι αντάρτες της Υεμένης, που θα πάει να κυνηγήσει η φρεγάτα μας, ανατίναξαν προ ετών με drones τα μισά διυλιστήρια της Aramko στη Σαουδική Αραβία, παρά την πολύ εξελιγμένη αντιαεροπορική της άμυνα.   

Κίνδυνος εμπλοκής σε μεγάλο πόλεμο, πολιτικές και νομικές περιπλοκές

Αλλά το θέμα δεν περιορίζεται στο τι θα γίνει με μία φρεγάτα. Από τη στιγμή που στέλνουμε έστω και ένα πλοίο να συμμετάσχει σε τέτοιες επιχειρήσεις, γινόμαστε εμπόλεμο μέρος σε μια σύγκρουση που ένας Θεός ξέρει που μπορεί να φτάσει. Δεν είναι ανόητοι οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και άλλοι που, ενώ αρχικά είχαν δηλώσει ενδιαφέρον, τώρα «την κάνουν με μικρά πηδηματάκια». Όλοι προτεκτοράτα είμαστε, αλλά υπάρχουν έστω κι έτσι διαβαθμίσεις. Δεν χρειάζεται να γίνουμε και χώρα-κρετίνος!

Υπάρχουν, εκτός του μείζονος, της πιθανότητας εμπλοκής σε περιφερειακή σύγκρουση, και άλλα τεράστια προβλήματα και πολιτικά και νομικά με την αποστολή της φρεγάτας. Πολιτικά το «ελληνικό σκάφος» βυθίζεται όλο και πιο πολύ προς την πλευρά του Ισραήλ, μιας χώρας που βαρύνεται πλέον στην παγκόσμια συνείδηση με τρομακτικά εγκλήματα και αποξενώνεται όλο και περισσότερο από παραδοσιακούς φίλους και συμμάχους όπως τους Παλαιστίνιους, τους Σύρους, τους Ιρανούς που συνέδραμαν αποφασιστικά στις προσπάθειες και Κύπρου και Ελλάδας να αντισταθούν στον τουρκικό επεκτατισμό ήδη από τη δεκαετία του 1960. Μέχρι και τους άνδρες του Λυσσαρίδη εκπαίδευαν οι Παλαιστίνιοι αν τυχόν θα δοκίμαζαν να ανακαταλάβουν τα Κατεχόμενα, τώρα οι Κύπριοι δεν ντρέπονται να «πουλάνε» τους Παλαιστίνιους και δεν καταλαβαίνουν ότι «όλα εδώ πληρώνονται» στο τέλος. Τα δώσαμε όλα στη δήθεν (ανύπαρκτη) συμμαχία με το Ισραήλ για να «είμαστε μόνοι σε περίπτωση σύρραξης» όπως ομολόγησαν οι υπουργοί Άμυνας και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, Αποστολάκης και Παναγιωτόπουλος!

Αλλά υπάρχει και νομικό θέμα. Βεβαίως η κυβέρνηση μπορεί να στείλει τη φρεγάτα όπου θέλει. Αλλά για να κάνει νόημα η αποστολή, θα πρέπει η φρεγάτα να επιτεθεί σε αεροσκάφη, πλοία ή το έδαφος της Υεμένης, στην οποία, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχει κηρύξει πόλεμο η Ελλάδα. Αυτό απαγορεύεται ρητώς από το διεθνές δίκαιο. Επιτρέπεται μόνο κατόπιν απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Έγκυροι νομικοί υποστηρίζουν ότι τυχόν εντολή επίθεσης της φρεγάτας στους Χούθι είναι παράνομη και όχι μόνο μπορούν, αλλά και οφείλουν να μη την εκτελέσουν οι άνδρες του Πολεμικού Ναυτικού.

Οι Αμερικανοί δεν χρειάζονται τη φρεγάτα γιατί δεν έχουν δικές τους να χτυπήσουν την Υεμένη.

Τη θέλουν για να δέσουν την Ελλάδα στο αμερικανο-ισραηλινό άρμα, με τρόπο που να μην μπορεί ποτέ να ξεφύγει. Το έκαναν και στη Γιουγκοσλαβία, όταν έστειλαν τον Άλεξ Ρόντο και τον Γιώργο Παπανδρέου να πρωταγωνιστήσουν στην ανατροπή Μιλόσεβιτς για να χαλάσουν οι σχέσεις της Αθήνας με το Βελιγράδι και τη Μόσχα. Το έκαναν όταν έβαλαν εμάς να παραδώσουμε τον Οτσαλάν στην Τουρκία, ώστε να καταστραφεί το γόητρό μας και οι σχέσεις μας με τους Κούρδους. Προσπάθησαν να μας βάλουν να πουλήσουμε όπλα στο Αζερμπαϊτζάν για να καταστρέψουμε τις σχέσεις μας με την Αρμενία κλπ. Είναι μια πολιτική αρπαγής του ελληνικού «έθνους- -κράτους» και καταστροφής των όποιων εναλλακτικών και βαθμών ελευθερίας διαθέτει ακόμα για να ανακτήσει κάποια στοιχεία ανεξαρτησίας και κυριαρχίας, η ίδια πολιτική αρπαγής που συνεχίζεται και σε όλους τους άλλους τομείς κρατικής και οικονομικής πολιτικής.

Μήπως ήρθε ο καιρός να τη σταματήσουμε και να αρχίσουμε την επανεξισορρόπηση της ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, προτού δεν υπάρχει πια τίποτα να επανεξισορροπηθεί;

Αναδημοσίευση από  kosmodromio.gr    

 .Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος, διαχειριστής της σελίδας konstantakopoulos.gr και συνιδρυτής της Delphi Initiative. 

Οι απόψεις που αναφέρονται  στο άρθρο  είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση της Ρωγμή στην ενημέρωση.

   

                                                                          Ρωγμή στην ενημέρωση