Επιστολή αναγνώστη: Και στις ευρωεκλογές, τι;

Τίποτα, όλα καλά. Τι νέα, όλοι καλά στο σπίτι ; Λοιπόν, θα κάτσω σπίτι. Ή καλύτερα, καμιά βόλτα, να μαζέψω ήλιο, που είναι ακόμα δωρεάν.

Αυτό το πετυχημένο ευρωπαϊκό μαγαζάκι, δεν με αφορά. Δεν με εκφράζει, βρε αδερφέ. Η πολύ πετυχημένη σούπα, της μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας, έχει μια μυρωδιά, από eurovision. Σιγά, όλοι οι καλοί, χωράνε μωρέ. Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, και κουραφέξαλα, ακόμα μια παγίδα, για αφελείς.

Το δικό τους άλλοθι. Έχουν μπει ,δυναμικά και ουσιαστικά και αναγκαστικά στις ζωές μας, κάτι ευρωπαϊκές τράπεζες επενδύσεων, κάτι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί…στήριξης, το φιλανθρωπικό διεθνές νομισματικό ταμείο, κάτι ταμεία χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, αντάμα με την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων κι άλλους εσμούς, με συγχωρείτε, εννοούσα ,θεσμούς.

Κι όλα τούτα, τα άκρως δημοκρατικά και φιλανθρωπικά, να ρυθμίζουν τις ζωές μας. Θες κι άλλα ; Πάρε νάχεις. Έχουμε, άκουσα, μια ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων (ΑΑΔΕ). Πω ρε. Ακόμα και ο τίτλος, θυμίζει κάτι σε βαρώνο ή κόμη του Κολωνακίου. Άσχετο. Λοιπόν, αυτός ο καθ όλα δημοκρατικός θεσμός ή φορέας, πες το όπως γουστάρεις, ΔΕΝ υπάγεται στην εκάστοτε Εθνική Κυβέρνηση, ΔΕΝ υπάγεται στον αρμόδιο Υπουργό, ΔΕΝ ελέγχεται και καθορίζεται από την εκάστοτε Βουλή των Ελλήνων, η οποία, άλλωστε, και δεν νομοθετεί, ελεύθερα, ανέμελα και δημοκρατικά, για τον τρόπο και την πορεία λειτουργίας, αυτού του φορέα. Ο οποίος και ασχολείται με τους εθνικούς μας φόρους. Πα να πει, από το τι φόρους θα πληρώσει, ο εκάστοτε φορολογούμενος, για τη δουλειά, το σπίτι, το αμάξι, το εξοχικό, την πισίνα , ή το κότερο του, κατά περίπτωση.

Αυτός ο επίσης δημοκρατικός φορέας, αποτελεί μνημονιακό προαπαιτούμενο. Μπα, δεν το ξέρατε; Μπας κι έχω άδικο ; Έλα εδώ και πες μου. Δηλαδίς , η μικρή πλην όμως ένδοξη Ελλάς, έχει αναλάβει την μόνιμη υποχρέωση, να πληρώνει, συγκεκριμένους φόρους, κατά κεφαλή, μόνιμα, στους πιο πάνω αναφερόμενους ευρωπαϊκούς θεσμούς….Αυτό, αλλιώς, λέγεται τόκοι και πανωτόκια…

Μα, είναι για το καλό μας, βρε κουτό. Ου ναι, σίγουρα. Η μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια. Άκρως Δημοκρατική, μόνο που στις μισές χώρες, έχουνε για τον αποπάνω τους, ένα βασιλιά ή ένα πρίγκηπα. Αυτό, κάπως αλλιώς το λέγε, ο μακαρίτης ο πατέρας μου, αλλά δεν έχει σημασία.

Το ζητούμενο, είναι το κέρδος τους… Όλα εδώ πέρα, τα έχουν αγοράσει οι ….αλλοδαποί οικονομικοί θεσμοί. Για κέρδος. Στην πλάτη σου. Να σου μιλήσω λίγο πρόστυχα. Ταμείο αποκρατικοποίησης και αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας. Πα να πει, τι θα πουλήσουμε, θα εκχωρήσουμε και θα παραδώσουμε στους απόξω, για να το αξιοποιήσουν και να επενδύσουν, για να κερδίσουν. Αναγκαστικά, δεν θα μας ρωτήσουν, κιόλας. Πχ, όλα τα αεροδρόμια, στην Ελλάδα, τα πήραν κάτι εταιρείες, εισαγόμενες βεβαίως. Που, συμπωματικά, ελέγχονται από τους πιο πάνω φορείς, και σε κάποιες συμμετέχει, για παράδειγμα, και το Γερμανικό Δημόσιο. Άπειρα, τα παραδείγματα, βαριέμαι, να στα λέω, βρες και τίποτα μονάχος σου, βρε παιδί μου… Λιμάνια, παραλίες, εκτάσεις, οικόπεδα, ότι πουλιέται, για εμπόριο και έσοδο. Στο σπίτι σου, που μένεις, πληρώνεις μόνιμα πια, ενοίκιο, κάθε μήνα. Για τους θεσμούς. Είτε έχεις δουλειά, είτε όχι, είτε είσαι συνταξιούχος, άνεργος, ανάπηρος, κατάκοιτος, πληρώνεις ενοίκιο, για το σπίτι σου. Αναγκαστικά.

Μνημόνιο. Στήριξης, βεβαίως. Κι ετούτοι που κυβερνάνε, το κουμαντάρουν, κι οι προηγούμενοι, κι οι προ προηγούμενοι, και πάει λέγοντας. Άρα, πρέπει να πληρώνουμε, τόκους, για το ψηφιακό τους χρήμα, καθότι φιλελεύθερη οικονομία, άρα, κέρδος. Μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια….

Από τον Καραμανλή, του, ανήκομεν εις την Δύσιν, μέχρι τον Σημίτη, με το ΑΤΜ, που πήγε και σήκωσε, χαμογελαστός, τα πρώτα euro, αντί για δραχμούλες. Εμ, βέβαια, χαμογελούσε, τι τον ένοιαζε, αυτός, ήταν ένας απλός διαχειριστής, υπάλληλος, διεκπεραίωνε τις υποχρεώσεις, της Πατρίδος….

Πως το λέγε, πριν από αρκετές δεκαετίες, ο μεγάλος φιλόσοφος Χάρρυ Κλιν. Στην Ευρώπη, κάτι βάλαμε εμείς και κάτι έβαλαν αυτοί, εμείς βάλαμε το εύρος κι αυτοί έβαλαν το πέος. Ευρωπαίος…. Κάτι πιο πιπεράτο, έλεγε ,στις παραστάσεις του, κι ο επίσης μεγάλος φιλόσοφος, Τζίμης Πανούσης, αλλά είναι κάπως έντονο, και δεν γράφεται εδώ, θα μας κόψει η λογοκρισία.

Επομένως, ευχαριστώ, αλλά όχι. Όλοι, που βγαίνετε, μπροστά στη μούρη μου, με προτροπές περί συμμετοχής. Δεν θα πάρω. Δεν τσιμπάω το δόλωμα. Σπίτι, ή βόλτα, Ούτε κάλπη, ούτε κόλπα.

Σεισμός, λιμός και καταποντισμός, να γενεί, ο Βεζούβιος, να φτάσει με τη λάβα του στα Πετράλωνα, έχω την αίσθηση ότι τα υπόγεια με τα κομπιούτερ και τα τερματικά της πιο πάνω αναφερόμενης ΑΑΔΕ, θα λειτουργούν, για να εξυπηρετούν τους συνεπείς φορολογούμενους, που θέλουν να πληρώνουν. Και κάπου στις Βρυξέλες, μερικοί τεχνοκράτες, μπροστά από τις οθόνες των υπολογιστών τους, θα ελέγχουν το εισερχόμενο ψηφιακό μας χρήμα. Από το pos, κατευθείαν στην τσέπη της Λαγκαρντ, ή του Ζαν Μισελ…

Ένας άλλος, πριν από περίπου 84 χρόνια, έλεγε, ότι αυτά τα στραβά, αλλάζουν μόνο με τις επαναστάσεις των λαών. Αλλά ήταν πόλεμος τότε, κατοχή, κι αυτός ήταν στο βουνό, ζωσμένος φυσεκλίκια, πολέμαγε για το δίκιο και τη λευτεριά του λαού.

Αυτό το ευρωπαϊκό πανηγυράκι, θα πάει καλά. Προβλέπω συμμετοχή, γύρω στο 50%. Δεν πειράζει βρε, και μόνοι τους, καλά τα πάνε, σιγά μη ζητήσουνε και τη γνώμη σου.

Όχι στο όνομα μου, όμως.

Βασίλης Παπαστεργιόπουλος

Μέλος της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου

* Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν απόψεις των συντακτών τους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από τη σύνταξη της ιστοσελίδας

Ρωγμή στην Ενημέρωση