ΒΥΡΩΝΑΣ/ Ιστορία της πόλης: 22 Ιουλίου 1998 τέσσερις άνθρωποι κάηκαν στην προσπάθεια τους να σώσουν τον Υμηττό από τις φλόγες

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 Ιουλίου 1998, ημέρα Τετάρτη, η ώρα είναι περασμένες δύο και έγινε το μεγάλο κακό, εκεί ψηλά στο Υμηττό, η Τρελό όπως τον ονομάζουν αυτοί που το γνωρίζουν καλύτερα. 

 Το καλοκαίρι ήταν στο «φόρτε» του, η θερμοκρασία στα ύψη. Οι υψηλές θερμοκρασίες και οι ισχυροί άνεμοι γεννούσαν έντονες ανησυχίες για νέες πυρκαγιές σ΄όλη την Ελλάδα, που είχε ήδη πληγεί από 180 εκείνο το Σαββατοκύριακο.

      Φωτιά, Φωτιά στον Υμηττό

Επικρατεί πανδαιμόνιο.  Άνθρωποι και οχήματα σπεύδουν προς το σημείο όπου μαίνεται η πυρκαγιά Από τον  Αγιάννη Καρεα στο χωματόδρομο προς την Ηλιούπολη, μέσα στη καρδιά του Βουνού. Οι άνεμοι είναι πολύ ισχυροί.  

  Ο Δήμαρχος Βύρωνα Νίκος Ρογκάκος και δημοτικοί σύμβουλοι, εθελοντές δασοπυροσβέστες και απλοί πολίτες, βοηθήσουν στο έργο της κατάσβεσης, εργαζόμενοι του Δήμου Βύρωνα, ο Δήμαρχος Καισαριανής Θανάσης Μπαρτζώκας. Στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος και της Ελληνικής Αστυνομίας προσπαθούν να κρατούν το κόσμο σε απόσταση ασφαλείας.

 Η φωτιά έχει περάσει τον χωματόδρομο και συνεχίζει την αναρρίχησή της προς την κορυφή του βουνού. Τα επίγεια και εναέρια μέσα πυρόσβεσης έχουν αναλάβει δράση από ώρα, αλλά δεν έχουν ακόμα επιτύχει τον έλεγχό της φωτιάς. Το πύρινο μέτωπο έχει απλωθεί σε περίπου 1 χιλιόμετρο.

Και ενώ η μάχη με την φωτιά είναι σε εξέλιξη, οι άνεμοι αλλάζουν κατεύθυνση, ένα όχημα της πυροσβεστικής με τρεις πυροσβέστες και έναν εθελοντή νεαρό κάτοικο Καισαριανής  εγκλωβίζεται  στις φλόγες, στο χωματόδρομο, δεν μπορέσαν να διαφύγουν και κάηκαν ζωντανή δίνοντας τη ζωή τους στην προσπάθεια της κατάσβεσης της πυρκαγιάς.

Πρόκειται για τους Αρχιπυροσβέστες Δημήτριο Μαλούκο, και Θεμιστοκλή Μαυραειδή, τον Πυροσβέστη Αλέξανδρο Διαβολή και τον Εθελοντή Πυροσβέστη Δημήτριο Καραμολέγκο ( 20 ετών) οποίος ήταν μέλος της εθελοντικής ομάδας του δήμου Καισαριανής οι οποίοι έπεσαν ηρωικά υπερασπιζόμενοι τον Υμηττό από τη φονική πυρκαγιά πριν 24 χρόνια. 

Όσοι και όσες βρεθήκαμε εκεί στο πεδίο κατάσβεσης, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τους ανθρώπους αυτούς που θυσιαστήκαν για την προστασία του Υμηττού- Τρελού και του περιβάλλοντος.  

 Στο σημείο που έχασαν τη ζωή τους έχει φτιαχτεί μνημείο και κάθε χρόνο γίνεται εκδήλωση στην μνήμη των νεκρών παληκαριών, 

 Κάθε καλοκαίρι είμαστε στο ίδιο δραματικό έργο θεατές και ας έχουν περάσει 26 χρόνια από τότε.

 

                                                                                  Ρωγμή στην ενημέρωση