Αναμνήσεις από τη Σαντορίνη


“Δεν ξέρεις τι είναι σεισμός” μου έγραψε πολύ θυμωμένος ένας κύριος, με αφορμή ένα σχόλιό μου για τους σεισμούς στο Αιγαίο. Εν τω μεταξύ, εγώ είμαι από τη Ζάκυνθο.

Και εμείς οι Ζακυνθινοί, μπορεί να είμαστε ρουφιάνοι -Κεφαλονίτης βλάσφημος,
Ζακυνθινός ρουφιάνος και Κερκυραίος κερατάς στο κόσμο δεν είν’ άλλος- αλλά ξέρουμε και από σεισμούς. Η Ζάκυνθος ισοπεδώθηκε και κάηκε στο σεισμό του 1953, και οι σεισμοί δεν σταμάτησαν ποτέ.

Κάτι που πάντα μου αρέσει στη Ζάκυνθο είναι, όταν κάνει σεισμό και οι τουρίστες από τη βόρεια Ευρώπη παθαίνουν την πλάκα της ζωής τους και δεν ξέρουν τι να κάνουν -στις χώρες τους δεν έχουν σεισμούς-, ενώ οι Ζακυνθινοί είναι παντελώς αδιάφοροι.

Μου φαίνεται κάπως περίεργο να ζεις στη Σαντορίνη, να ξέρεις τι έχει συμβεί στο νησί στο παρελθόν από σεισμούς, να ξέρεις πως η Σαντορίνη είναι ένα ηφαιστειογενές νησί σε μια σεισμογενή περιοχή, και να σε εκπλήσσουν οι σεισμοί.

Αυτό, ίσως, οφείλεται στο γεγονός πως η Σαντορίνη, όπως και πολλά άλλα νησιά του Αιγαίου, έχουν πάρα πολλούς κατοίκους που δεν είναι ντόπιοι, αλλά είναι επιχειρηματίες που βρήκαν στα νησιά την κότα που κάνει το χρυσό αβγό, τον τουρισμό. Οι ντόπιοι είναι πιο ψύχραιμοι με το σεισμό από τους …επαγγελματίες Σαντορινιούς.

Για να πετύχεις αυθεντικό Σαντορινιό στη Σαντορίνη, πρέπει να βάλεις μέσον, και αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες, αφού οι περισσότεροι επιχειρηματίες είναι από άλλες περιοχές της χώρας και από το εξωτερικό.

Βασικά, η Σαντορίνη δεν είναι πια νησί, η Σαντορίνη είναι -εδώ και πολλά χρόνια- μια τουριστική επιχείρηση.

Βέβαια, η Σαντορίνη είναι μια τουριστική επιχείρηση χτισμένη πάνω σε ένα ηφαίστειο. Υποθέτω πως όλοι γνωρίζουμε πως η Σαντορίνη δεν είχε πάντοτε αυτό το σχήμα -κάποτε λεγόταν “Στρογγύλη”- και είναι προφανές πως η Σαντορίνη θα αλλάξει και πάλι σχήμα στο πέρασμα των χρόνων.

Το γεγονός πως χιλιάδες άνθρωποι αποφάσισαν πως θα χτίσουν βίλες και πισίνες πάνω στους γκρεμούς σε ένα ηφαιστειογενές νησί και πως αυτό είναι φυσιολογικό -ενώ το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση θα τους το επιτρέπουν-, απλά επιβεβαιώνει το συμπέρασμά μου πως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ηλίθιοι.

Δεν φοβάμαι τους σεισμούς, φοβάμαι την ηλιθιότητα και την απληστία των ανθρώπων.

Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισκέφθηκε τη Σαντορίνη το 1956 -μετά τους σεισμούς 7,7 και 7,2 Ρίχτερ σε Αμοργό και Σαντορίνη αντίστοιχα- είχε πει πως “αυτό δεν είναι σεισμός, είναι σωσμός”, εννοώντας προφανώς πως θα δινόταν η ευκαιρία να φτιαχτούν πραγματικές υποδομές στο νησί.

Μετά από 70 χρόνια, η Σαντορίνη είναι διάσημος τουριστικός προορισμός, με 3,5 εκατομμύρια τουρίστες το 2024, αλλά, βέβαια, οι υποδομές της είναι προβληματικές, ενώ στην ανοικοδόμηση του νησιού έχουν γίνει -και συνεχίζουν να γίνονται- εγκληματικές παρανομίες. Από όλους.

Επί κυβέρνησης Σημίτη, η τότε υπουργός Ελισάβετ Παπαζώη, όταν προέκυψε παρανομία με το σπίτι της στη Σαντορίνη, είχε πει “έτσι κάνουν όλοι”.

Η Σαντορίνη δεν μας έχει απασχολήσει για …πολιτιστικούς ή καλλιτεχνικούς λόγους αλλά για τα εξής θέματα:

1. Δάσκαλοι και γιατροί δεν είχαν πού να μείνουν -λόγω υψηλών ενοικίων- και ένας από τους πλουσιότερους δήμους της χώρας ζητούσε από την κυβέρνηση να λύσει το θέμα, λες και είναι δουλειά της κυβέρνησης και όχι της τοπικής κοινότητας το πού θα μείνουν οι δάσκαλοι που θα διδάξουν τα παιδιά τους και οι γιατροί που θα τους φροντίσουν.

2. Η Σαντορίνη ζητάει συνέχεια ενισχύσεις για την αστυνόμευση στο νησί -αφού μέσα σε 3,5 εκατομμύρια τουρίστες, υπάρχουν και εγκληματίες, μαφιόζοι, ναρκέμποροι, διαρρήκτες κλπ- αλλά, βέβαια, οι δόκιμοι αστυνομικοί που πάνε στη Σαντορίνη ζουν σε άθλιες συνθήκες, ενώ, ακόμα κι αν δεχτούμε πως αυτοί οι αστυνομικοί είναι ακέραιοι και ικανοί -και όχι μια ακόμα συμμορία- είναι κάπως δύσκολο να τα βάλεις με όλες τις μαφίες του νησιού που έχουν υψηλές διασυνδέσεις.

3. Η Σαντορίνη είχε δώσει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα στη Χρυσή Αυγή -περίεργο, γιατί τα νησιά μας δεν φημίζονται για παραγωγή φασιστών και οι νησιώτες είναι συνήθως δημοκρατικοί και ανοιχτόμυαλοι-, ενώ είχαμε και το γνωστό γεγονός τον Οκτώβριο του 2017, όταν η Χρυσή Αυγή εμπόδισε την παρέλαση γιατί η σημαιοφόρος ήταν από την Αλβανία.

4. Το νοσοκομείο της Σαντορίνης -δηλαδή, το νοσοκομείο ενός εκ των πλουσιότερων δήμων της χώρας- έχει μόνιμα έλλειψη ιατρικού προσωπικού, ενώ αυτό συμβαίνει και σήμερα, που, όπως λένε οι σεισμολόγοι, υπάρχει το ενδεχόμενο μεγάλου σεισμού.

5. Η Σαντορίνη θέλει περιορισμό της κρουαζιέρας, λόγω του υπερτουρισμού που έχει διαλύσει τις υποδομές του νησιού και τις ζωές των κατοίκων, αλλά άλλοι επιχειρηματίες θέλουν περισσότερα κρουαζιερόπλοια, η Σαντορίνη δεν αντέχει άλλους τουρίστες αλλά κάποιοι ξενοδόχοι θέλουν κι άλλα ξενοδοχεία, και πάει λέγοντας.

Όπως τα βλέπω τα πράγματα -και λυπάμαι που το γράφω αυτό- μόνο μια μεγάλη καταστροφή θα μπορούσε να λύσει αυτά τα θέματα και να επαναφέρει τη φύση των πραγμάτων. Οι άνθρωποι αδυνατούν να τα λύσουν. Δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί αλλά η Σαντορίνη έχει καταστραφεί χωρίς σεισμό. Φρόντισαν οι άνθρωποι.

Επίσης, δεν καταλαβαίνω σε τι μας αφορά η σημερινή Σαντορίνη.

Η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε στη Σαντορίνη, και δεν νομίζω πως αυτό ενοχλεί τους επιχειρηματίες του νησιού, οι οποίοι δεν επιδεικνύουν “πατριωτική” συμπεριφορά και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να έχουν ζάπλουτους Αμερικανούς τουρίστες, αλλά τώρα θέλουν αλληλεγγύη από τους πλεμπαίους Έλληνες.

Και, βέβαια, αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τη Σαντορίνη. Επειδή ταξιδεύω συχνά στα νησιά, είναι προφανής η μετάλλαξη των ανθρώπων που ζουν στα νησιά. Χρήμα και μόνο χρήμα. Τίποτε άλλο. Οι νησιώτες, από χαρωποί και φιλόξενοι άνθρωποι με έθιμα και παραδόσεις, μετατρέπονται σε κάτι αποκρουστικό, μετατρέπονται σε ξιπασμένα και αμόρφωτα αρπακτικά. Και να με ευχαριστήσουν που τους το επισημαίνω, μπας και διορθωθούν.

Η οικονομική αδυναμία των περισσότερων Ελλήνων να επισκεφτούν τα ελληνικά νησιά, κάνει πολλούς Έλληνες να βλέπουν αυτά τα νησιά σαν επιχειρήσεις, σαν κάτι που δεν είναι ελληνικό. Λογικό είναι αυτό.

Πόσο να πονάς ένα νησί στο οποίο εσύ ποτέ δεν θα μπορέσεις να πας; Πόσο ελληνικό να αισθάνεσαι ένα έδαφος που σου είναι “απαγορευμένο”; Τα σκέφτεται κάποιος αυτά; Να τα σκέφτεστε αυτά, γιατί θα πληρωθούν πολύ άσχημα. Καλά που έφυγαν ένα εκατομμύριο Έλληνες από την Ελλάδα και κάνουμε πως δεν τρέχει τίποτα, αλλά να μην μπορούν και αυτοί που απέμειναν να ταξιδέψουν μέσα στην πάτρια γη, ε αυτό μάλλον πάει πολύ.

Επίσης, οι νησιώτες έχουν γίνει μειοψηφία στα νησιά. Οι νησιώτες έγιναν μειοψηφία και τα νησιά γέμισαν βλαμμένους και νεόπλουτους. Είσαι σε νησί και έχεις την αίσθηση πως είσαι στην Κυψέλη.

Επιστρέφοντας στη Σαντορίνη, δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που πήγα στη Σαντορίνη. Ήταν μαγικό μέρος. Μια μικρή ιδέα της Σαντορίνης που γνώρισα εγώ -και που ακόμα θύμιζε νησί-, μπορείτε να πάρετε από αυτό το βίντεο, από την ταινία “Summer Lovers”:

Την τελευταία φορά που πήγα στη Σαντορίνη -για να επισκεφτώ κάποιους φίλους- μου συνέβη κάτι που δεν μου έχει συμβεί ποτέ ξανά σε νησί: έψαχνα τρόπο να φύγω. Αισθανόμουν πως είμαι πιασμένος σε παγίδα. Ήμουν στη Σαντορίνη και σκεφτόμουν πως θα προτιμούσα να ήμουν στην Πανεπιστημίου. Δεν ξέρω πώς και ποιοι κατάφεραν να μετατρέψουν το πιο μαγικό ελληνικό νησί σε χαβούζα τουριστών, αλλά μπράβο τους.

Αυτή την τελευταία φορά, συνέβη και κάτι χαριτωμένο. Είχα πάει με μια ξένη φίλη μου στην Οία για να δούμε το “διάσημο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης” -βασικά, να το δει αυτή, εγώ το έχω δει πάρα πολλές φορές και ήθελα να φύγω- και, αφού έπεσε ο ήλιος, οι άπειροι τουρίστες άρχισαν να …χειροκροτούν τον ήλιο που βασίλεψε, και μετά άρχισαν να αποχωρούν. Ε, δεν κρατήθηκα κι εγώ και άρχισα να φωνάζω “Μη φεύγετε, μη φεύγετε! Θα βγει ξανά ο ήλιος να κάνει υπόκλιση!”.

Αύριο φεύγω για Σαντορίνη. Τώρα που φεύγουν μαζικά οι “επιχειρηματίες” και οι τουρίστες, θα είναι εκεί μόνο οι νησιώτες, και μπορεί το νησί να μου θυμίσει κάτι από αυτό που ήταν. Πού θα ξαναβρώ τέτοια ευκαιρία;



Είμαι βέβαιος πως στη Σαντορίνη της Κίνας θα έχει λιγότερους Κινέζους από αυτούς που έχει στην ελληνική Σαντορίνη. Ένα καλοκαίρι πήγαινα στην Πάρο και το πλοίο ήταν γεμάτο με Κινέζους που πήγαιναν στη Σαντορίνη, μάλλον για να παντρευτούν. Ήταν σαν να ήμουν σε πλοίο που πάει στη Σαγκάη.

Και, βέβαια, στην κινέζικη Σαντορίνη δεν θα έχει Έλληνες “επιχειρηματίες”. Αξία ανεκτίμητη.

Read more:

Αναδημοσίευση από pitsirikos.net - 03/02/2025
Ρωγμή στην Ενημέρωση

Δεν υπάρχουν σχόλια

Εικόνες θέματος από jusant. Από το Blogger.